اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ فروردين ۱٣٨۶ -  ۱۹ آوريل ۲۰۰۷

مدیریت سایت اخبار روز

با سلام. در روز ۱٣ آوریل ۲۰۰۷ در سایت شما مقاله‌ای با عنوان "شبکه لابی رژیم ایران و جنبش جهانی ضد جنگ" به قلم آقای حسن داعی منتشر شده است که هدف آن افشاگری در مورد فعالیت‌های دولت جمهوری اسلامی برای به راه انداختن جنبش جهانی ضدجنگ برای دور کردن احتمال حملهء امریکا به ایران است. در این مقاله چند بار نام من (و یک بار همراه عکس من) به عنوان یکی از "اعضای هسته مرکزی لابی رژیم در انگلستان" برده شده است. مقاله معلوم است که با صرف وقت زیاد و گردآوری اطلاعات نوشته شده و به نظر می‌رسد که از سوی گروه سیاسی خاصی ترتیب داده شده است. به عبارت دیگر، به نظر نمی رسد که نوشته‌ای تحقیقی از سوی یک نفر با چنان نامی بوده باشد و بس. اما من با این جنبه‌های آن و مقاصدی که چنین مقاله‌ای دنبال می‌کند کاری ندارم و در بارهء درست و نادرست داده‌های آن و نسبت‌هایی که به گروه بزرگی از آدم‌های مرتبط با جنبش ضد جنگ داده شده هم چیزی نمی‌گویم زیرا از آن اسراری که به نظر می رسد نویسندهء مقاله از آنها خبردارد بی‌خبرام و دیگران اگر دفاعی دارند خود باید بکنند. تنها چیزی که می‌خواهم بگویم این است که بخش "سری" اطلاعات ایشان و افشاگری‌شان در مورد من نادرست است. درست است که من با جمعیت Action Iran در جهت دور کردن سایهء جنگ از ایران در برخی فعالیت‌های آن که کاملا علنی بود، همکاری کرده ام، اما از وجود "هستهء مرکزی لابی رژیم در انگلستان" بکل بی‌خبرام و اگر چنین چیزی وجود داشته باشد هیچ گونه همکاری و نسبتی با آن نداشته ام و هرگز نخواهم داشت.

برای شما بگویم که من زاده ایران و بزرگ شده در فرانسه و انگلستان هستم و دلیل حساسیت من به ایران و مسألهء جنگ آن است که در یک خانواده ملی ایرانی با پدر و مادری بسیار میهن دوست و با احساس مسئولیت بزرگ شده ام. در خانوادهء ما به فارسی حرف زده می‌شود، اما تربیت مدرسه‌ای و دانشگاهی من بریتانیایی است . من هیچ علاقه‌ای به ورود در دنیای سیاسی و بالاتر از همه ورود به دنیای سیاسی ایرانی ندارم و اگر در داستان جنگ احتمالی امریکا با ایران حساسیت نشان داده ام و در برخی فعالیتها در مورد پیشگیری از آن شرکت داشته ام تنها دلیل آن احساس تعلقی است که به ایران و مردم آن از راه رابطهء خانوادگی‌ام دارم. مشاهدهء جنگ عراق و فاجعهء عظیم دنبالهء آن مرا واداشته است که در این ماجرا در مورد ایران ساکت نباشم و با پیش‌بینی نتایج هولناک جنگ برای آن کشورهمدلی انسانی خود را با مردم آن نشان دهم. بنا بر این آنچه من در این راه کرده ام یک فعالیت انسان‌دوستانه و صلح‌دوستانه بوده است و بس.
همچنان که نویسندهء مقاله هم دو سه بار اشاره کرده است در این جنبش صلح‌طلبی آدم‌های بسیاری از ایرانی و انگلیسی و امریکایی از چپ تا راست با نیت‌ها و هدف‌های گوناگونی شرکت دارند و طبیعی است که رژیم جمهوری اسلامی هم بخواهد در آن مداخله کند یا از آن به سود خود بهره‌برداری کند. ولی از نظر من و گمان می‌کنم اکثریت کسانی که در این جنبش شرکت دارند حساب مردم ایران از حساب رژیم حاکم بر ایران جداست و خون مردم ایران نمی‌باید به خاطر جنون جنگ‌طلبی دو دولت ریخته شود و کشورشان به ویرانه تبدیل شود.

با احترام
رودابه شفیعی