اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱ فروردين ۱٣٨۶ -  ۲۱ مارس ۲۰۰۷

در تظاهراتی که در بعد از ظهر یکشنبه ١٨ مارس در مخالفت با جنگ در بروکسل برگزار شد، جمعی از ایرانیان نیز حضور داشتند. خبرگزاریها تعداد تظاهرکنندگان را از ٢ تا ٣ هزار نفر تخمین زدند. این تظاهرات که با آرامش در مقابل سفارت آمریکا به پایان رسید به مناسبت چهارمین سال ادامه جنگ در عراق صورت گرفت.
پلاکارت‌ها و پرچم‌های سه رنگ ایران به وسیله ایرانیان حمل می‌شد. شعارهایی دردست تظاهرکنندگان ایرانی به زبان فرانسه با مضامین زیر دیده می شد.

* جنگ نه! صلح آری!
*هر چه به جنگ نزدیک شویم، از دمکراسی دور می‌شویم.
*غنی‌سازی اورانیوم نه! غنی‌سازی دموکراسی آری!
* دمکراسی در ایران با صلح ممکن است
تعداد زیادی اعلامیه به زبان فرانسه و فارسی در محل تظاهرات از طرف ایرانیان پخش شد که علاوه بر موضع قاطع آن بر علیه جنگ، سرکوب آزادی‌های مدنی و زیرپا گذاشتن حقوق بشر از طرف حکومت جمهوری اسلامی را توضیح می‌داد.

* متن اعلامیه به زبان فارسی

خطر جنگ و تلاش جهانی برای صلح!

ما در آستانه تشکیل جلسه شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه جدید قرار داریم. نمایندگان شش کشور عضو گروه ۵+١ حول پیش‌نویس قطعنامه به توافق رسیده‌اند. با تصویب این پیش‌نویس در شورای امنیت، تحریم‌های جدیدی در مورد ایران اعمال خواهد شد. تحریم‌هائی که برپایه قطعنامه قبلی شورای امنیت اعمال شده است، تاثیرات خودش را بر اقتصاد کشور ما گذاشته و به سخت‌تر شدن زندگی طبقات متوسط و پائین جامعه ما منجر گردیده است. مردم کشور ما به‌تدریج در زندگی روزمره‌شان تاثیرات تحریم ایران توسط جامعه بین‌المللی را احساس میکنند.
در کنار تحریم‌ها، نگرانی مردم از تشدید بحران بر سر مسائل هسته‌ای و خطر جنگ افزایش پیدا میکند. تبلیغات رژیم جمهوری اسلامی برای تبدیل کردن مسئله انرژی هسته‌ای به خواست ملی و بسیج نیرو حول آن به‌تدریج رنگ می‌بازد و جای آن را نارضایتی از سیاست‌های جریان حاکم میگیرد. مردم به‌تدریج در می‌یابند که سران حکومت اسلامی تحت پوشش تجهیز ایران به انرژی هسته‌ای کشور ما را به سوی فاجعه سوق میدهند.
جمهوری اسلامی بی‌توجه به پیآمدهای مخرب تحریم ایران توسط جامعه جهانی، همچنان بر تداوم غنی‌سازی اورانیوم پای میفشارد و مدعی است که در برنامه هسته‌ایش مقاصد نظامی را پی نمیگیرد. اما جامعه جهانی به ادعاهای جمهوری اسلامی برای پایبندی به تعهدات بین‌المللی و بهره‌ گیری صلح‌آمیز از دانش هسته‌ای اعتماد ندارد. جمهوری اسلامی در این چند سال قادر نشده است که آژانس بین‌المللی را قانع سازد که برنامه هسته‌ایش صلح‌آمیز است.
جمهوری اسلامی با اتخاذ سیاست‌ها و رفتار ماجراجویانه، برگزاری مانورهای نظامی و پاسخ منفی به خواست جامعه جهانی و شورای امنیت برای متوقف کردن غنی‌سازی اورانیوم، زمینه مساعدی را برای رشد گرایش‌های جنگ‌طلبانه در دولت کنونی امریکا بوجود آورده است. اقدامات تدارکاتی واشنگتن در ماه‌های اخیر نشان داده است که آلترناتیو حمله نظامی روی میز دولت بوش قرار دارد.
از سوی دیگر سیاست‌های جمهوری اسلامی و اظهارات احمدی‌نژاد به نگرانی فزاینده کشورهای منطقه انجامیده است. دولت بوش بر بستر چنین نگرانی قادر شده است جبهه جدیدی از کشورهای مصر، اردن، عربستان سعودی و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس علیه ایران را شکل دهد. میتوان گفت بر اثر سیاست‌های جمهوری اسلامی، کشور ما در سطح جهان و منطقه منزوی گردیده است.
روندی که جریان دارد، کشور ما را گام بگام به فاجعه نزدیک میکند. خطر جنگ و حمله نظامی در حال افزایش است. امنیت و موجودیت کشور ما در خطر است. رهبری جمهوری اسلامی به عواقب درگیری نظامی برای کشور و منطقه، بی‌اعتناست.
از این رو در حال حاضر عاجل‌ترین وظیفه نیروهائی که دغدغه منافع حیاتی کشور و مردم آن را دارند، اعمال فشار به جمهوری اسلامی برای متوقف کردن غنی‌سازی اورانیوم است. باید خطرات ناشی از سیاست‌های ماجراجویانه جمهوری اسلامی را برای مردم توضیح داد و بر بی‌کفایتی حکومت در این برهه بحرانی تاکید کرد و درباره عواقب حمایت دولتمردان جمهوری اسلامی از جریانات بنیادگرای اسلامی در بحران‌های منطقه‌ای هشدار داد. در عین حال باید مقابل گرایشات جنگ‌طلب موجود در دولت کنونی ایالات متحده آمریکا در رابطه با ایران ایستادگی کرد.
ما نگران تحریم اقتصادی کشور و عواقب این تحریم‌ها در زندگی و گذران مردم هستیم و شدیدا با جنگ در منطقه و حمله نظامی به ایران مخالفت داریم. حمله نظامی به ایران فشار به جنبش‌های مدنی و دمکراتیک در کشور را افزایش خواهد داد و به‌شدت نیروهای منتقد، آزادیخواه و دمکرات لائیک را ضربه‌پذیر خواهد ساخت. برای اپوزیسیون دمکرات و لائیک جمهوری اسلامی، راه حل نظامی آمریکا برای به اصطلاح حل بحران هسته‌ای ایران بدترین و مخرب‌ترین سیاست محسوب می‌شود. ما امضاکنندگان این متن در این لحظات حساس اعلام می‌کنیم که تمامی مسئولیت عواقب عدم اجرای مفاد قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت بر عهده رهبران جمهوری اسلامی است.
ما خواستار پذیرش قطعنامه ۱۷۳۷، تعلیق غنی‌سازی اورانیوم، آغاز مذاکرات با اتحادیه اروپا بر مبنای بسته پیشنهادی ۵+۱ و همکاری بی‌قید و شرط با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای شفافیت بخشیدن بر پروژه هسته‌ای کشور هستیم.

ایرانیان هوادار صلح و حقوق بشر
١٨-٣-٢٠٠۷