• خطراتی بر دوش جمعیتی سنگینی می کند که تنها در عرض دو دهه دو برابر شده اند و بخش اعظم آنان در طول این مدت به زندگی در نهایت فقر محکوم گشته اند. امروزه در منطقه آمریکای لاتین اختلاف بین بیشترین درآمدها و کمترین درآمدها بزرگترین اختلاف درآمد در جهان است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۴ ارديبهشت ۱٣٨۶ -  ۱۴ می ۲۰۰۷

من نمی توانم بعنوان یک اقتصاددان یا یک دانشمند صحبت کنم. من در واقع بعنوان سیاستمداری که به حلاجی مباحث اقتصاددانان و دانشمندان به این یا آن روش تمایل دارد صحبت می کنم . همچنین سعی می کنم انگیزه های هریک از ان ها را در آن چه در این موضوع ها اظهار می کنند درک کنم. تنها ۲۲ سال پیش، در همین هاوانا، ما همایش های زیادی باشرکت سیاستمداران، رهبران اتحادیه های کارگری، روستائیان و دانش آموزانی که بعنوان نمایندگان این بخش ها به کشور دعوت شده بودند برگزار کردیم. همه آنها متفقا تایید کردند که بزرگترین مشکل آن زمان، انباشت حجم عظیم بدهی های خارجی ملت های امریکای لاتین در ۱۹٨۵ بود. بدهی ها به ٣۵۰ میلیارد دلار بالغ می شد. دلار در آن زمان نسبت به امروز قدرت خرید بیشتری داشت.   
نسخه ای از نتایج آن همایش ها به دولت های سراسر جهان، البته با استثناهایی، چون می توانست توهین آمیز تلقی شود، ارسال شد. آن موقع دلارهای نفتی بازار را قبضه کرده بود و بانک های بزرگ فرا ملیتی حقیقتا اصرار می کردند که کشورها دریافت وام های گزاف را بپذیرند. بدیهی است که مسئولین امور اقتصادی بدون هیچ مشورتی زیر بار تعهد آن وام ها رفتند. آن دوران با حضور دولت های سرکوبگر و خونخوار دست نشانده امپریالیسم در راس حاکمیت ها مصادف بود که این قاره پیش از آن هرگز بدان تن نداده بود. مبالغ عظیمی (از وام ها) صرف تسلیحات، تجملات و کالاهای مصرفی شد. در نتیجه بدهی ها به ٨۰۰ میلیارد دلا ربالغ شد که در عین حال تخم خطرات فاجعه آفرین امروز را کاشت. خطراتی که بر دوش جمعیتی سنگینی می کند که تنها در عرض دو دهه دو برابر شده اند و بخش اعظم آنان در طول این مدت به زندگی در نهایت فقر محکوم گشته اند. امروزه در منطقه آمریکای لاتین اختلاف بین بیشترین درآمدها و کمترین درآمدها بزرگترین اختلاف درآمد در جهان است.
سال های بسیاری قبل از آن که موضوع مباحث امروز در مرکز توجه قرار گیرد، مبارزات جهان سوم بر مشکلات به همان اندازه دردآوری چون مبادله نابرابر (بین کشورها) متمرکز بود. سال به سال بیشتر کشف می شد که قیمت صادرات کشورهای صنعتی، به ویژه محصولات تولیدشده از مواد اولیه (صادراتی) ما به طور یکجانبه ای رشد می کند در حالی که قیمت صادرات اساسی ما بی تغییر باقی می ماند. تنها برای ذکر دو مثال (یادآوری می کنم که)، قیمت قهوه و کاکائو، در آن زمان تقریبا ۲۰۰۰ دلار در هر تن بود. در آن زمان یک فنجان قهوه یا شکلات میلک شیک را درشهرهایی چون نیویورک می شد به چند سنت خرید، اما امروزه، قیمت آن ها چندین دلار، شاید ٣۰ یا ۴۰ برابر بیشتر از ارزش آن زمان است. امروزه خرید یک تراکتور، یک کامیون یا وسیله پزشکی مستلزم پرداخت چندین برابر ارزش محصولاتی چون الیاف کنف (jute)، الیاف طناب (henequen) و غیره است که آن زمان صادر می شد. الیاف تولیدی جهان سوم نمونه ای بود که با جایگزینی الیاف مصنوعی تسلیم همان سرنوشت شد. همینطور چرم دباغی شده، رزین و الیاف طبیعی نبز که در بافت منسوجات بسیاری به کار می رفت، با مواد مصنوعی مشتق از صنعت پیشرفته پتروشیمی جایگزین شد. و قیمت شکر هم رسما با پرداخت سوبسیدهای هنگفت از سوی دولت های صنعتی به بخش کشاورزی خود به پایین ترین حد خود سقوط کرد.
مستعمره های سابق یا نومستعمره هایی که آینده درخشانی را بعد از جنگ جهانی دوم نوید می دادند هنوز از رویای برتون وودز اطلاع پیدا نکرده اند. این سیستم (برتون وودز) از سر تا پا برای استثمار و غارت طراحی شده است.
وقتی که هوشیاری از خواب در حال آغاز بود، هنوز عوامل به شدت ناسازگاری، مثل اصراف غیرقابل تصور انرژی که کشورهای صنعتی به قربانی کردن آن پرداخته بودند ظاهر نشده بودند. کشورهای صنعتی کمتر از دو دلار برای هر بشکه نفت می پرداختند. منبع سوخت به استثنای ایالات متحده که منابع فراوانی داشت، اساسا در کشورهای جهان سوم، نه تنها به طور خاص خاورمیانه بلکه مکزیک، ونزوئلا و این اواخر در افریقا متمرکز بود. در نتیجه هیچ یک از کشورهایی که به لطف یکی دیگر از دروغ های سفید بعنوان "کشورهای در حال توسعه" طبقه بندی شده بودند نفت تولید نمی کنند، از این رو ٨۲ کشور از میان آن کشورها جز فقیرترین کشورها هستند و نقش وارد کننده نفت را دارند. اگر مواد غذایی نیز همانطورکه جنبشهای روستایی و بومی منطقه ما آن ها را می نامند به زیست سوخت یا اگری فوئل (گیاه سوخت) تبدیل گردد موقعیت وحشتناکی چشم انتظار آن (کشور) ها است.
