بهار/ بی وطن واژه های تان/ مگر به کجا می رسد؟
به یاد دختران غروب های سبز اردیبهشت
محمود معتقدی
•
تا صحنه های زخمی باد
من
همچنان
بر شانه های سرخ تو
ایستاده ام
مثل کبوترانی
از جنس نرده های کودکی ات
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
٣۱ فروردين ۱٣٨۶ -
۲۰ آوريل ۲۰۰۷
۱
تا صحنه های زخمی باد
من
همچنان
بر شانه های سرخ تو
ایستاده ام
مثل کبوترانی
از جنس نرده های کودکی ات
یا
مثل حس تمام روزهای شرقی ات
مرا آزاد کن
مثل پرندگان نشسته بر بام های آبی ات
من
همه عاشقانه های توام
۲
هیچ کس
مثل قصه های تو
نبود
آنکه از ارتفاع پرنده
می آمد
در سفر دست های تو
بود
بالا بلند سرخ و
زلال
بر جمهوری باران
سطری بخوان
٣
چشمی
به شعله های تو
می بندد
پرواز زنی
ممنوع
بر شانه های شرقی ات
لبخند حراج و
آینه
پس
اینان
چگونه دوست ات
می دارند
آه
دختران غروب های سبز اردیبهشت
بهار
بی وطن واژه های تان
مگر
به کجا می رسد؟
تا کوچه های یاد و
خاطره
چیزی به شادی دست های تان
نمانده است
محمود معتقدی
فروردین ٨۶
|