اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۹ خرداد ۱٣٨۶ -  ٣۰ می ۲۰۰۷

دانشگاه هنر تهران چند روزی است که دچار بحران های جدی شده است و بخش بسیار زیادی از زمین های آن (۱۰۰ هکتار) در واحد پردیس کرج در حال واگذاری به بخش ها و مراکز دیگر مانند پیام نور، صدا و سیما و مجموعه فنی-حرفه ای می باشد. دانشگاهیان دانشگاه (دانشجویان، فارغ التحصیلان و اساتید دانشگاه هنر) به دنبال تجمع سه شنبه هفته پیش، روز سه شنبه این هفته نیز از ساعت ۱۵ در یک گردهمایی جمع شدند تا اعتراض خود را بار دیگر به جامعه اعلام نموده و در این راستا طوماری خطاب به مقام رهبری تنظیم و به امضای افراد رسیده و به حضور ایشان در روزهای آتی ارسال نمایند. این گردهمایی از ساعت ۱۵ روز سه شنبه ٨/٣/۱٣٨۶ در مکان دانشکده هنرهای کاربردی دانشگاه هنر در خیابان ولیعصر روبروی بزرگمهر آغاز گردید.
در این گردهمایی به بیان عملکرد مسئولین دانشگاه در قبال این اجحاف به حق دانشگاه هنر و تعرض به زمین های آن نیز پرداخته شد.
قابل ذکر است مسئولین دانشگاه اعلام نموده اند که در اصل اعطای زمین ها به این مراکز موافق هستند اما نظر دانشگاه با اعطای ۵۰ هکتار از این زمین ها می باشند.