سی سال پیش ایده گرم شدن جهان مثل شمشیر داموکلس حتی بدون این که از سوی اکثریت عظیم ساکنان کره زمین شناخته شود فراز گردن توع ما آویخته شد. حتی امروز هم تجاهل و سردر گمی بزرگی در این موارد وجود دارد. اگر ما به سخنگویان فراملیتی و رسانه های آنها گوش بسپاریم، ما در بهترین دنیای ممکن زندگی می کنیم: اقتصادی تحت رهبری بازار، باضافه سرمایه فرا ملیتی، باضافه تکنولوژی پیشرفته همانند، رشد دائمی بازدهی، درآمد سرانه بالاتر، استانداردهای زندگی بالانر و تبدیل رویای نوع بشر به حقیقت که دیگر دولت نمی تواند در هر چیزی دخالت کند، که دیگر دولت حتی نمی تواند غیر از ابزار سرمایه مالی بزرگ باشد.
اما واقعیت سرسخت است. المان یکی از صنعتی ترین کشورهای جهان برای بیش از ۱۰ درصد بیکاری خود خواب و قرار از دست می دهد. خشن ترین و کم جاذبه ترین مشاغل توسط مهاجرینی اشغال می شود که با نیازمندی شدید در فقر رشد یابنده خود، در داخل اروپای صنعتی و در بین شکاف های موجود خرد می شوند. ظاهرا هیچ کس به تعداد صریحا رشد یابنده ساکنان کره زمین، (به ویژه) در کشورهای توسعه نیافته توجهی ندارد.
به تازگی بیش از ۷۰۰ نمایندگی سازمان های اجتماعی همایشی را در هاوانا برای گفتگو در موضوعات مختلف برآمده از بازتاب همین موضوعات برگزار کردند.بسیاری از آن ها نقطه نظرات خود را بیان کردند و تاثیر ماندگاری در ما باقی گذاشتند. موضوعات فراوان و نیز اتفاقات جدیدی که روزانه رخ می دهد برای منعکس کردن وجود دارد.
حتی امروز به عنوان نتیجه ای از آزاد کردن یک هیولای تروریست، دو مرد جوان، که در حال گذراندن نظام وظیفه در خدمت سربازی ارتش بودند، به اشتیاق چشیدن مزه مصرف گرایی امریکا، اتوبوسی را دزدیدند، یکی از درهای ترمینال پروازهای محلی فرودگاه را شکستند، و با حمله به یک هواپیمای مسافری در باند، مسافران را گروگان گرفته و خواستار بردن هواپیما به امریکا شدند. چند روز قبل تر نیز، آنها سربازی را که در حال نگهبانی بود برای دزدیدن دو اسلحه اتوماتیک کشته بودند، آن ها در هواپیما ۴ تیر شلیک کردند که در نتیجه آن افسر شجاع غیرمسلحی که گروگان ها را در اتوبوس نگه داشته بود و تلاش می کرد مانع از سرقت هواپیما شود کشته شد.
مصونیت از مجازات و این اصل اساسی تایید شده که در طی نیم قرن گذشته به اعمال خشونت امیز علیه کوبا پاداش داده شده است چنین حوادثی را تشجیع می کند. ماه های زیادی از زمانی که شاهد چنین حادثه ای بودیم گذشته بود. تنها آزاد کردن تروریست رسوایی لازم بود تا یک بار دیگر مرگ به در خانه ما فرا خوانده شود .مرتکبین این جنایت ها هنوز به دادگاه نرفته اند چون در جریان حادثه هر دوزخمی شده اند، یکی از آن ها توسط دیگری حین تیراندازی در هواپیما و در حالی که هر دو با افسر مسلح بی باک هواپیما درگیر بودند تیر خورد. اکنون مردم زیادی خارج از کشور منتظر عکس العمل دادگاه ها و شورای دولت ما هستند در حالی که بسیاری از مردم ما در داخل کشور از این حوادث به شدت عصبانی هستند. ما واقعا به آرامش و خونسردی بسیار زیادی برای مواجهه با این مشکلات نیاز داریم.   
سرکرده خرابکار امپریالیسم بیش از ۵ سال پیش اظهار کرده بود که نیروهای مسلح ایالات متحده امریکا، باید برای حمله پیشگیرانه در ۶۰ کشور یا کشورهای بیشتری در جهان، چیزی نه کمتر از یک سوم جوامع بین المللی آماده باشند. او ظاهرا با مرگ، شکنجه و تبعید میلیون ها نفر برای تصرف منابع طبیعی و دسترنج کارگران آن ها راضی نمی شود.
ضمن همایش بین المللی موثری که اخیرا در هاوانا برگزار شد، اعتقاد راسخ شخصی من مبنی بر این که: تمام افکار شریرانه باید بی هیچ ملاحظه ای مورد انتقاد شدید قرار گیرند، مجددا تایید شد.

۲٣/۰۲/۱٣٨۶

- www.granma.cu
- برتون وودز منطقه ای توریستی در نیو همپشایر است که کنفرانس برتون وودز سازمان ملل برای راه اندازی صندوق بین امللی پول وبانک جهانی در۱۹۴۴در انجا برگزار شد .