• با توجه به تشتت و پراکندگی آرای سیاسی در اسرائیل احتمال پیش بینی نتایج یک انتخابات پیش از موعد بسیار سخت تر از گذشته خواهد بود اما بازنده این بازی بدون شک حزب لیکود و نتانیاهو خواهد بود که قدرت را از دست خواهد داد. هم چنین گفته می شود با ناخرسندی بخش بزرگی از رای دهندگان از احزاب سنتی، شخصیت های نوظهور و قابل اعتنایی در صحنه سیاسی اسرائیل می توانند با تشکیل احزاب جدید آرای زیادی را کسب کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٨ آبان ۱٣۹۷ -  ۱۹ نوامبر ۲۰۱٨

تحولات سیاسی در اسرائیل سیر شتابنده یی به خود گرفته است و روز چهارشنبه ۱۴ نوامبر با استعفای "آویگدور لیبرمن" وزیر دفاع این کشور و رهبر حزب راست افراطی "اسرائیل خانه ما" دولت راست و ائتلافی "بنیامین نتانیاهو" در آستانه سقوط قرار گرفت. با استعفای لیبرمن و خروج حزب وی از ائتلاف حاکم از مجموع ۱۲۰ کرسی پارلمان هم اکنون ائتلاف حاکم فقط ۶۱ کرسی را در اختیار دارد که اگر دیگر احزاب ائتلاف مصمم به ادامه همکاری بودند با همین اکثریت شکننده، یعنی یک کرسی بیشتر از حدنصاب هیچ مشکلی برای ادامه کار دولت ایجاد نمی شد. اما مشکل وقتی ابعاد بزرگتر و ظاهرا خارج از کنترلی به خود گرفت که دیگر احزاب متحد با حزب "لیکود" به رهبری نخست وزیر هم خواهان تشکیل دولت جدید و یا برگزاری انتخابات پیش از موعد را مطرح کردند. از عمر این دولت ائتلافی راستگرا هنوز یک سال باقی مانده است اما فراتر از بهانه هایی هم چون آنچه لیبرمن در مورد مخالفت با طرح نتانیاهو برای توافق آتش بس با جنبش "حماس" مطرح می کند، نگاه همه این احزاب متحد از هم اکنون به انتخابات آتی دوخته شده است و آنان می خواهند بر موج نارضایتی راستگرایان معترض به تصمیم نتانیاهو، آرای آنان را به سمت خود جلب کنند. درخواست "نفتالی بنت" رهبر حزب تندروی مذهبی "خانه یهود" با هشت کرسی برای تصدی پست وزارت دفاع در مابه ازای ماندن در ائتلاف به همراه پیشنهاد برگزرای انتخابات زودرس پارلمانی توسط دو متحد دیگر در دولت از جمله حزب "کولانو" به رهبری "موشه کاخلون" و حزب "شاس" به رهبری "ربای آریه درعی" که هر کدام تعدادی از کرسی های پارلمان را در اختیار دارند به نظر می رسد تسمه به دور گردن نخست وزیر را در حد خفگی تنگ کرده باشد.
