سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

قبل از اینکه زود "دیر" شود روژاوا باید تصمیم بگیرد


اردشیر زارعی قنواتی


• نیروهای کرد هرگز "تحلیل مشخص از شرایط مشخص" نداشته و بیشتر تحت تاثیر مطالبات تاریخی و ملی خود در "چرخه توهم" نسبت به تحولات جاری عمل می کنند. آنان هنوز نپذیرفته اند که آمریکا در معامله با اردوغان آنان را فروخته است و تنها مسیری که برای حفاظت و بقای آنان وجود دارد تعامل با دولت مرکزی با تضمین روسیه می باشد و گرنه در زیر چرخ تانک های ارتش ترکیه له خواهند شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۰ دی ۱٣۹۷ -  ٣۱ دسامبر ۲۰۱٨


صبح روز چهارشنبه ۱۹ دسامبر وقتی "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا طبق معمول سیاست توئیتری خود اعلان کرد که "نیروهای آمریکایی از سوریه خارج می شوند" همه طوری غافلگیر شدند که ابتدا فکر می کردند که وی دوباره خواب نما شده و موضوعی را مطرح می کند که ناشدنی است، اما بعد مشخص شد که این تصمیم تابع یک راهبرد استراتژیک می باشد که تمام معادلات منطقه یی را تغییر می دهد. خروج نیروهای آمریکایی از سوریه در چارچوب یک تغییر استراتژی و به تعبیری شکست یا به بن بست رسیدن استراتژی قبلی بود که دیگر نمی توانست منافع آمریکا در منطقه را به لحاظ فشار افکارعمومی و اهداف کلان تر جهت تمرکز بر شرق آسیا برای تغییر ثقل اهداف استراتژیک این کشور برآورده کند. از طرف دیگر بسیاری از سیاستمداران و تحلیلگران در دهه های اخیر عادت کرده اند که ارزیابی و تحلیل رخدادهای جهانی را به صورت تاکتیکی و تجریدی نگاه و انجام دهند و به تبع به نتایج انحرافی برسند. به همین دلیل تضاد منافع و اختلافات بین واشینگتن و آنکارا را در همین چارچوب یک موضوع اساسی تلقی می کردند در حالی که این نکته مهم را به دست فراموشی می سپردند که ترکیه محور شرقی ناتو و سر پل بلوک غربی به سمت شرق می باشد که روابط مقطعی نیروهای آمریکایی با "یگان های مدافع خلق" در شمال سوریه، نمی تواند آینده این روابط راهبردی را در درازمدت نقض کند. در چنین وضعیتی خروج نیروهای آمریکایی از سوریه را باید یک معامله بزرگ بین دونالد ترامپ و "رجب طیب اردوغان" به حساب آورد که از ماه ها پیش پاشای عثمانی دو گزینه را بر روی میز معامله با واشنگتن قرار داد که یا "فتح الله گولن" واعظ ترک مخالف یا "روژاوا" را باید تحویل دهد. ترامپ ابتدا سعی کرد راهی برای استرداد گولن پیدا کند و پالس هایی هم فرستاد اما از آنجا که قوه قضائیه آمریکا فراتر از مسئولیت و قدرت نهاد اجرایی تصمیم می گیرد، این هدف غیرقابل تحقق بود.
دونالد ترامپ و بسیاری از استراتژیست های آمریکایی با تحلیل شرایط و در راستای اهداف کلان سیاست این کشور برای تصمیم گیری راهکار خروج از سوریه را که هم زمان دو هدف خروج از بن بست سوریه و ترمیم روابط با ترکیه بود را انتخاب کردند. از همان ابتدا آن دسته از تحلیلگران که بر اساس درک درست از تحولات بین المللی، آینده منافع استراتژیک قدرت هژمونیک آمریکا، جایگاه ترکیه در ژئوپلتیک منطقه یی و تجارب تاریخی دست به ارزیابی رخدادهای منطقه یی می زدند، بارها به نیروهای کرد نسبت به اعتماد و وابستگی به آمریکا هشدار می دانند اما متاسفانه هیچگاه گوش شنوایی در بین این نیروها و از جمله رهبران روژاوا وجود نداشت. حتی همین امروز نیز هنوز بسیاری از رهبران کرد با مماشات و توهمات خود نتوانسته اند واقعیت آنچه در حال وقوع می باشد را به خوبی درک کنند و "تردید" به صورت برق و باد فرصت ها را از آنان می گیرد. پیشروی نیروهای موسوم به "ارتش آزاد" که بخش تروریست ها و شورشیان حامی ترکیه می باشند به طرف شهر استراتژیک "منبج" که با حمایت ارتش ترکیه انجام می گیرد گویا مثل تجربه "عفرین" که به فاجعه ختم شد، هنوز برای این رهبران کرد حاوی درس های لازم نبوده است. مذاکرات