اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣ فروردين ۱٣٨۶ -  ۲٣ مارس ۲۰۰۷

در حالی آخرین ماه سال ٨۵ را به پایان بردیم که سرکوب جنبش کارگری را پایانی نیست اما با وجود همه ی سرکوب ها جنبش با سرعت به حرکت خود ادامه می دهد . مهمترین اتفاقات ماه گذشته را می توان در چند قسمت مورد بررسی قرار داد . همبستگی جهانی با کارگران ایران ایجاد شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری و از همه مهمتر سلسله تجمعات و تحصن های معلمان و همچنین اعتراض های پراکنده در این و آن کارگاه بر سر پرداخت نشدن دست مزد مجموعه اتفاقات جنبش کارگران و مزد بگیران در ماه گذشته بود .

حرکت های اعتراضی معلمان

پس از آن که دولت و مجلس همچنان از پرداختن به لایحه ی نظام هماهنگ پرداخت خودداری کردند معلمان در روز های ٣۰ بهمن و ۱ اسفند از رفتن به سر کلاس های درس خودداری کردند اما این تازه آغاز ماجرا بود در روز چهار شنبه ۲ اسفند ۵۰۰۰ معلم در برابر مجلس دست به تجمع زدند . ٣ روز بعد به طور خود جوش ۱۵۰۰ معلم بار دیگر مقابل مجلس تجمع کردند. در کشاکش همین اعتراضات مقرر شد که در روز ۱۱ اسفند نمایندگان کانون های صنفی معلمان از سراسر کشور در تهران دور یکدیگر جمع شوند و در روز ۱۲ اسفند بار دیگر در برابر مجلس تجمع کنند. بعد از این تصمیم گیری بود که وزارت آموزش و پرورش به فکر خنثی کردن این تجمع افتاد . ابتدا در روز ۱۱ اسفند در خانه ی معلم شمیران بر روی اعضای کانون صنفی بسته شد و فردای آن روز بیانیه ای جعلی منتشر شد که در آن اعلام می کرد تجمع روز شنبه دوازدهم کنسل شده است. پیش از این هم جلسه هایی توسط وزارت آموزش و پرورش در شهر تهران و شهرهای اطراف آن برگزار شده بود تا درباره ی چگونگی ارعاب معلمان دستوراتی به مدیران مدارس داده شود. اما با تمام این فعالیت های وزارت خانه تجمع معلمان در روز شنبه با حضور نزدیک به ۱۰ هزار معلم با شکوه تر از دفعات قبل برگزار شد . در این تجمع تصمیم گرفته شد در صورتی که تا روز دوشنبه تصمیمی مبنی بر اجرای لایحه ی نظام هماهنگ پرداخت گرفته نشود دوباره در روز سه شنبه ۱۵ اسفند ماه معلمان در برابر مجلس جمع شوند . در نتیجه ی پا فشاری دولت و مجلس بر چشم پوشی بر روی این لایحه ۱۵ هزار معلم بار دیگر ۱۵ اسفند مقابل مجلس جمع شدند . دو روز بعد ۱۷ اسفند نیز جمعیت مشابهی در برابر مجلس جمع شدند اما شب قبل از این تجمع جند نفر از نمایندگان کانون های صنفی بازداشت شدند و صبح روز بعد آزاد شدند.در روز چهار شنبه ۲٣ اسفند جمعی از معلمان در اطراف مجلس جمع شدند اما نیرو های امنیتی اجازه ی جمع شدن آن ها در پیاده روی مجلس را ندادند. در زمان برگزاری تجمع ۱٨٣ نفر از معلمان و همینطور چند نفر از اعضای کانون صنفی معلمان بازداشت شدند که در حدود ۵۰ نفر از اعضای کانون صنفی معلمان تا روز عید نیز از زندان آزاد نشده اند. در نتیجه ی این بازداشت ها معلمان روز پنجشنبه ۲۴ اسفند از رفتن بر سر کلاس های درس خودداری کردند و روز شنبه ۲۶ اسفند در برابر مجلس برای آخرین بار در سال ٨۵ دست به تجمع زدند که حضور بی سابقه ی نیرو های انتظامی مانع از شکل گیری منسجم تجمع شد .
در شهرهای همدان سبزوار کرمانشاه و کردستان معلمان تجمعات مختلفی را برگزار کردند به طوری که در کرمانشاه ۴ نفر از اعضای کانون صنفی معلمان بازداشت شدند که در آخرین روز اسفند ماه آزاد شدند .
در حین تمامی این اعتراضات مذاکرات زیادی بین اعضای کانون های صنفی معلمان و نمایندگان دولت و مجلس صورت گرفت که به دلیل کارشکنی های طرف دولت و مجلس این مذاکرات به نتیجه ای نرسید .
گروه های زیادی با انتشار بیانیه هایی از حرکات اعتراضی معلمان حمایت کردند که انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید رجایی اتحادیه ی کارگران اخراجی و بیکار جمعی از کارگران استان کردستان و همین طور فدراسیون جهانی اتحادیه های معلمان از این جمله اند .