دلیل اصلی همه این احزاب برای خروج از دولت و درخواست برای برگزاری انتخابات پیش از موعد پارلمانی چند دلیل روشن دارد که در این شرایط خاص موجب تشدید اختلاف آنان با حزب لیکود و استفاده از موقعیت کنونی قبل از اتمام مهلت قانونی دولت ائتلافی می شود. این سه حزب کوچک ائتلافی به خوبی می دانند که اگر دولت نتانیاهو تا پایان موفق به ادامه کار شود از آنجا که پایگاه رای همه آنان تقریبا یکی می باشد، کاریزمای نخست وزیر دست بالا را در انتخابات بعدی خواهد داشت. از طرف دیگر در شرایطی که احزاب چپ میانه با توجه به نظرسنجی ها در موقعیت مناسبی قرار ندارند و هم چنین یک موج اعتراضی در بین بدنه اجتماعی راستگرایان علیه تصمیم نخست وزیر برای توافق با حماس ایجاد شده است، این احزاب در این شرایط قصد دارند از این آب گل الود ماهی خود را صید کنند. آنان با زیر میز زدن از یک سو اعتبار نتانیاهو را به شدت خدشه دار می کنند و از دیگر سو این پیام را به بدنه اجتماعی راستگرایان و اقشار مذهبی می دهند که ما در دفاع از منافع شما حاضر شدیم از قدرت چشم پوشی کنیم. در چنین وضعیتی بسیار بعید خواهد بود که این ائتلاف بتواند بقای خود را حفظ کند چرا که اگر نتانیاهو برای جلب نظر نفتالی بنت حتی وزارت دفاع را هم به وی داده و آنان را در ائتلاف نگهدارد، تبعات دیگری را باید تحمل کند. از آنجا که بنت به نماد جنگ طلبی و تندروی یهودی به شمار می رود هم اینکه کشورهای عربی متحد نتانیاهو و کشورهای غربی را به شدت ناخرسند می کند و هم اینکه دو حزب کولانو و شاس را که در رقابت با حزب خانه یهودی قرار دارند برای حفظ پایگاه رای خود وادار به خروج از کابینه خواهد کرد.
تمام شواهد و دلایل نشان می دهد که دولت ائتلافی بنیامین نتانیاهو به پایان خود نزدیک می شود و این "جمع نقیضین" با توجه به شکنندگی اکثریت با یک کرسی دیگر قابل تفاهم و توافق نخواهد بود. نخست وزیر به هر کدام از شرکای باقی مانده در ائتلاف بخواهد امتیاز بدهد در عوض دیگری را از خود دور می کند و چون با توجه به تعداد کرسی ها باقی مانده دولت ائتلافی، هر کدام از این احزاب کوچک (بعد از حزب اسرائیل خانه ما که رسما از ائتلاف خارج شده است) از ائتلاف خارج شوند اتوماتیک وار دولت اکثریت پارلمانی خود را از دست می دهد. نتانیاهو تاکنون این جمع متضاد را حول محور خطر ایران دور هم جمع کرده بود ولی ظاهرا این حربه نیز در این مقطع که احزاب آینده خود را مافوق منافع دولتی می دانند دیگر کارساز نمی باشد. اگر این گمانه زنی که در بعضی رسانه های منطقه و جهان وجود دارد که تشدید جنگ در نوار غزه با چراغ سبز عربستان برای انحراف افکارعمومی و تمرکز دولت های غربی از جنایت شنیع در پرونده قتل "جمال خاشقچی" انجام شده است درست باشد، می بایست سقوط دولت نتانیاهو را هم به کارنامه بن سلمان افزود که در دست و پا زدن در برزخ "رفیق گرمابه و گلستان" خود را نیز ناکار کرده است. با توجه به تشتت و پراکندگی آرای سیاسی در اسرائیل احتمال پیش بینی نتایج یک انتخابات پیش از موعد بسیار سخت تر از گذشته خواهد بود اما بازنده این بازی بدون شک حزب لیکود و نتانیاهو خواهد بود که قدرت را از دست خواهد داد. هم چنین گفته می شود با ناخرسندی بخش بزرگی از رای دهندگان از احزاب سنتی، شخصیت های نوظهور و قابل اعتنایی در صحنه سیاسی اسرائیل چون ژنرال "بنی گانتز" و خانم "اورلی لوی" می توانند با تشکیل احزاب جدید آرای زیادی را کسب کرده و توازن سیاسی موجود را بر هم بزنند. آنچه امروز از اهمیت زیادی برخوردار می باشد اینکه رقابت درعرصه سیاسی اسرائیل هم اکنون بیش از آنچه از اهمیت داخلی برخوردار باشد، از اهمیت منطقه یی و بین المللی برخوردار خواهد بود.