• چهار سال از اشغال عراق توسط آمریکا ومتحدینش که به بهانه اینکه صدام حسین تهدیدی برای امنیت جهان است، می گذرد. در این چهار سال بطور متوسط روزانه صد نفر عراقی به اشکال مختلف جان عزیز خود را از دست دادند. و این کشور به ویرانه ای تبدیل شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱ فروردين ۱٣٨۶ -  ۲۱ مارس ۲۰۰۷

چهار سال از اشغال عراق توسط آمریکا ومتحدینش که به بهانه اینکه صدام حسین تهدیدی برای امنیت جهان است، می گذرد. در این چهار سال بطور متوسط روزانه صد نفر عراقی به اشکال مختلف جان عزیز خود را از دست دادند. و این کشور به ویرانه ای تبدیل شده است .

درتحقیقی که ازطرف بنگاه های خبری آمریکا وبریتانیا صورت گرفته روشن شده است که امروز ۷٨ درصد مردم عراق معتقد هستند که نیروهای خارجی باید هرچه زودتر عراق را ترک کنند. ۶۹ درصد ازمردم معتقد هستند که حضورنیروهای خارجی نه تنها به برقراری امنیت در عراق کمک نمی کند بلکه باعث تشدید شرایط ووخیم تر شدن نا امنی درعراق خواهند شد. دراین رابطه ۶٣ درصد ازمردم عراق معتقد هستند که نیروهای خارجی باید بلافاصله بعد از بهبود شرایط امنیتی در عراق کشوررا ترک کنند.
دراین رابطه بد نیست بدانید که رئیس جمهور آمریکا جورج بوش معتقد است که عقب نشین سریع نیروهای آمریکائی از عراق پی آمدهای سنگینی برای امنیت آمریکا بهمراه خواهد داشت .

جنگ عراق، یک افتضاح ایدئولوژیک!

