اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۰ خرداد ۱٣٨۶ -  ۱۰ ژوئن ۲۰۰۷

در خیابان وحدت اسلامی تهران ، آگاهی مرکزی نیروی انتظامی معروف به آگاهی شاهپور قرار دارد که در حال حاضر در ۱٨ شعبه مسئولیت رسیدگی به جرایم اجتماعی را تحت ریاست سرهنگ خوئینی ها به عهده دارد.
متاسفانه به دلیل انتصاب این مرکز به جرایم اجتماعی در مورد این مکان مخوف اطلاع رسانی و نظارت موثری صورت نپذیرفته است.
در این گزارش سعی شده است زوایای پنهان این مرکز مورد بررسی قرار گیرد.

بازداشتگاه این مرکز به ریاست سرهنگ نیرومند در قسمت بدرقه {اعزام} آن مرکز قرار دارد و متشکل از اصطلاحا ۱۰ بند عمومی، یک بند نوجوانان، یک بند قرنطینه، ۴ سلول و ٣ سویت می باشد.
اماکنی که از آن به عنوان بند یاد می شود اتاقهایی در بسته به ابعاد ۴*٣ متر هستند که فاقد هرگونه نور و یا تهویه می باشند و تنها کفپوش آنها موکتهایی بسیار آلوده است. این اتاقها فاقد هرگونه سیستم سرمایش یا گرمایش می باشند و جمعیتی که در آن نگهداری می شوند از ۱۷ تا ۲۵ نفر یا حتی بالاتر متغییر هستند.
استحمام ممکن نیست و استفاده از سرویس های بهداشتی در طول روز ٣ مرتبه و از ٨ شب تا ۴ صبح هم ممنوع می باشد، غذا با کیفیت نامطلوب و بسیار کمتر از حداقل استاندارد و جیره بندی می شود و به هر بند به عنوان صبحانه مجموعا ٣ عدد نان داده می شود!!
منظور از سلول اتاقهای کوچکی در اندازه های ۵/۱ متر مربع می باشد که چندین فرد را به طور هم زمان در آن اتاقهای کوچک نگهداری می نمایند و منظور از سویت اتاقهایی ۲ مترمربع است که فاقد حتی کفپوش یا موکت می باشد و بر سر هر فرد همیشه کیسه ای پارچه ای قرار دارد.
در هر ۲۴ ساعت تنها یکبار اجازه استفاده از سرویس بهداشتی وجود دارد و فرد به صورت انفرادی با دستبند و پا بند نگهداری می شود و همچون بند و سلول این مکان نیز فاقد روشنایی و تهویه و سیستم سرمایش و گرمایش است و همچنین به طور اسفناکی غیر بهداشتی است.
از بدو ورود به این بازداشتگاه، ضرب و شتم و هتاّکی آغاز می شود و از نگهبانها تا بازجو و یا تیم بازجویی، به شدت از ابزار ضرب و شتم استفاده می کنند که حتی در زمان استفاده از سرویسهای بهداشتی متهم از ضرب و شتم و توهین رهایی ندارد، این ضرب و شتم ها بالاخص در زمان بازجویی، با مشت و لگد، باتوم چوبی و باتوم برقی، آزار و اذیت، تجاوز جنسی، بستن دستبند به دستها به روش قپانی، نگهداری بلند مدت، آویزان نمودن فرد از کتف به سقف، تعزیر کف پا، بستن دستها و پاها به شکلی خاص و قرار دادن میله در میان آنها، آویزان نمودن به مدت طولانی و بسیاری اعمال غیرانسانی دیگر از روشهای شکنجه و به اصطلاح اعتراف گیری در این مرکز می باشد.
موارد بسیاری از خودکشی افراد تحت شکنجه در این بازداشتگاه ها دیده شده است. برخی متهم ها در این مرکز ماههای متمادی است که بلا تکلیف می باشند. رسیدگی پزشکی در این مرکز وجود ندارد و فرد مضروب را پس از پایان تحقیقات مدتی تا زمان بهبود وضع جسمانی و رفع آثار ضرب و شتم در سلول نگه می دارند. در صورتی که فرد آسیب دیده وضعیت وخیمی پیدا نماید وی را به اتاق کوچکی که متعلق به این مرکز در قسمت جراحی بیمارستان سجاد {ناجا} واقع در خیابان بهار شمالی است منتقل می نمایند که حتی کادر درمانی در تردد به این اتاق با محدودیت مواجه هستند و ضرب و شتم و جلوگیری از رسیدگی پزشکی لازم در حد توان توسط ماموران در همان مکان نیز انجام می پذیرد.
به عنوان یک مجموعه فعال در زمینه حقوق بشر در ایران شدیدا نسبت به آنچه که در این مرکز بر انسانها می گذرد ابراز نگرانی مینماییم واین گونه آزار و اذیت و بی حرمتی به انسانها را به بهانه جایگاه اجتماعی یا اتهامات وارده به آنها را محکوم می نماییم و خواستار بهبود وضعیت این مرکز و سایر بازداشتگاه های مشابه می باشیم و رعایت کامل حقوق تعریف شده انسانها را در این گونه بازداشتگاهها و مراکز مشابه خواستاریم.