• کمپین مشغول ارائه آگاهی به زنان است. اگر کمپین تظاهراتی را برگزار می کرد، طبیعتا با یک حمله حساب شده و دست گیری چندین سازمان گر، غائله خاتمه می یافت. اما اکنون کمپین تبدیل به یک ماشین آگاهی رسانی شده که استارت آن، مدتی است زده شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۷ اسفند ۱٣٨۵ -  ۲۶ فوريه ۲۰۰۷

روزهای سختی را می گذرانیم. همه می دانیم. شرایط دشواری داریم. ترس از جنگ، دستگیری های مداوم، اختناق تا بی نهایت.

چندی دیگر روز زن از راه می رسد. روزی برای تمام زنان جهان. برخی در کشورهای مختلف جشن می گیرند، سمینار برگزار می کنند. نمایشگاه ترتیب می دهند. اما بسیاری از زنان جهان حتی از وجود آن بی خبرند. بسیاری نیز نمی دانند که با این روز چه برخوردی کنند. آری روز زن، اما که چه؟
در کشور ما اما، روز زن از ماه ها پیش از رسیدن آن، در دو جبهه سازمان دهی می شود. روز زن در هیچ کشوری مثل ایران به نقطه عطف تبدیل نمی شود. از ماه ها پیش زنانی که برای احقاق حقوق زنان تلاش می کنند، تحت تعقیب قرار می گیرند. آن ها به دادگاه اظهار می شوند، آن ها دستگیر شده و زندانی می شوند. آن ها محدود می شوند و هر حرکت آن ها زیر ذره بین، میلیون ها بار بزرگ می شود تا کوچک ترین حرکتی نادیده باقی نماند. چرا؟ چون زنان در راهند و در این راه، ٨ مارس ها سازمان داده می شود. چون زنان آگاه تر می شوند و برخی در ارائه این آگاهی مسئولند.

آگاهی خطرناک است. آگاهی در هر زمینه ای خطرناک است. زمانی احمد باطبی با بلند کردن پیراهن خونین، آگاهی را به معرض دید جهانیان گذاشت و امروز هنوز با جان و روح زخم خورده خود و با اعلام اعتصاب غذای خود آگاهی را اشاعه می دهد. امروز همسر او نیز می داند که آگاهی هزینه گران بهایی دارد. آن ها سمیه را می ربایند تا به خیال خود خاموشی را حکم فرما کنند.

آگاهی را دیگر نمی توان با باتوم و مسلسل برهم زد، اما آگاهی را می توان با ضد آگاهی ناتوان ساخت. اکنون ضد آگاهی است که سازمان داده می شود.

بسیج ها و راه پیمایی های میلیونی برای این "حق مسلم" یعنی انرژی هسته ای سازمان داده می شود. صدای ضعیف پدرم هنوز در گوشم است که پشت تلفن می گفت: خب، انرژی هسته ای حق مسلم ماست، دخترجان!
در جایی خواندم، شیرین عبادی هم می گفت، انرژی هسته ای حق مسلم ماست.
این، یعنی سازمان دادن ضد آگاهی. انرژی هسته ای یعنی تسلیحات هسته ای و امروز چه کسی است که نداند این بازی مرگ بار میان ایران و آمریکا، بر سر تسلیحات هسته ای است و نه انرژی هسته ای. آمریکا، که می خواهد کشور ایران را پای گاه خود کند و ایران، که می خواهد با سلاح هسته ای مانع آن شود. جنگی که اگر در بگیرد، نه از آگاهی نشانی می ماند و نه از ضد آگاهی.

سئوال میشود: مگر کمپین جمع آوری یک میلیون امضاء چه می کند که مستوجب عقوبت است. روشن است. کمپین مشغول ارائه آگاهی به زنان است. اگر کمپین تظاهراتی را برگزار می کرد، طبیعتا با یک حمله حساب شده و دست گیری چندین سازمان گر، غائله خاتمه می یافت. اما اکنون کمپین تبدیل به یک ماشین آگاهی رسانی شده که استارت آن، مدتی است زده شده است.

آری روزهای ناهنجاری در حال گذر هستند. هر یورش، هر دستگیری و هر سرکوبی نشان می دهد که چه وحشت جان گدازی از این خورشید آگاهی در جبهه تاریکی خانه کرده است و تنها راه، طلوع آگاهی است و سازمان دادن آگاهی.