بهانه طراحان اصلی جنگ عراق این بود که: اگرصدام سرنگون شود اوضاع منطقه خاورمیانه بهبود خواهد یافت. دمکراسی را به دیکتاتورها ولو ازطریق قهر واستفاده ازنیروی نظامی باید تحمیل کرد. امروزدیگر این تئوری جماعت به اصطلاح " محافظه کاران مدرن " دیگر خریدارچندانی ندارندو به تاریخ سپرده شده است. ولی این جماعت با دکترین خود شرایطی را به خاورمیانه تحمیل کرده اند که نه تنها اوضاع را در این منطقه آشوب زده، آشفته تر کرده اند، بلکه بنظر می رسد که پی آمدهای ویرانگر آن تا سال ها گریبان مردم این منطقه را، که دراین چهارسال طی شده چیزی بجز بمب ومرگ وخون وویرانی راتجربه نکرده اند،رها نخواهد کرد.
قبل از شروع جنگ کسانی که به صحت تئوری های این مبتکرین جنگ شک داشتند، به فاکتورهائی اشاره می کردند که ایدوئولوگ های اشغال، آنها را مصرانه غیر واقعی قلمداد می کردند. امروز پس ازگذشت چهار سال واقعیت صحت درستی آنها را نشان داده است وبرای طراحان جنگ فقط وفقط افتضاح ایدئولوژیک به ارمغان آورده است . بطور مثال در آن روزها تاکید می شد که: کشور عراق یک کشور همگون به لحاظ قومی ومذهبی نیست که با سرنگونی رژیم خون آشام صدام حسین همه چیز به خوبی پیش برود. واقعیت نشان داد که پس از سرنگونی صدام، گروه های مختلف قومی ومذهبی که سال ها تحت فشار لجام گسیخته دیکتاتوری صدام بودند، رها گشته وبرای تصاحب قدرت وچنگ اندازی بردرآمدهای سرشار نفت به ستیز با یکدیگر بر خاستند.
شیعیان که بخش عظیمی از مردم عراق را تشکیل می دهند در طی جنگ به رهائی از یوغ دیکتاتور دست یافتند، ولی رابطه دیرینه آنها با رژیم ایران وهمسانی ایدئولوژیک انها باایران فاکتوری بودی که ایدئولوگهای جنگ به آن فکر نکرده بودند. با ادامه جنگ وتحکیم بیشتر پیوندهای شیعیان با ایران موضع آمریکادرعراق روزبه روز تضعیف ودر مقابل ایران بعنوان قدرتی درمنطقه سربرآورد.
ایدوئولوژی وزیر دفاع رومسفلد که متکی برعدم نیازچندان به نیروهای انسانی نظامی و بهره گیری از سلاح های پیچده وپیشرفته بود، به شکست انجامید ودیری نگذشت که ناکافی بودن سربازان مستقر در عراق برای پاسداری از آرامش وامنیت و"بازسازی " مورد نظر چهره نمود.
صلح و آرامشی که "قرار بود" برکشورمستولی شود قبل از اینکه وپیش از اینکه امکان نفس کشیدن پیداکند درزیر پاشنه های خون آلوده بمباران ها ورگبارهای اهدائی سربازان آمریکائی ومخالفین آنها خفه شد وخشونتی کورو رذیلانه چون هیولائی درنده سربرآورد که هست ونیست ملتی را به مرز نابودی وپلیدی اخلاقی کشاند . بدترین باور دراین دکترین این بود که مبتکرین آن از پیش هیچ برنامه ای برای صلح واسقرار آرامش و امنیت درعراق پیش بینی نکرده بودند. آنها معتقد بودند که عراقی ها به گرمی وبا شوق وشعف از آنان استقبال خواهند کردواوضاع بالاخره بطریقی آرام خواهد شد.
ابعاد وپی آمدهای جنگ به فراتر از مرزهای جغرافیائی عراق کشیده شد. امروز این تنها مردم آمریکا نیستند که حقانیت وصحت جنگ را مورد سئوال قرارداده اند، بلکه در اروپا نیز جنگ عراق به مسئله ای مشاجره برانگیز تبدیل شده است . وجه سیاسی آمریکا دربسیاری از کشورهای جهان شدیدا پا ئین امده است . اشتباهات ودروغ های متعدد طراحان جنگ درحال حاضر در کنگره آمریکا مورد بررسی وبازپرسی است . تاکنون کتاب های زیادی منتشر شده است که نویسندگان آنها نشان می دهند که ایدولوگهای جنگ چگونه دردنیای خیالی خودسیر کرده وبدون کمترین ارتباط با واقعیت های منطقه ، مصرانه فاکتورهای هشداردهنده را انکار وبا دل بستن به امید وحوادث برنامه جنگی خودرا طراحی کردند. از جمله این کتاب ها می توان به کتاب هانس بلیکس اشاره کرد که قبل از آغاز جنگ منتشر شد ودر همین خصوص هشدارهای متعددی به سیاستمداران آمریکائی داده است . هد ف از جنگ عراق بظاهر استقرار دمکراسی در عراق بود. ولی آنچه که امروز حاصل شده است، چیزی جزسر بر آوردن گروهای تروریستی متعدد در عراق وگسترش حیطه فعالیت آنها در خارج ار مرزهای عراق بوده است .
واقعیت این است که تاقبل از جنگ، عراق هیچگونه رابطه ای با گروه القاعده نداشت . ولی از طرف طراحان به ارتباط با القاعده متهم شد، وبعنوان پایگاه القاعده به جهانیان معرفی شد تابتوانند بعنوان خاکریز اول مبارزه با تروریسم آن را مورد تهاجم قرار دهند.
امروز پروژه عراق آنقدر منابع انسانی ومالی را بخود اختصاص داده است که دیگر رویای استقرار دمکراسی در عراق وجنگ با تروریسم نه تنها درعراق بلکه درافغانستان نیز به فراموشی سپرده شده است .
آیا نکا ت مثبتی نیز دراین ماجرا وجود دارد؟ شاید بتوان گفت بله، باید اذعان داشت که یکی ازمخوف ترین دیکتاتورهای منطقه سرنگون شده است. ولی آشفتگی اوضاع امروزین عراق ومنطقه وپی آمدهای احتمالی آن در دراز مدت شایدمارا درآینده مجبوربه بازنگری کند. همچنین نشانه هائی دردست است که نشان می دهد، آمریکا ازاین تجربه درس هائی گرانبها آموخته است. وزیر امور خارجه آمریکا خانم رایس دراین اواخر دست به یک سلسله مانورهای سیاسی زده است که می تواندتاکیدی براین باورباشد. اشاراتی به تمایل به دیالوگ باایران وسوریه که موفقیت آن می تواند به تخفیف بخشی از درگیرهای داخلی درعراق کمک کند. همچنین می توان دید که این روزها ایالات متحده درتلاش است که به مسئله ازسرگیری صلح خاورمیانه ودرگیری فلسطینی ها واسرائیل سروسامانی بدهد تا ازآن طریق بتواند به بخشی از تروریسم لجام گسیخته اسلامی مهاربزند.
بنظر می رسد که شکل دیگری از تفکرونگرشی د یگربه قضایا در راه است، تاشاید بتوان به کمک آن برای مسئله عراق و متعاقبا سا یردرگیری های منطقه راه حل هائی یافت.