یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

آیا آشتی ایران و امریکا سر آغاز سازش مردم ایران با حاکمیت است؟


ناصر مستشار



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٨ فروردين ۱٣٨۶ -  ۷ آوريل ۲۰۰۷


آیا آشتی ایران و امریکا سر آغاز سازش مردم ایران با حاکمیت است؟

وقتی مردم ایران در سال ۱٣۵۷آغاز به انقلاب کردند ، رابطه ایران وامریکا در بهترین شرایط خود بود و به گفته جیمی کارتر ایران، جزیره ثبات در منطقه بود. مردم ایران برای استقلال وآزادی سیاسی به میدان مبارزه خواهی آمدند اما ملایان همه آن آرزو ها را به باد دادند.همان موقع که ملایان به انقلاب قلاب انداختند تا خود را از قعر تاریخ به بالا بکشند، می بایستی ملت ایران ریسمان متصل به حیات ملایان را به سرعت قطع می کرد که شو ربختانه نکرد.همه آن اخطارها را که شادروان دکتر شاپور بختیار به ملت ایران گوشزد کرد به جائی نرسید. در آنروزها شریان های مردم ایران به جای خون پراز تدبیر واندیشه درست ، تنها هیجان و احساسات پوشالی را به مغز های ما هدایت می کرد. آنروزها رهبران سیاسی به مردم ایران بانگ بر آورده بودند که نگذارند تا شکست انقلاب مشروطیت تکرار شود و ملت می بایستی انقلاب را تا سر نگونی نظام پادشاهی پیش می بردند.مردمی که به شکست انقلاب مشروطیت تاسف می خوردند اما خود بسوی شکستی دهشناک می رفتند و خود از آن بی خبر بودند ویا آنها را بی خبر گذاشته بودند. باری انقلاب از منظر ملایان وحواریون آنها به پیروزی رسید وامریکا اولین شاد باش را بسوی حاکمان ایران ارسال کرد.شاه که روزگاری همه کشور ها در پذیرائی واستقبال از او سر و کله می شکستند حالا آواره جهان شده بود و دیگرکسی همچون گذشته مسقبل او نبود. یکبار شاه مغبوض در جمله ائی بسیار تاریخی گفت بود" زیادی به غربی ها اطمینان کرده بودم"! قبلا در دوران شکوفائی حکومتش نیز گفته بود که " این چشم آبی ها زیادی پر رو شده اند" که همه اینها سر آغاز خالی کردن زیر پایش شده بود.بقول یکی از دوستان که در روزهای طوفانی گفته بود" شاه موقعی دارد سرنگون می شود که می خواهد بطرف مردم بیاید و ملی بیندیشد" اما برای همه آن تدابیر دیگر دیر شده بود ومغزها دیگر پر از خون داغ احساسات شده بودند وتهی از دیدن طوفان های سهمیگن! انگار آنروزی که ایران وامریکا به سازش برسند انقلاب مردم ایران نیز آغاز خواهد شد چرا که دوری آنها بت بوجود آوردن دشمنی فرضی ، مهمل مناسیی است برای عوام فریبی عوام واینکه در پس حمله نظامی امریکا به عراق وسرنگونی صدام ، اولین پیام ها شادباش از جانب رهبران ایران ارسال شد در حافظه کسی نمانده است؟ اما پس از اتمام شادی های اولیه وپایکوبی برای سرنگونی صدام شمشیر های از همه طرف بیرون آمد تا عراق را ازآن خود نماید! اگر وزرای خارجه امریکا وایران به ملاقات یک دیگر بروند، حتما مرحله تازه ائی از مبارزات ملت ایران در پی خواهد داشت چراکه دشمنان دیرینه در برابر چشمان همه نامحرمان یک دیگر را به آغوش خواهند گرفت.جمهوری اسلامی در حال حاضر جنگ را با کمال میل می طلبد اما امریکا هنوز آماده نمی باشد وایران هنوز از ذخیرهای گذشته می تواند سود ببرد وامریکا در صدد با قطعنامه های متوالی علیه ایران ابتدا مردم را علیع حاکمیت عاصی نماید وایران پشتش به روسیه ووچین گرم است واین موقعیت ها صدام در کف نداشت وهمه شانس ها متحدین خود را در جنگ با کویت ازدست داده بود.جریان ملوان گیری امتحان موفق ومثبتی شد برای دولت های غربی!! اما حکومت ایران پس از آشتی با امریکا دیگر بهانه و لولوخور خوره ائی را بنام امریکا را برای ترساندن امت وگروههای ضد امریکائی در ایران رادر دست نخواهد داشت. بیست و هشت نزاع ایران وامریکا که گاهی و اقعی وگاهی اوقات مصنوعی بوده است ، باعث شده است تا جنبش دمکراتیک وملی ما ایرانیان یا به تعویق بیافتد با به هرز برود. امریکا خود هیچگاه طرفدار یک حکومت واقعا ملی ودمکراتیک در ایران نخواهد شد چراکه شانس عقد قرارداد های پر منفعت بسود خویش را از دست خواهد داد؟ تمدن عظیم امریکا تنها برای ملت امریکاست ، اگر ملت ایران در پی تمدن وعظمت می باشد خود باید بکوشد ، مطمئنا اگرآن تمدن آرزو شده اش را بدست بیاورد ، حاضر نمی شود حتی به مردم فارسی زبان ومسلمان افغانستان و همسایه خود به رایگان در اختیار شان بگذارد واین خود نشان می دهد هر ملتی خود باید بسوی سعادت وخوشبختی تلاش بورزد! هم اکنون اشخاصی مانند دکتر باقر زاده سازش ایران را سرمشق اپسوزیون ملت ایران قرار داده اند تا در آن راستا آشتی ملی میان حاکمیت و نیروهای ناخودی صورت پذیرد غافل از این که سازش حکومت ها چه ربطی به دمکراسی ملت ها داشته ودارد؟ حکومت همواره برای رسیدن به منافع خودشان قهر و آشتی می نمایند اما آیا ملتها نیز در این دعوا ها ذینفع بوده اند؟ آیا اساسا این دعوا ها را ملت ها آغاز کرده اند یا حاکمان که حالا به آشتی برسند؟ به همین موازات که در بالا شرح آن رفت تاکنون ملایان همواره با عشوه واکراه حاضر شده اند تا با امریکائی ها ارتباط برقرار نمایند چون می دانند در برابر امت همیشه در صحنه بی آبرو خواهند شد.روزی که ایران وامریکا به سازش برسند مبارزه واقعی مردم ایران برای عدالت وآزادی ودمکراسی آغاز خواهند شد چراکه دعواها این دوحاکم رمال ودجال باعث گرد وغبار بسیاری بر مسیر راه دمکراسی خواهی ملت ایران گردیده است. در همین جا باید گفت هرچفدر دولت خاتمی در آشتی با امریکا ترسو وبز دل بود دولت احمدی نژاد این استعداد را دارا می باشد که برق آسا با امریکا کنار بیاید تا نظام حکومتی را حفظ واز گزند حمله نطامی دور نگاه دارد!! آنموقع امریکا باید نشان بدهد کدام طرف ایستاده است وجانب چه کسی را خواهد گرفت، ملت ایران ویا حاکمیت مطیع ملایان را ؟ امریکا از مبارزه ملتهائی حمایت می کند که منافع امریکا را در صدر برنامه شان قرار داده باشند. ملت ایران نیز در طول تاریخ تا کنون نشان داده است که حاضر نیست زیر یوغ دولتی بیگانه برود. اگر فرخ نگهدار در برنامه های سیاسی خود تبلیغ می نماید تا با نیروهای موسوم به اصلاح طلب به ائتلاف برسد تا گره کور و باز نشدنی دمکراسی در ایران گشوده شود اما دکتر باقرزاده بسیار افراطی تر خواهان این است که با کمک حاکمیت یعنی "ولایت فقیه و دولت احمدی نژاد" به آشتی برسد و از شکل گیری فاجعه جلو گیری نماید تا گره دمکراسی نیز باز شود. در پروژه یاد شده بالا، فرخ نگهدار صادق تر است چرا که منشوری را که دال بر "محو کامل رژیم اسلامی" برابر منشور برلین و لندن امضاء نکرده است و از اول هم سیاستش بر کنار آمدن با بخش عقلانی حاکمیت استوار بوده است اما آقای باقر زاده از امضاء کنندگان منشوری بوده است که خواهان حذف رژیم اسلامی در ایران بوده است وهنوز هیچ بیانیه کتبی که ناظر بر تبری جستن از آن منشور باشد منتشر نکرده است و مطمئا ایشان که به سیاست های نوینی دست پیدا کرده اند " خواب نما نشده اند" ویا امام زمان به ملاقات ایشان نیامده است. بار اول ایران را با ایرلند شمالی مقایسه نمودند اما با انتقاد دوستان ایشان مبنی بر اختلاف وتفاوت ایران وایرلند وقبول انتقاد ها ، اینک به شباهت و سازش ایران و امریکا به مثابه سر مشقی برای ملت ایران به نتیجه رسیده اند. اما سئوال اساسی در اینجاست که شرایط وحشتناک حقوق بشر و دمکراسی حاکم برایران با کدام کشور شباهت دارد و چگونه آنرا می توان برطرف کرد اگر امریکا با ایران به سازش برسند آیا ملت ایران نیز از دست حاکمان جبار خلاص و خوشبخت و آزاد خواهد شد یا تنها امریکا از تیرس موشکی بالستیکی رژیم اسلامی نجات خواهد یافت؟ به امید غلبه روشنائی برتاریکی.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست