اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۴ فروردين ۱٣٨۶ -  ٣ آوريل ۲۰۰۷

خطاب به رهبری، به اعضا و هواداران فعال نهضت ملی ایران در
جبهه ملی ایران، حزب ملت ایران، حزب ایران و جامعه سوسیالیست ها
(در داخل و خارج از کشور)

آنچه که ما را بر آن می دارد از این طریق و بدینوسیله با دوستان و همرزمان دیرین عزیز به مشورت و صلاح جوئی بپردازیم، علاوه بر اعتماد قلبی که در بین پیروان اصیل راه مصدق و خانواده مبارزان ملی وجود دارد، از این احساس سرچشمه می گیرد که شما نیز همانطور که در بیانیه ها و اعلامیه هایتان مشهود است، همانند ما با نگرانی و اضطراب نسبت به عواقب سهمگینی که در انتظار مردم ایران می باشد، می اندیشید و مانند ما در صدد پیدا کردن راهی برای خروج ایران از مخمصه ای که سران و عمال جمهوری اسلامی برای این کشور و مردم آن بوجود آورده اند، می باشید.
از حکومت جمهوری اسلامی و سران آن، از این جمع نادان تشنه قدرت نمی توان هیچگونه انتظاری داشت، چه این عده خود سهم اصلی را در ایجاد این بحران داشته اند و دارند، و جز گروگانگیری و جنگ افروزی و آدمکشی و ایجاد بلوا نیز کاری از آنها ساخته نیست. این جماعت حتی یکبار قادر نشده اند در طی این ۲٨ سال برای سرافرازی ایران و ایرانی قدمی بردارند. آنچه که بوده تمامی شکست و سرافکندگی برای خود و ضرر و زیان برای منافع ملی ایران بوده و بس.

دوستان گرامی!
آنچه میخواهیم با نگاشتن این نامه با شما در میان بگذاریم، نگرانی گسترده مردمی است که با دلهره چشم به آینده ای بس تاریک دوخته اند و در حالیکه تحریمهای اقتصادی مصوب شورای امنیت اثرات مخرب خود را بر اقتصاد مملکت و زندگی روزمره ایشان نشان می دهد، شاهد این هستند که چگونه سردمداران نظام جمهوری اسلامی سرنوشت ایران را به دست کسانی سپرده اند که جز دشمن تراشی و ایجاد تصویری به نهایت منفی از ایران و ایرانی درجهان هدف دیگری برای خود قائل نیستند. علاوه بر این احتمال حمله نظامی و درگیری در جنگی خانمانسوز که بصورت خطری غیر قابل انکار در آمده امان مردم را بریده است و کم کم آنان را به سوی بحرانی هولناک سوق می دهد که ابعاد آن غیرقابل پیش بینی است. علت نیز وجود خفقان گسترده ای است که به مردم اجازه نمی دهد کوچکترین نقش و سهمی در تعیین سرنوشت خود و تغییر مسیر قطاری که ترمز آن توسط عوامل سفیه و محجوری چون احمدی نژادها بریده شده است، داشته باشند.
در اوضاع و احوالی که فرصت طلبان بیشماری در جهان بنا به منافع کوتاه مدت و دراز مدت خود بطور دائم مشغول بهره برداری از ماجراجوئی های حکومت اسلامی هستند برخی حتی عامدانه بجای مسئولین واقعی این آتش افروزی، دائما مردم ایران را مورد خطاب قرار می دهند و آنان را مسئول قلمداد می کنند. آنها تعمدا اعتراضات صنفی مسالمت آمیز و انتقادات جامعه مدنی ایران را نادیده می گیرند و بوِیژه اینکه مردم برای اعلام مخالفت با حکومت و ابراز خواستهای قلبی و عقاید واقعی خود هیچگونه امکانی در اختیار ندارند.
پس از شکست مفتضحانه رژیم خمینی در عراق، در اوضاع و احوالی که حکومت جمهوری اسلامی قادر به پذیرفتن شکست خود و قبول قطعنامه آتش بس سازمان ملل نبود، دکتر شاپور بختیار بنیانگذار و رهبر نهضت مقاومت ملی ایران، به مردم پیشنهاد کرد که در روزی معین به خیابانها آمده نظر و تمایل خود را در مورد ضرورت قبول قطعنامه آتش بس اعلام نمایند. مردم ستمدیده ایران که همواره قلبا و با تمام وجود صلح طلب و خواهان آزادی بوده اند، درآن زمان نیز با شرکت خود در این تظاهرات به دعوت او جواب مثبت دادند و با وجود اختناق حاکم در ایران به جامعه جهانی نشان دادند که حساب مردم ایران از حساب حکومت جمهوری اسلامی جدا است. در آن شرائط خمینی و دارو دسته او متوجه شدند که چاره ای جز سر کشیدن جام زهر و قبول قطعنامه آتش بس ندارند.
امروزه نیز ما کم و بیش در چنین موقعیت خطیری قرار گرفته ایم. مردم ایران با پوست و گوشت خود لمس می کنند که سرانجام تحریکات فزاینده سران جمهوری اسلامی زمینه را برای هجوم نظامی آمریکا آماده می سازد و این تحریکات بالاخره جنگ را از یک خطر به یک واقعیت تبدیل می کند. آنان همچنین بخوبی میدانند که این بار علاج فاجعه را قبل از وقوع باید کرد ولی نمی دانند که از چه طریقی میتوانند خواست خود را به اراده ملی تبدیل کرده، آنرا به سران حکومت جمهوری اسلامی تحمیل نمایند.
گسترش روزمره احتمال جنگ، ما را بر آن داشته با این نامه دست یاری بطرف شما دوستان دراز نمائیم و از شما مبارزین صدیق و پیرو راه مصدق بخواهیم، تا در یک اقدام مشترک درجهت فراخواندن همگان به یک نمایش مسالمت آمیز بتوانیم زمینه را برای اظهار نظر مردم ایران فراهم نمائیم.
این اقدام علاوه بر تحکیم پایه های صلح پایدار و آماده ساختن زمینه دمکراسی که هدف ماست، حل فوری و مسالمت آمیز بحران در اموری مانند انرژی هسته ای و به گروگان گرفتن ملوانان انگلیسی و مصاف در یک برخورد متمدنانه ی دیپلماتیک با قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحدرا ممکن می سازد.
لازم به تاکید نیست که برگزاری موفقیت آمیز چنین تظاهراتی از طریق جلب حمایت و بسیج همه آن نیروهائی میسر می شود که همچون ما نگران سرنوشت کشور و مردم آن می باشند. ما اعضا و فعالین نهضت مقاومت ملی ایران در هر کجا که باشیم در این مصاف یار و یاور شما خواهیم بود و در صورتیکه بر سر زمان این اعتراض توافق حاصل شود در تدارک و سازماندهی و انعکاس این حرکت از هیچگونه کوششی دریغ نخواهیم کرد.
ما بر این اعتقادیم که تنها در صورت یک نمایش عظیم اراده ملی برای تحمیل صلح به سران جمهوری اسلامی است که میتوانیم از طریق جلب پشتیبانی صلحجویان جهان، جنگ طلبان خارج از مرزهای ایران را سر جای خود بنشانیم.

ایران هرگز نخواهد مرد
نهضت مقاومت ملی ایران
سه شنبه ۱۴ فروردین ۱٣٨۶ برابر ٣ آوریل ۲۰۰۷