متن این طومار به شرح زیر می باشد:
تاریخ بهار ۱٣٨۶

بسمه تعالی
محضر مبارک رهبر فرزانه انقلاب
سلام علیکم
«عصر ما، عصر تجدید میثاق با خداست، که لاجرم در هنر امروز و فردای ما انعکاس خواهد یافت. هنری که بدین تجدید عهد تعلق ندارد و آیینه آن نیست، به اعتقاد ما، نه شایسته دوران ماست و نه شایسته این مرز و بوم ،که اکنون به اعتبار روح الله (ره) و حرم قدس او، قلب و ام القرای جهان است.
هنر آیینه ای است که هم از تاریخ تأثیر می پذیرد و هم نهایتاً تاریخ را معنا می کند. حقیقت تاریخ در کار هنرمندان هر عصر ظاهر می شود. »
سید شهیدان اهل قلم- استاد شهید دانشگاه هنر
بارها شاهد بوده ایم که شما ، دغدغه هنر و هنرمندان را متذکر گشته و میدانیم نقش مستقیم هنر و آثار هنرمندان بر فرهنگ و رویکردهای جامعه، غیر قابل انکار است. با توجه به حملات ضد فرهنگی دشمنان و تهاجم همه جانبه فرهنگی بر مرز و بوم هنر و فرهنگ متعالی اسلامی- ملی ایران ، ضرورت تدریس و آشنا کردن اقشار جامعه، به ویژه جوانان، با هنر اسلامی آشکار و محسوس است که بزرگترین راه مقابله و مبارزه با این تهاجمات، هنر و ابزار آن است.
اکنون که دشمنان اسلام و ایران با استفاده ابزاری از هنر، فصل جدیدی از اقدامات برای مقابله با ملت ایران اسلامی به راه انداخته اند، پاسخی درخور و البته از جنس خود – هنر – می طلبد و این هنرمندان و فرهیختگان سرزمین ما هستند که می توانند تبلیغات مسموم این ناجوانمردان را بی اثر ساخته و چهره ای واقعی از فرهنگ و مردم ایران اسلامی ترسیم کنند.
اما غالباً دیده می شود که در سطوح مختلف آموزش عالی، هنر، به عنوان کوچکترین شاخه شناخته شده و ارزش زیادی را دارا نمی باشد! در حالی که تأثیر هنر و محصولات هنری، بر فکر و روند جامعه هویداست و وجود آن در لحظه لحظه این انقلاب، گویای این مطلب است که هنر در صادر کردن انقلاب سهم بسزایی داشته است، زیرا هنر به عنوان زبان بین المللی، ابزار معرفی و شناساندن اندیشه هاست.
و دانشگاه، به عنوان مهد علم آموزی و کانون دانش اندوزی، اولین و یکی از مهم ترین جهت دهندگان به سیر هنری و فرهنگی حاکم در جامعه خواهد بود.
با اینکه در رهنمودهای شما بر اهمیت هنر بارها تأکید گردیده، اما از شواهد امر هویداست که کمتر کسی چون شما دغدغه هنر را داشته باشد و مظلومیت هنر در عدم همراهی و همدلی از سوی مسئولین کاملاً محسوس است.
از آنجا که ما خود در جامعه هنری حضور داریم، با کلیت هنر و جایگاه با ارزش، مقدس و مهم آن کمابیش آشنا هستیم؛ ارزشی که متأسفانه در جامعه ما جایگاه خود را نیافته و در آن مستقر نگردیده است .
اوضاع آشفته دانشگاه هنر و چند تکه بودن آن، همدلی و همراهی همه دانشگاهیان را بسیار سخت و گاهی غیر ممکن گردانیده است. عدم استقرار رشته های دانشگاهی در یک فضای مشخص و دارای امکانات، باعث دوری هنرمندان عرصه های گوناگون از هم می گردد و نبود فضای منسجم و ندانستن اینکه بالاخره این دانشگاه برای همیشه در کجا مستقر خواهد شد، سبب آشفتگی بیشتر اوضاع می گردد؛ و دانشگاهی که بزرگترین مرکز دانشگاهی هنر و کتابخانه آن غنی ترین مأخذ کتب هنری در سطح خاورمیانه است، از اوضاعی آشفته و نابسامان برخوردار می باشد.
خبرهایی که در طول زمان، هر بار به نحوی مغایر با قبل به گوش می رسد، بر عدم رسیدن به تصمیمی راسخ بیشتر دامن می زند؛ نقل هایی چون: اسکان همه رشته های دانشگاهی در کرج، رفتن همگی رشته ها از پردیس کرج به تهران، حضور یکپارچه در میدان مشق، فضای کوچک دانشکده سینما - تئاتر، ستون های مستحکم دانشگاه امیرکبیر در دل دانشکده هنرهای کاربردی و...
دردی که این جامعه هنری را در برگرفته دردی مضمن است که سالهاست دامن گیر آن شده و در ایجاد فضای بی روح و نا امید در ذهن و روان هنرمندانش خودنمایی می کند و اثر خود را بطور مستقیم بر روی جامعه گذاشته و در ایجاد یک فرهنگ غنی وبزرگ ناموفق می نماید.
امروز در هر کجا کمبودی دیده شود، از هنر کسر و زمین های این دانشگاه گرفته می شود تا فضایی به دیگران بخشیده شود؛ اما به این نکته توجه نمی شود که عدم ساخت و ساز و یا عملیات عمرانی، به دلیل نبود بودجه است و تنها عنوان   می شود که: «شما در این سال ها نتوانسته اید فضای موجود را ساخته و از آن استفاده نمایید؛ لذا باید از شما گرفته شود! » بی آن که به علت این مسائل کوچکترین توجهی شود.
از چندی پیش مطلع گشتیم که دانشگاه پیام نور، جهت احداث مجموعه های دانشگاهی خود در کرج، قصد دارد تا قسمت هایی از مجموعه پردیس کرج را تصرف نماید و در روزهای اخیر نیز شاهد آن بودیم که این خواسته ها، وسعت بیشتری یافته و علاوه بر دانشگاه پیام نور، مجموعه فنی و حرفه ای و صدا و سیما هم خواستار بخش های دیگری از دارایی دانشگاه شده اند.
شاید اگر باز هم زمان بگذرد، دیگر مسئولین نیز این ادعا را عنوان کنند که دیگر نیازی به دانشگاه هنر و هنرمند نداریم و آن روز تنها بسنده به زمین پردیس کرج نخواهد شد، بلکه باید دیگر دانشکده ها را نیز تقدیم نماییم.
این مسئله شدیداً باعث آزردگی خاطر دانشگاهیان گردیده و ما را بر آن داشت تا برای حل مشکلات خود از شما یاری و مدد، استمداد نماییم.
امید است با عنایات شما و رهنمودهایتان به شورای عالی انقلاب فرهنگی، مشکلات این دانشگاه حل گردیده و در افق جمهوری اسلامی و تدابیر آن رهبر فرزانه، شاهد جایگاه های بالاتر، گام های بلندتر و ترسیم نقطه امید، برای قشر هنری باشیم.

«ای بلبل عاشق!
جز برای گلها مخوان،
دست دعای دلسوختگان،
آن همه بلند است که تا آسمان هفتم می رسد.
من پاهایم را بخشیده ام تا این دل سوخته را به من بخشیده اند.
اما اگر پاهایم را باز پس دهند،
تا این دل سوخته را باز ستانند،
آنچه را که بخشیده ام باز پس نخواهم گرفت.
دل من یک شقایق است، خونین و داغدار.
       ای بلبل عاشق! جز برای شقایق ها مخوان...»

دانشگاهیان دانشگاه هنر