دادگاه اسالو و محکومین اول ماه می سقز

منصور اسالو پس از مدت ها تحمل زندان و بازداشت غیر قانونی و سپردن وثیقه های سنگین برای آزادی، روز شنبه ۵/۱۲/۱٣٨۵ برای محاکمه در دادگاه انقلاب حاضر شد . اتهامات اسالو اقدام علیه امنیت داخلی وتبلیغ علیه نظام اعلام شد که وی به همراه دو وکیل مدافع خود به صورت غیر علنی از خود دفاع کرد . این در حالی بود که جمعیتی نزدیک به ۱۰۰ نفر از فعالین کارگری با گرایش های مختلف در برابر محل برگزاری دادگاه تجمع کردند وحمایت خود از منصور اسالو را ابراز داشتند.
در این ماه دادگاه تجدید نظر محکومین سقز نیز برگزار شد . پس از آنکه دادگاه تجدید نظر به ریاست آقای مستوفی حکم برائت صالحی حسینی دیوارگر و حکیمی را صادر کرد و دادگاه بدوی این حکم را باطل اعلام کرده و متحمان را بار دیگر به احکام ۲ تا ۴ سال زندان محکوم کرد دادگاه تجدید نظر در ۲۰ اسفند به ریاست رئیس قبلی دادگستری سقز که احکام زندان دستگیر شدگان از زیر نظر او گذشته بود برگزار شد به طوری که این مسئله اعتراض گسترده ی فعالین کارگری را برانگیخت .   

تشکیل شورای هماهنگی تشکل های کارگری

در بیانیه ای که توسط جمعی از تشکل ها و فعالین کارگری و دانشجویی ( کمیته ی هماهنگی کمیته ی پیگیری انجمن فرهنگی حمایتی کارگران جمعی از دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب جمعی از فعالین کارگری و جمعی از نویسندگان جنبش کارگری) در اسفند ماه انتشار یافت "شورای همکاری فعالین و تشکل های کارگری" به منظور گام برداشتن در راه "وحدت طبقه ی کارگر" و "اتحاد عمل
داوطلبانه و آزاد" اعلام موجودیت کرد.

تعیین حداقل دستمزد ها

در آخر هر سال حداقل دستمزد سال آینده تعیین می شود . در این میان حداقل دستمزد برای سال آینده ۱۸۳ هزار تومان تعیین شد. در این میان نماینده خانه کارگر و شورای اسلامی کار نیز همگام با نمایندگان کارفرما ها در تحمیل این وضع فلاکت بار دستمزد ها در ضد طبقه کارگر همراه بودند. این امر مورد اعتراض فعالین کارگری قرار گرفت و بحث های فراوانی در محافل کارگری به وجود آورد.

حمایت بین المللی از کارگران

به همت بخشی از فعالین کارگری ایران کمپین " کارگران ایران تنها نیستند" راه اندازی شد که در سطح وسیع بین المللی حمایت طبقه کارگر جهانی را از مبارزات طبقه کارگر در ایران همراه خود داشت.
در چند شهر اروپا و امریکای لاتین این حمایت همراه با برگزاری آکسیون های اعتراضی د جوی سفارت خانه های حکومت ایران بوده است