• سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار اطلاعیه ای خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط محمود صالحی، از فعالین کارگری زندانی شده است. در همین حال محمود صالحی در نامه ای از زندان سنندج، خطاب به دبیرکل فدراسیون بین المللی اتحادیه های آزاد کارگری، چگونگی ربودن خود را تشریح و بر حق کارگران ایران بر برگزاری مستقلانه اول ماه مه و داشتن سندیکاها و اتحادیه های آزاد تاکید نموده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲٨ فروردين ۱٣٨۶ -  ۱۷ آوريل ۲۰۰۷

اخبار روز: سندیکای کارگران شرکت واحد روز ۲۵ فروردین با انتشار اطلاعیه ای خواهان آزادی فوری محمود صالحی یکی از فعالین کارگری زندانی شد. در اطلاعیه سندیکا که تحت عنوان «ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط محمود صالحی و رسیدگی عادلانه، در چهارچوب موازین قانونی حقوقی نسبت به پرونده ایشان هستیم»، آمده است:

ماده ۶٣ قانون کار روز ۱۱ اردیبهشت (اول ماه می) را به عنوان روز جهانی کارگر تعطیل رسمی کارگری اعلام کرده است. محمود صالحی رئیس سابق انجمن صنفی کارگران خباز سقز و تنی چند از همکارانش به علت تلاش برای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در ۱۱ اردیبهشت ۱٣٨٣ بازداشت و محاکمه شدند و نهایتاً در دادگاه تجدید نظر رأی بر برائت آنها صادر شد. اما بلافاصله مجدداً در دادگاهی دیگر پرونده ای برای آنان گشوده شد. هم اینک محمود صالحی قبل از صدور و اعلام رأی دادگاه بدوی و قضاوت دادگاه تجدیدنظر بازداشت شده است، این امر بر خلاف اصل ٣۷ قانون اساسی است که برائت همه انسانها را مبنا می داند، مگر آنکه رأی نهایی در دادگاه تجدیدنظر و هیأت تشخیص دیوان عالی کشور، دال بر محکومیت فرد صادر شود. لذا به همین دلیل بازداشت مجدد محمود صالحی را بر خلاف موازین قانونی و عدالت دانسته و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط و رسیدگی عادلانه به وضعیت حقوقی ایشان هستیم.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه            
۲۵ فروردین ۱٣٨۶

چگونه بازداشت شدم؟ نامه ی محمود صالحی به دبیرکل فدراسیون بین المللی اتحادیه های آزاد کارگری

محمود صالحی، از زندان سنندج در نامه ای به دبیر کل فدراسیون سندیکاهای آزاد کارگری، چگونگی ربوده شدن و بازداشت خود را شرح داده و بر حق برگزاری آزادانه مراسم روز جهانی کارگر و همچنین ایجاد تشکل های مستقل کارگری تاکید کرده است. در این نامه که رونوشت آن به دیگر مقام های بین المللی جنبش کارگری نیز ارسال شده، چنین آمده است:

