اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۹ ارديبهشت ۱٣٨۶ -  ۲۹ آوريل ۲۰۰۷

اول ماه‌ مه‌، روز همبستگی و پیکار کارگران و زحمتکشان جهان برای عدالت اجتماعی، آزادی، دمکراسی و حقوق بشر گرامی باد!

کارگران، زحمتکشان و مزدبگیران! کمیسیون ارتباطات سندیکائی ایران روز اول ماه‌ مه‌ روز همبستگی کارگران و زحمتکشان جهان را به‌ شما عزیزان شادباش میگوید، و آرزو دارد که‌ شما با ادامه‌ تلاش و مبارزات خود بتوانید شرایط معیشتی و اجتماعی اتان را بهبود بخشیده‌ و سال آینده‌ سال به‌ ثمر نشستن مبارزات شما برای وادار کردن حکومت به‌ پذیرش حقوق سندیکائی اتان بر مبنای کنوانسیونهای ٨۷ و ۹٨ سازمان بین المللی کار باشد.

رفقا، خواهران و برادران! در سال گذشته‌ گرچه‌ تعرض دولت و سرمایه‌داران به‌ حقوق سندیکائی و اجتماعی شما ادامه‌ یافت، اما علیرغم ایجاد موانع بر سر‌ راه‌ فعالیتهای سندیکائی توسط حکومت، ممنوعیت فعالیت احزاب اپوزیسیون و چپ، ممنوعیت مطبوعات کارگری و تلاش دولت برای گسترش اختناق و سرکوب، شما مرعوب نشدید و به‌ مخالفت با این تعرض و مقاومت در مقابل آن برخاستید. شما توانستید حکومت را در عرصه‌هائی به‌ عقب نشینی وادار کنید و به‌ دولت نشان دهید که‌ اجازه‌ دست اندازی به‌ حقوق سندیکائی اتان را به‌ هیچ کس نمیدهید. اگر مبارزه‌ و مقاومت شما نبود، بی شک وضعیت شما بهتر از دیروز نبود. شما بدرستی از تاریخ و تجربیات مبارزات خود آموخته‌اید که‌ سرمایه‌داران و دولتها هرگز داوطلبانه‌ حتی یک امتیاز کوچک هم به‌ کارگران نداده‌ و نمیدهند، هر‌ آنچه‌ که‌ شما به‌ دست آورده‌اید، محصول تلاش و مبارزه‌ شما و نسلهای گذشته‌ کارگران بوده‌ و هر آنچه‌ که‌ امروز از آن به‌ عنوان حقوق کار یاد میشود، حاصل تلاش و مبارزه‌ فداکارانه‌ چندین نسل از کارگران و مزدبگیران در سراسر جهان و در هر کشوری است. تاریخ و تجربه‌ جنبش سندیکائی و کارگری ایران نیز به‌ خوبی این واقعیت را نشان میدهد. به‌ همین دلیل راه‌ پیش روی شما به‌ خصوص در مقابل حکومتی که‌ از ابتدای تاسیس آن تمام تلاش خود را برای از بین بردن حقوق کار و قانونی کردن مجدد بردگی و اجیر نمودن نیروی کار انجام داده‌ است، تداوم و افزایش مبارزه‌ بخصوص مبارزه‌ سازمان یافته‌ است.

برای افزایش واقعی دستمزدها، برخورداری از امنیت شغلی، حق تشکل، از میان بردن قراردادهای موقت، تطبیق قوانین و مقررات کار با کنوانسیونهای سازمان بین المللی کار و منشور جهانی حقوق بشر، برای مقابله‌ با گسترش نفوذ مخرب لیبرالیسم اقتصادی و خصوصی سازی موسسات کلان اقتصادی، برای بازگرداندن کودکان کار به‌ خانه‌ها و مدارس، برای رفع تبعیض جنسی و موانع اشتغال زنان، برای لغو محاکمه‌ عسانلو، مددی و دیگران، برای سندیکائی واحد، برای لغو اعدام و آزادی فعالین صنفی معلمان، برای لغو احکام و آزادی حکیمی، محمود صالحی و دیوانگر، برای آزادی فعالین جنبش زنان و دانشجوئی مبارزه‌ خود را تداوم و گسترش دهید.

کارگران و همرزمان! در سال گذشته‌ با همت و تلاش فعلاین سندیکائی، اطلاعات و اخبار مربوط به‌ فعالیتهای شما و رهبران سندیکائی برای دست یافتن به‌ حقوق سندیکائی در اختیار و دسترس تمام سازمانهای اتحادیه‌ای و سندیکائی و فدراسیونهای جهانی قرار گرفت، آنها نیز به‌ حمایت از شما و فعالیتهای شما برخاستند. شاید برای اولین بار است که‌ یک چنین ارتباط و همبستگی گسترده‌ای در ابعاد جهانی بین کارگران ایران و اتحادیه‌های کارگری جهان برقرار گردیده‌ است. این ارتباطات و حمایتها در پیشرفت مبارزه‌ شما برای حقوق سندیکائی نقش با اهمیتی داشته‌ است. این همبستگی و ارتباط را باید حفظ نمود و آنرا گسترش داد، زیرا که‌ طبقه‌ کارگر و مبارزه‌ آن برای عدالت اجتماعی، آزادی، صلح و حراست از دستاوردهای تا کنونی کارگران و زحمتکشان امری عمومی، جهانی و همیشگی است.

رفقا، برادران و خواهران! تعرض ئولیبرالیزم اقتصادی به‌ حقوق کار، تلاش برای بازپس گیری دستاوردهای جنبش کارگری و پایمال سازی حقوق سندیکائی در سال گذشته‌ نیز تداوم یافت. اما این تعرض با مخالفتها و چالشهای به‌ مراتب بیشتر مردم جهان مواجه‌ شد، و جبهه‌ مخالفین نئولیبرالیزم و جهانی سازی مطابق میل و منافع شرکتهای فراملیتی باز هم در سال گذشته‌ گسترده‌تر شد. ادامه‌ تهاجم به‌ حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کارگران و مزدبگیران باعث افزایش مخالفت آنان و تقویت رادیکالیزم و گرایش بیشتر آنان به‌ سوسیالیسم گردید. مردم عادی کشورهای در حال توسعه‌ و فقیر که‌ گسترش نئو‌لیبرالیسم اقتصادی، اقتصادهای بومی آنان را ویران و آنان را فقیرتر کرده‌ است، افزایش بی سابقه‌ای یافته‌ است. ادامه‌ تغیرات دمکراتیک در تعداد قابل ملاحظه‌ای از کشورهای آمریکای لاتین و تقویت این روند در سال گذشته،‌ نشانگر تلاشهای بخشی از مردم کشورهای در حال توسعه‌ و بعضا توسعه‌ یافته‌ برای دگرگونی وضعیت موجود است. و اما در ایران بر خلاف روند دمکراتیکی که‌ در آمریکای لاتین توسط دولتهای منتخب و مردمی به‌ پیش برده‌ میشود و تلاش این کشورها متوجه‌ اصلاحات ساختاری و اجتماعی به‌ سود محرومان جامعه‌ است، سیاستهای دولت جمهوری اسلامی در جهت تقویت بازار آزاد و تسهیل حضور شرکتهای فراملیتی است. واقعیت این است که‌ دولت جمهوری اسلامی علیرغم ادعائی که‌ میکند، یک دولت سرمایه‌داری واپسگرا، ضد دمکراتیک و ضد کارگری است که‌ سندیکاهها و احزاب کارگری و دمکراتیک را سرکوب میکند، قانون و مقررات کار را از میان برمیدارد و حتی تحمل آزادیهای اولیه‌ اجتماعی را هم ندارد.
گسترده‌تر باد همبستگی کارگران ایران و جهان!
پیروز باد رزم کارگران و مزدبگیران!

کمیسیون ارتباطات سندیکائی ایران
اول ماه‌ مه‌ ۱٣٨۶