اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۴ اسفند ۱٣٨۵ -  ۵ مارس ۲۰۰۷

هم میهنان!
سایه ی شوم تنش و تحریم و جنگ بر فراز خاک میهن ما هرروزسنگین تر می شود. خبرها حاکی از آنست که نمایندگان دولت های ۵+۱ بر سر تشدید تحریم های قبلی و فشار همه جانبه شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران به توافق رسیده اند.   
ایالات متحده آمریکا بویژه با بهره برداری حساب شده از سیاست خارجی ماجراجویانه ی احمدی نژاد و اظهار نظر های غیرمسئولانه او در رابطه با بحران هسته ای، یهودی ستیزی و دامن زدن به گفتمان انکار فجایع نازی ها و حذف اسرائیل ازنقشه جهان، آشکارا سرگرم فراهم آوردن زمینه برای حمله نظامی به ایران است. تمرکزروزافزون نیروهای نظامی در پیرامون مرزهای ایران، استقرار ناوهای هواپیما بر «اشتینس» و «آیزنهاور» در آبهای خلیج فارس، کوشش های سیاسی و دیپلماتیک و جنگ روانی ـ تبلیغاتی از عناصر و عوامل این تدارک بشمار می روند. در همان حال، در روزهای اخیر مناطق مرزی کشور ما شاهد تحریک های نظامی متعددی از جانب گروه های مسلح « سیا » ساخته بوده است.
بیم بالا گرفتن تنش در منطقه خاورمیانه و جهان، بیم بمباران و نابودی زیرساخت های اقتصادی و دستاوردهای مادی مردم ایران، و به مخاطره افتادن استقلال و تمامیت ارضی ایران بیش از هر زمان جدی ونگران کننده است.

    هم میهنان!
    سیاست دولت کنونی، مهم ترین قدرت های غربی را در کنار با نفوذترین کشور های خاورمیانه، رودرروی ایران قرار داده است.هم اکنون دولت بوش با عمده کردن شرط تعلیق غنی سازی از سوی ایران تلاش می ورزد تا سیاست خود را با جلب پشتیبانی جهانی به پیش ببرد. دقیقا در همین جاست که سیاست و موضع گیری دولت ایران می تواند تاثیر جدی در نقش بر آب کردن سیاست آمریکا داشته باشد. ولی متاسفانه شاهد آنیم که دولت احمدی نژاد و ولی فقیه بر سر مسئله ی تعلیق غنی سازی بگونه ای موضع گیری می کنند که گویی بود و نبود ایران در گرو ایستادگی بر سر این مسئله است.هرچند غنی سازی هسته ای از حقوق به رسمیت شناخته شده ی همه ی کشورهای جهان به شمار می آید،ولی آن ها با مردم فریبی و تحریک احساسات و گره زدن این مسئله با حیثیت و آبروی ملی، راه را برای یک ماجراجویی و فاجعه برزگ ملی و بین المللی بازمی کنند. آنها در پشت پرده این سیاست و تحریک احساسات ملی می کوشند نه تنها فضای سرکوب و آزادی کشی را در جامعه حفظ کنند و خواستهای برحق مردم را بی پاسخ بگذارند، ناکامی هاوشکست های فاحش خود درزمینه های اقتصادی، مالی ومدیریت کشورپرده پوشی کنند؛ بلکه در صحنه ی رویاروی با رقبای داخلی در جنگ قدرت نیزاز آن بهره برداری بعمل می آورند.

      به باور ما، منافع ملی کشورما ایجاب می کند که ایران بدون فرصت سوزی هرچه زودتر با پذیرش پیشنهاد آقای البرداعی، دبیر کل آژانس بین المللی انرژی هسته ای، مبنی بر تعلیق همزمان غنی سازی از سوی ایران و لغو تحریم ها از سوی شورای امنیت، و یا پیشنهاد های مشابه دیگر، برای یافتن راه حل مسالمت آمیز بحران هسته ای با جامعه بین المللی، برسر میز مذاکره بنشیند. زیرا کلید پرهیز از درگیری نظامی نیز در گرو حل مسالمت آمیز آنست. ایران می تواند با در پیش گرفتن سیاست تفاهم بر سر مساله هسته ای حلقه ی محاصره ای را که آمریکا با جلب پشتیبانی جامعه جهانی به گرد ایران کشیده است، در هم بشکند و کشور را از انزوای سیاسی موجود نجات دهد. یک سیاست خارجی مبتنی بر صلح و تنش زدائی در منطقه و جهان و برقراری مناسبات عادی با همه کشورها، به ویژه با ایالات متحده آمریکا مهمترین اولویت سیاست خارجی کشور است.

