• وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تسری خطوط قرمز مطبوعات به مساله یی اجتماعی به گونه یی باور نکردنی به تهدید مطبوعات پرداخته و تاکید کرده که با اقتدار با مطبوعات برخورد خواهد شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٨ ارديبهشت ۱٣٨۶ -  ۲٨ آوريل ۲۰۰۷

اغلب گفته می شود کار روزنامه نگاری در ایران مثل راه رفتن در منطقه یی جنگی است که مین گذاری شده است. به نظر می رسد تحت شرایطی چنین قیاسی کاربرد کافی برای توضیح در مورد سختی کار روزنامه نگاری در ایران را ندارد. در یک زمین مین گذاری شده در منطقه یی جنگی می توان با استفاده از تکنولوژی و تجهیزات خنثی سازی به شناسایی مین ها و پاکسازی آن منطقه اقدام کرد. اما واقعیت این است که در کار روزنامه نگاری دخالت نهادها و ارگان های مختلف رسمی گاه چنان شدید می شود که تشخیص خطوط قرمز برای خبرنگاران و گزارشگران و تحریریه مطبوعات ناممکن است و وضعیتی متفاوت از آنچه در مثال بالا آورده شد، مصداق پیدا می کند.بر این اساس دیده می شود که از سوی برخی مقامات درباره وظایف و رسالت مطبوعات دیدگاه های متفاوت و متعارض با اهداف رسانه ها و مطبوعات ارائه می شود که شگفت انگیز است و نشان می دهد که نگاه آنها به مطبوعات چقدر با نگاه حرفه یی و مدرن به مطبوعات متفاوت و دارای فاصله است. در نگاه مدرن و حرفه یی به مطبوعات که گردش آزاد اطلاعات و اخبار و تحلیل علمی و منطبق بر تحولات اجتماعی و سیاسی جامعه اساس آن دانسته می شود، نمی توان دیگر انتظار داشت که سخنان و نگرش های مقامات حتی مقامات و نهادهای مرتبط با مطبوعات از موضع دستوری و امر و نهی باشد. نگاه دستوری حتی فراتر از نگرشی است که مطبوعات و رسانه ها را به عنوان تریبون دولت می شناسد و امروزه چنین نگرشی به مطبوعات به جز در پاره یی از کشورها منسوخ شده است.به نظر می رسد در شرایط فعلی که مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی پیچیده یی در جامعه وجود دارد و بدون تردید دولت برای چاره جویی و حل این مشکلات نیازمند همکاری نهادهای مدنی، احزاب، مطبوعات و منتقدان و مخالفان است، باید از ورود مطبوعات، رسانه ها برای واکاوی مشکلات و ارائه راه حل ها و نقد روش ها و نگرش های دولت و نهادهای آن استقبال کرد.اما متاسفانه این گونه نیست. گویا تصور می شود هر تصمیمی که توسط نهادها و ارگان های دولت (حکومت) اتخاذ و اجرا می شود باید بدون نقد و اظهارنظر پذیرفته شود. و در صورتی که مطبوعات با زاویه دیدی متفاوت به ارزیابی موضوع بپردازند، خطوط قرمز را نقض کرده و مورد نکوهش و تهدید قرار خواهند گرفت. حداقل نمی توان انتظار داشت که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که از نزدیک به مسائل مطبوعات آشنا است، خود در تهدید مطبوعات پیشقدم شود. آیا به نظر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی طرح برخورد نیروی انتظامی با پوشش بانوان که از آن به عنوان طرح «امنیت اخلاقی» یا «تامین امنیت ناموسی!»۱ نام برده می شود، شایسته نقد و بررسی در مطبوعات نیست؟ آیا اگر مطبوعات به این موضوع فراگیر اجتماعی نپردازند، در شرایطی که در قوه قضائیه و مجلس به عنوان دو رکن حکومت نظراتی مخالف در باره آن وجود دارد، پس چگونه می توان به ارزیابی و بررسی پیامدهای این گونه طرح ها و تصمیم ها پرداخت. آیا این به واقع به معنای گسترده کردن خطوط قرمز مطبوعات و تسری آن به مسائل اجتماعی نیست؟ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تسری خطوط قرمز مطبوعات به مساله یی اجتماعی به گونه یی باور نکردنی به تهدید مطبوعات پرداخته و تاکید کرده که با اقتدار با مطبوعات برخورد خواهد شد. خبرگزاری جمهوری اسلامی در خبر خود آورده است؛ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با ابراز انتقاد از برخی رسانه ها که با ایجاد تفرقه باعث اخلال در کار نیروی انتظامی می شوند، گفت؛ این قبیل رسانه ها مطمئن باشند تا حدی قابل تحمل هستند ولی در صورت ادامه با اقتدار با آنها برخورد می شود.کلمات «تفرقه»، «اخلال» و «اقتدار» قابل تامل است. ضمن اینکه باید از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پرسید که مفهوم تفرقه، اخلال و اقتدار چیست و تشخیص تفرقه و اخلال چگونه و با چه کسی است؟ اساساً به کار بردن چنین کلماتی درباره فعالیت های مطبوعاتی که دارای بار مفهومی سیاسی و حقوقی هستند چه معنایی می تواند داشته باشد؟ و در پیش گرفتن چنین رفتاری با مطبوعات چه کمکی به حل مشکلات جامعه خواهد کرد؟وآیا برخورد با مطبوعات نیازمند اقتدار است؟

پی نوشت:
۱- سخنان فرمانده نیروی انتظامی، روزنامه اطلاعات، ۱/۲/٨۶
Alipour-m.blogfa.com

* سرمقاله ی روز شنبه روزنامه ی اعتماد