میدانی بین ارتش سوریه و فرماندهان یگان های مدافع خلق با وساطت نیروهای روسی برای ورود ارتش دولت مرکزی به شهر منبج در حالی که از طرف مقامات سوری و روسی تایید شد و به صورت نمادین هم پرچم سوریه در منبج برافراشته شد در حالی که اردوغان و آمریکا آن را نمایشی خواندند و در عوض فرماندهان سوری از تفاهم کامل برای ورد به شهر خبر می دادند، متاسفانه دوباره اشتباه محاسبه و حتی عدم درک شرایط با تکذیب یگان های مدافع خلق هم روبه رو شد در صورتی که به گفته آنان نیروهای نظامی ارتش در حومه شهر آماده ورود بوده و هم اکنون به صورت حائل بین منبج و نیروهای ارتش آزاد و متحدین ترکیه قرار دارند.
نیروهای کرد هرگز "تحلیل مشخص از شرایط مشخص" نداشته و بیشتر تحت تاثیر مطالبات تاریخی و ملی خود در "چرخه توهم" نسبت به تحولات جاری عمل می کنند. آنان هنوز نپذیرفته اند که آمریکا در معامله با اردوغان آنان را فروخته است و تنها مسیری که برای حفاظت و بقای آنان وجود دارد تعامل با دولت مرکزی با تضمین روسیه می باشد و گرنه در زیر چرخ تانک های ارتش ترکیه له خواهند شد. آنان در طول یک سال گذشته چندین بار در مذاکرات خود با رهبران سیاسی و فرماندهان نظامی دولت سوریه تا مرز امضای تفاهم و توافق ملی هم پیش رفته اند که هر بار با دخالت حامیان خارجی خود به همان تفاهمات اولیه پشت پا زده اند. شرایط اما امروز کاملا دگرگون شده و مسیر تحولات به سمت نقطه غیرقابل بازگشت در حرکت است و به همین دلیل مابه ازای معامله ترامپ با اردوغان دقیقا پایان رویای استقلال روژاوا خواهد بود که همیشه خط قرمز ترکیه بوده است. در چنین شرایطی نه تنها در منبج که در آینده در تمام مناطق مرزی شمال سوریه در شرق و غرب فرات تحت هیچ شرایطی به خصوص حالا که دوران جدیدی از ماه عسل آنکارا – واشینگتن آغاز شده است، آنان هیچ پرچمی که نشانه استقلال منطقه کردنشین سوریه باشد را تحمل نخواهند کرد و با دست باز آن را سرکوب می کنند. در صورتی که رهبران روژاوا در تفاهم و توافق با دولت سوریه که امروز مشروعیت آن حتی از طرف اتحادیه عرب هم در حال پذیرش است، می توانند در چارچوب نوعی از فدرالیسم و تمرکززدایی به بسیاری از خواسته های تاریخی و مشروع خود برسند. از طرف دیگر هر چند که ترکیه هنوز سعی می کند برای تضمین اهداف خود بالانس بین روسیه و آمریکا را به عنوان یک کارت بازی در دست خود نگهدارد اما در نتیجه نهایی آنکارا دوباره تابع محور آمریکایی ایفای نقش می کند. این را روس ها و محور حامی سوریه نیز می دانند و به همین دلیل هم اکنون قبل از اینکه دیر شود زمان تفاهم و تعامل یگان های مدافع خلق با حکومت مرکزی سوریه خواهد بود. از آنجا که ترکیه برای تثبیت حضور غیرقانونی خود در سوریه به اهمیت زمان واقف است هر چه زودتر روژاوا با دولت مرکزی دمشق به تفاهمات راهبردی برسد، می تواند از قربانی شدن کردها در پشت معاملات انجام شده بین آنکارا و واشینگتن جلوگیری کند. روسیه، سوریه و تا حدودی ایران نیز این سناریوی کاملا واضح را فهم کرده اند و این بستر مساعدی برای کردها جهت تفاهم حول پذیرش حق حاکمیت ملی سوریه در منطقه با قبول خودگردانی محلی خواهد بود. عقب نشینی نیروهای آمریکایی از پایگاه های نظامی خود در شمال سوریه آغاز شده است و در یک بازه زمانی کوتاه آنان از هر ۱۹ پایگاه نظامی خود خارج می شوند و حتی تصور اینکه نیروهای کردی این پایگاه ها را در اختیار خود بگیرند نه قابل پذیرش از طرف ترکیه است و نه اینکه سوریه – روسیه این وضعیت را می پذیرند، چنانچه سخنگویان دولت روسیه نیز به صراحت اعلان کرده اند که تمام این پایگاه های نظامی باید به ارتش سوریه تحویل داده شود. سناریو و بازی جدید که در منطقه در حال رقم خوردن است کاملا مشخص و روشن است، همین حالا زمان لازم برای تصمیم گیری روژاوا می باشد.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست