تظاهرات به مناسبت چهارمین سالگرد شروع جنگ عراق
•
دوشنبه، نوزدهم مارس، چهار سال از شروع جنگ عراق می گذرد. در این میان اکثریت آمریکائیان بر این عقیده اند که مسئله عراق را نمی توان از راه نظامی حل کرد و نیروهای آمریکایی می باید هرچه زودتر خاک عراق را ترک کنند. هزاران تن از آمریکائیان از دیروز تظاهرات وسیعی را علیه این جنگ در شهرهای مختلف آمریکا آغاز کرده اند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۲۷ اسفند ۱٣٨۵ -
۱٨ مارس ۲۰۰۷
رادیو آلمان: فردا دوشنبه، نوزدهم مارس، چهار سال از شروع جنگ عراق می گذرد. در این میان اکثریت آمریکائیان بر این عقیده اند که مسئله عراق را نمی توان از راه نظامی حل کرد و نیروهای آمریکایی می باید هرچه زودتر خاک عراق را ترک کنند. هزاران تن از آمریکائیان از دیروز تظاهرات وسیعی را علیه این جنگ در شهرهای مختلف آمریکا آغاز کرده اند.
اگر جرج دبلیو بوش، رئیس جمهور آمریکا این روزها در کاخ سفید حضور می داشت، می توانست شعارهای تظاهرکنندگان را که خواستار پایان فوری جنگ عراق بودند، بشنود. ولی شنبه و یکشنبه این هفته را بوش در کمپ دیوید بسرمی برد و از تظاهرات ضد جنگ و شعارهای مطرح شده در مورد خواست استعفای او از مقامش، می تواند تنها از طریق مشاورانش مطلع گردد.
تظاهرکنندگان در ابتدا در جلوی بنای یادبود قربانیان جنگ ویتنام اجتماع کردند و سپس به سوی پنتاگون به راهپیمایی پرداختند. این درست مسیری است که مخالفان جنگ ویتنام در چهل سال پیش پیموده بودند. در اکتبر سال ۱۹۶۷ میلادی، تظاهرکنندگان در این محل خواستار پایان جنگ ویتنام شدند. در آن زمان درگیری خشونت آمیزی میان نیروهای امنیتی و مخالفان جنگ به وقوع پیوست که جو عمومی حاکم بر آمریکا را تحت تأثیر شدید خود قرار داد. معترضان به جنگ عراق امروز نیز این امید را دارند که با اعلام مخالفت خودو برگزاری تظاهرات به همین نتیجه دست یابند.
گفته می شود که در آخرین نظر سنجی ها مشخص شده که بیش از نیمی از آمریکایی ها هم اکنون خواستار خاتمه فوری جنگ و خروج سریع نیروهای این کشور از عراق هستند. این خواست در زمان انتخابات کنگره آمریکا نیز در نوامبر گذشته، از شعارهای اصلی بود. بنا به نظر میکائیل لتوین، از فعالان سندیکایی نیویورک، دولت بوش این خواست را به وضوح نادیده گرفت و به سیاست جنگی خود در عراق ادامه داد، نه تنها در عراق، بلکه اجرای این سیاست در افغانستان و همینطور ارسال اسلحه به اسرائیل نمونه های ادامه این روش وی هستند:
”در کشور خودمان هم دولت بوش آزادی های فردی و حقوقی انسان ها را زیر پا می گذارد. به مجامع اسلامی حمله می شود، مهاجران زیر فشار قرار می گیرند، کسانی که در پی گردباد کاترینا بی خانمان شده اند و یا مجروحان جنگی در وضعیت اسف باری در بیمارستان ها بسر می برند و همزمان از حمایت از سربازان سخن می رود.“
لتوین به همین صورت به سخنان خود ادامه می دهد و معتقد است که به دموکرات ها هم در پایان دادن به جنگ نمی توان دلخوش کرد:
”حتی در حال حاضر هم بسیاری از سیاستمداران از محدود کردن بودجه نظامی و حمایت مالی از جنگ خودداری می کنند، چه رسد به پایان دادن به آن. اما تاریخ نشان داده است که دولت آمریکا مجبور شد به دلیل مقاومت سخت مردم ویتنام، و جنبش وسیع ضد جنگ در همه جا و پیش از همه در میان سربازان، نیروهای نظامی خود را از این کشور بیرون برد.“
تظاهرات بزرگ ضد جنگ امروز و فردا در آمریکا را گروه های گوناگونی سازماندهی کرده اند.
از سوی دیگر حامیان جنگ و نظامیان قدیمی هم هستند که تظاهرکنندگان را خائنان به میهن می خوانند و با پرچم آمریکا در خیابان ها به راه افتاده اند. مأموران پلیس در تلاشند که از برخورد این گروه های مختلف با یکدیگر جلوگیری به عمل آورند.
کارول از نیوجرسی از هواداران جنگ که پسر ۲۲ ساله وی سرباز است، همه کارهایی را که رئیس جمهور انجام می دهد درست نمی داند ولی معتقد است:
”من از مأموریت وی پشتیبانی می کنم. او فرمانده اصلی است و جنگ را هدایت می کند و نه کنگره.“
تعداد تظاهرکنندگان مخالف جنگ به مراتب بیشتر است. آنها پلاکاردهای زیادی را با خود حمل می کنند و با خواندن ترانه های ضد جنگ و رقص تلاش دارند از نفوذ سرما و بادی که می وزد، بکاهند و پیام خود را به وسایل مختلف به گوش رئیس جمهور برسانند. مانند تظاهر کننده زنی که اینچنین می خواند:
”آقای رئیس جمهور، شما باید از عراق خارج شوید، در فکر شروع جنگ با ایران نباشید، نیروهای نظامی را از منطقه دور کنید و از مردم معذرت بخواهید و بگویید که اشتباه بزرگی را مرتکب شده اید و برای این منظور مجبورید به تگزاس برگردید.“
تظاهرات علیه سیاستهای جنگطلبانه دولت بوش
ایرنا: روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در گزارشی از تظاهرات روزهای شنبه و یکشنبه مخالفان جنگ در واشنگتن نوشته است بانیان تظاهرات از تظاهرات ضد جنگ به عنوان چهلمین سالگرد تظاهرات علیه پنتاگون یاد میکنند که از۱۹۶۷ آغاز شده است.
به نوشته این روزنامه ، درگیریهای لفظی در روز سرد تظاهرات نشان از این امر دارد که پس از گذشته چهار دهه هنوز اختلافات درباره جنگ ویتنام در مورد عراق زنده و متجلی است.
این تظاهرات بخشی از تظاهرات آخر هفته در آمریکا به شمار میرود که در دیگر شهرهای این کشور و کشورهای خارجی در جریان بوده و زمانی برگزار می شود که دولت بوش قصد دارد نیروهایی را در تلاش تازه برای کنترل بر بغداد اعزام کرده و کنگره نیز به دنبال بازگرداندن این نیروها به کشور است.
"پل میلر" Paul Millerیکی از کهنه سربازانی است که در یگان تفنگدار در زمان جنگ کره خدمت میکرده و به همراه برادرش از کالیفرنیا به واشنگتن آمده است تا درتظاهرات ضدجنگ شرکت کند، میگوید: من مانند دیگران به کسانی که کشور را اداره میکنند، اعتماد داشتم اما از این که اینقدر به من دروغ گفته شده، خسته شدهام. من احساس بدی برای جوانان تفنگدار دارم، کسانی که پا یا جان خود را از دست میدهند.
واشنگتن پست مینویسد:به گفته بانیان تظاهرات در مقابل پنتاگون نشان دهنده احساس عمومی درباره خیانتها و وخامت اوضاع جنگ است برخی از سخنرانان در این تظاهرات نیز خواستار استیضاح بوش و دیک چنی، معاون وی شده و برخی دیگر نیز به شدت از کنگره بخاطر قطع نکردن کمک مالی برای جنگ انتقاد کردند.
به نوشته این روزنامه، برخی از تجمعکنندگان با مسخره کردن تظاهرات ضدجنگ از مخالفان جنگ به عنوان خیانتکار یاد کردند و این امر باعث شد تا مخالفان جنگ نیز به درگیری لفظی با آنها پرداخته و پلیس برای جلوگیری از شدت گرفتن درگیریها مداخله کند.
گروهی از تظاهرکنندگان که تلاش داشتند به سمت پارکینک جنوبی پنتاگون حرکت کرده و به آن نزدیک شوند با ممانعت پلیس مواجه شدند. پنج نفر در این مواجهه دستگیر شدند اما در دیگر نقاط مسیر تظاهرات خشونت خاصی گزارش نشده است.
|