آقای گای رایدر عزیز،
امروز ۱۲/۰۴/۲۰۰۷ امکان یافتم تا از زندان سنندج با یکی از رفقایم تماس تلفنی بگیرم. طی این تماس از وی خواستم تا از طریق این نامه چگونگی ربودن مرا به اطلاع شما برساند.
روز دوشنبه ۹ آوریل در محل کارم، یعنی شرکت تعاونی مصرف کارگران سقز، مشغول انجام وظایفم بودم که یکی از فرماندهان حفاظت اطلاعات نیروهای انتظامی سقز در ساعت ۱۲ و ٣۰ دقیقه به وقت ایران وارد شد و گفت که آقایان فرماندار و دادستان می خواهند تا در مورد مراسم اول ماه مه سقز با من مذاکره کنند، از آنجا که این شخص بارها شخصا به محل کارم آمده و مرا برای مذاکره با کاربدستان دعوت کرده بود دچار هیچ شکی نشدم و همراه وی رفتم. وقتی به آنجا رسیدم متوجه شدم که نه دیدار با فرماندار و دادستان مطرح است و نه مسئله مراسم اول مه امسال. در آنجا یکی از کاربدستان قضائی حکم دادگاه تجدیدنظر را به من شفاها اعلام کردند که طی آن به یک سال حکم تعزیزی در زندان و سه سال حکم تعلیقی محکوم شده‌ام. من به شیوه فریبکارانه دستگیری خود اعتراض کردم و آنرا مخالف شان انسانی دانسته و از امضا کردن آن خوداری کردم. من هم گفتم که این حکم باید به دست وکلایم برسد یا از طریق مامور ابلاغ به در خانه ام آورده شود. بعد از تفتیش بدنی من را به سرعت از دادگاه بیرون آورده و سوار ماشین کردند و با سرعت سرسام آوری ربودند. بعد از چند ساعت متوجه شدم که به زندان مرکزی سنندج برده می شوم. آنها به این ترتیب اجازه ندادند تا من با همسر عزیز و بچه‌های نازنینم خداحافظی کنم و حتی اجازه ندادند داروهایم را بردارم. بدون شک خبر دارید که یکی از کلیه‌های من از کار افتاده و کلیه‌ی دیگرم در حال از کار افتادن است و بدون آن داروها و مداوای مداوم جانم در خطر خواهد بود. این در عرف انسانی چه معنائی دارد؟ آنها من را صرفا به خاطر تلاش برای برگزاری روز جهانی خود و هم طبقه‌ئی هایم محکوم کرده‌اند و در عین حال جرات نمیکنند من را به صورتی معمولی احضار کنند. آنها مرا میربایند تا از خشم کارگران و مردم آزاده و از اعتراض در امان بمانند.
در واقع دستگیری من سه هفته قبل از اول مه ۲۰۰۷ یک اقدام سیاسی است و نه قضائی. آنها مرا در این شرایط معین دستگیر کرده‌اند تا برگزاری مراسم مستقل اول ماه مه امسال دچار مشکل شود و تلاش کارگران ایران برای ایجاد تشکلهای مستقل از دولت دچار سستی گردد. اما آنها از این نکته غافلند که من متعلق به یک جنبش اجتماعی – کارگری هستم. آنها غافلند که من و سایر فعالین کارگری و مردم مبارز به شیوه جمعی کار میکنیم. این جنبش با این شیوه کار همیشه این امکان را دارد تا جای خالی افرادش را پر کند. حتی این احتمال وجود دارد که فعالین جنبش کارگری در چنین شرایطی بر میزان فعالیت خود به لحاظ کمی و کیفی بیفزایند و مراسم مستقل روز جهانی کارگر را باشکوه تر از قبل برگزار کنند. این امکان وجود دارد که تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری مضاعف شود.
ضروری دانستم این نامه را برای شما بفرستم و شخصا شما را در جریان وقایع بگذارم. از روزی که در اول مه ۲۰۰۴ من و همکارانم را دستگیر کردند تا امروز در داخل و خارج تلاش ها، اعتراضات و مبارزات زیادی صورت گرفته است تا قوه قضائی ایران عقب نشانده شود. آنها در ابتدا ما را منتسب به سازمان کردستان حزب کمونیست ایران (کومه‌له‌) کردند و به خطر انداختن "امنیت ملی" را در پرونده ما وارد کردند. مبارزه وسیع نهادها و تشکلهای کارگری در ایران و جهان کاربدستان قوه قضائی را واداشت از اینگونه پرونده سازیها دست بردارند. به عبارت دیگر مبارزه گسترده داخل و خارج پرونده سازان را کیلومترها به عقب نشاند. اما این مبارزه لازم است تا تبرئه کامل ما و تحمیل حق برگزاری مراسم مستقل روز جهانی کارگر در سراسر ایران ادامه یابد. من شکی ندارم که شما همچنان نقش شایسته و قابل ستایش خود در این مرحله را نیز ادامه خواهید داد.
ارادتمند
محمود صالحی.

رونوشت:
آنا بیوندی
جانکس کوچکیویچ
تاریخ ۱٣/۰۴/۲۰۰۷

نامه کمیته همبستگی بین المللی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا، انتاریو

کمیته ی همبستگی بین المللی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا، انتاریور؛ در نامه ای خطاب به محمود احمدی نژاد، به دستگیری محمود صالحی اعتراض کرده و خواهان آزادی فوری او شده است. به گزارش «اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران» در این نامه که روز شانزده آوریل از سوی رئیس این کمیته منتشر شده، آمده است:

من این نامه را در محکومیت رای دادگاه تجدید نظر استان کردستان علیه محمود صالحی مینویسم. بنا به آخرین اخبار، محمود صالحی، دبیر سابق انجمن صنفی کارگران خباز سقز و یک فعال کارگری شناخته شده در ایران، به یک سال زندان و سه سال حبس تعلیقی محکوم شده است. آقای صالحی در تاریخ ٩ آوریل ٢٠٠٧ بدون ابلاغ قبلی دستگیر و بلافاصله به زندان شهر سنندج منتقل گردید. وکیل و خانواده ایشان هیچگونه حکم کتبی ای را دریافت نکرده بودند.
این کاملا روشن است که صالحی بخاطر فعالیتهای کارگری خود به زندان محکوم شده است، بخصوص با توجه به این واقعیت که دستگیریهای اولیه وآخرین اتهامات ایشان مربوط به تلاششان جهت شرکت در مراسم اول مه ٢٠٠٤ در شهر سقز بوده اند. من بشدت معترض به این قضاوت ناعادلانه هستم که نشانگر این است که دولت شما حقوق بنیادین کارگری و انسانی، همچون آزادی تشکل و حق برگزاری مراسم روز جهانی کارگر، را زیر پا گذاشته است.
من بدینوسیله از شما میخواهم که بلافاصله مداخله نموده و تمامی احکام صادره علیه محمود صالحی را لغو نموده و ایشان را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنید.
کاترین ناستوسکی رئیس کمیته همبستگی بین المللی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا، بخش استان انتاریو