اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ دی ۱۴۰۱ -  ٨ ژانويه ۲۰۲٣

به پیشانی ی کوه رسیدم
آوایِ حیرت در شکوهِ قُله لال شد!
سینه ام از ابرهایِ همراه پُر بود،
چشمانم در پروازِ شاهین ها می رفت
سرزمینِ سلطه ی سنگ ها بود
و غرورِ مرتفعِ بُزهایِ کوهی؛
با شاخ هایِ شکوهمندِ والاشان.
متّه ی سُم ها بر گُرده ی چِکاد فرو برده بودند
جهان را دیده بانی می کردند
تنها.

صخره ای دیدم که به تنهایی ام ماننده بود
شانه های خسته یِ من اما،
از سنگینی ی غرورِ او خالی بود.
کوله بار از گُرده برگرفتم
در پناهش،
آتش به بوته های خشک زدم
و چایِ خستگی نوشیدم
تنها.

غرشِ تُندر در جانِ آسمان پیچید
و نیزه های آذرخش
بر سوادِ مه گرفته ی دورها
فرود آمد
آه ام میانِ آتش و مه گُم شد.
بارانِ فرزانه می بارید
و یادِ فردا را در خیالِ کوه سبز می کرد
من در پناهِ چترِ سنگی ی خود بودم
تنها.

خبرهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز بخوانید