    با شکست سیاست بوش در عراق و نیرو گرفتن خردگرایان در محافل حاکمه ایالات متحده ازیک سو و شکست انتخاباتی طیف احمدی نژاد درشورا ها و مجلس خبرگان و فعال شدن مخالفان سیاست های ماجراجویانه ی او در جمهوری اسلامی از سوی دیگر، زمینه ی مساعدی برای پیشبرد این سیاست به چشم می خورد.
    ایران صلح دوست و مورد اعتماد جامعه بین المللی می تواند به یکی از میانجی های صلح در منطقه تبدیل شود و در یاری رسانی به مردم آن، به ویژه ملت رنجدیده ی فلسطین برای دستیابی به حقوق پایمال شده اشان نقش سازنده ای ایفا نماید. زیراحمایت واقعی به مردم این کشورها درتشدید درگیری نظامی و پیروزی یک هماورد بر دیگری نیست. ، بلکه در گرو ایجاد تفاهم و هم زیستی مسالمت آمیز بین فلسطین و اسرائیل برمبنای تشکیل دولت مستقل فلسطین و به رسمیت شناختن موجودیت دولت اسرائیل با رعایت قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل است.

    احمدی نژاد و مافیای امنیتی ـ نظامی پشتیبان او، نمی توانند چنین سیاستی را ت نمایندگی کنند. رئیس جمهوری که در این شرایط بحرانی و حساس، بدون کوچکترین احساس مسئولیتی در برابر سرنوشت ایران و مردم میهن ما، می گوید: « ...ایران ترمز بریده به سمت اتم می رود... این قطار در حال حرکت است و ترمز و دنده عقب ندارد، چون ما ترمز و دنده عقب را کنده و دور انداختیم...» چگونه ممکن است کشتی سیاست خارجی کشور را به ساحل نجات هدایت کند؟
    امور کشور ما باید به کسانی سپرده شود که با احساس مسئولیت و واقع گرائی در صحنه سیاست حصور یابند و با درنظرگرفتن منافع ملی و به دور از ماجراجویی، بخاطر حل فوری و مسالمت آمیز بحران هسته ای، پایان دادن به تحریم های فزاینده ی بین المللی و دفع خطر جدی حمله نظامی دست به کار شوند. تحقق این امر مبرم ترین وظیقه ی همه نیروهای سیاسی داخل و خارج از کشور است.

    هم میهنان !
ایران را از لبه ی پرتگاه جنگ و تجاوز و تحریم باید دور کرد.   نباید اجازه داد نقشه های شوم ایالات متحده با دستاویز قراردادن سیاست ماجراجویانه ی احمدی نژاد منطقه را به آتش بکشد. شما با هر باور و اندیشه فردی و سیاسی که هستید، از هر مشرب فلسفی که می آیید و در هر موقعیت اجتماعی وسیاسی که قرار دارید، خواه در درون یا بیرون از مرزهای ایران، خواه در درون یا بیرون از دستگاه حکومت جمهوری اسلامی، به خاطرمصالح عالی ملی ایران پا به میدان بگذارید. به نام صلح و آزادی، به نام خرد و زندگی آرام و انسانی، دست در دست هم، با بهره گیری از هر امکان و آمادگی به صورت جبهه مقاومت فراگیر برای افشاندن بذر روشنگری در افکار عمومی و سازماندهی بر ضد سیاست جنگ طلبانه آمریکا و سیاست نابخردانه احمدی نژاد و پشتیبانانش، بپا خیزید.
وقت آنست که آزادی خواهان و ایران دوستان راستین، با احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت مردم ایران و آینده و تمامیت ارضی کشور برای سازماندهی جنبش مردم ایران زیر شعار صلح و آزادی اقدام کنند. به باورما، کارزار روشنگری سیاسی و اجتماعی، سازماندهی مبارزه برای حل بحران هسته ای از راه گفتگو و تفاهم، تامین صلح و آرامش درمنطقه، مبرم ترین وظیفه ی آزادی خواهان ایرانست. پیکار در راه نوسازی سیآسی، مبارزه بخاطر آزادی و حقوق بشر در ایران، پیکار برضد حضور نظامی آمریکا در گرداگرد خاک کشور میهن ما و خروج ناوگان این کشور از خلیج فارس بخاطر آفرینش فضای صلح و آرامش و تشنج زدایی در منطقه خاورمیانه و نزدیک می تواند از آماج های این جنبش به شمار می رود.
باشد که مبارزه نیروهای صلح خواه ایران، همراه با جنبش صلح جهانی، کابوس جنگ و ویرانی را از فراز سر منطقه ی خاورمیانه و نزدیک دور کند.

حزب دموکراتیک مردم ایران
۲ مارس ۲۰۰۷
۱۱ اسفند ۱۳۸۵