اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۰ خرداد ۱٣٨۶ -  ۱۰ ژوئن ۲۰۰۷

وطنم، داغدار کدامین فرزند هستی؟ کدامین گل سرخ را پرپر یافته ای؟ هجوم کدامین تازیانه بر وجود نحیفت سنگینی می کند؟ داغ کدامین مهرورزی بر پیشانیت نقش بسته است؟ نگو با من که سپهر زیبای تو نیز در فراق یاران ما می گرید، آری، نشان عاشقی ها هشت گانه گشت ...
این روزها غم نامه ی جنبش دانشجویی ایران فصلی دیگر بر خویشتن می بیند، گویی آسمان این شهر نمی خواهد رنگ سیاهی را از چهره ی خویش بزداید. دانشجویان این قشر همیشه مظلوم اما استوار جامعه ی ایران یک بار دیگر اسیر تزویری گشتند تا تاوان آنچه را بپردازند که از نظر عده ای بی اساس و بی بنیان است. اینان هزینه ی دفاع از حق آزادی را می پردازند، اما آیا آزاد اندیشان قدر اینان را می دارند؟ اینکه بخواهی سخنت را بی پروا بیان کنی و با این حال نه به حزبی و دسته ای وابسته باشی و نه در پی برآوردن نظر بیگانه ای، خود دلیلی کافی است برای اینکه بازداشتت کنند، از تحصیل محروم شوی، به کمیته های انضباطی احضارت کنند و به عنوان یک عنصر نامطلوب معرفی شوی و با این همه هیچ حزب و دسته ای راه حمایت از تو را در پیش نگیرند، چرا که از نظر بسیاری احزاب ما حمایت از دانشجو زمانی خوب است که یا به دنبال «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» باشید و یا اینکه کارت عضویت در شاخه ی جوانان حزب مربوطه را در اختیار داشته باشید و زمانی که مشمول هیچ یک نبودید پس چه جای بیهوده خطر کردن؟!
اما قصه ی غصه های جنبش دانشجویی ایران تنها بدین جا ختم نمی شود چرا که اگر از دوستان دلگیر باشی چه جای غم که مهرورزان به دیدارت می آیند... یادت می آید؟ کم و بیش که گویی همین دیروز بود که در جامعه سخن مهرورزی سر دادند و گفتند ما را چه کار به پوشش دخترانمان؟ ما را چه که بخواهیم با صدای مخالف مقابله نماییم که نیک آگاهیم قشر دانشجو عزیزکردگان و نورچشمان ملتند و اصولا ما از نقد و نقادی حمایت می کنیم و...
مهرورزی در این روزگار تعریفی دگر یافته است بدین معنا که ما با کسانی مهرورزیم که همانند ما بیندیشند، چون ما رفتار نمایند و در مسیر ما حرکت کنند و آنکه از این ره برون است خود مسوول رفتار خویش است. در این میان برخورد با صدای مخالف و حقوق دگراندیشان در گرو نظر کسانی است که همواره خود و نظرات خود را بر همه چیز ارجحیت داده اند. ای کاش دوستان مهراندیش در کار بزرگان تاریخ اندکی تامل می کردند تا در می یافتند آنان چگونه مهر را معنی ساخته اند ؛ از محمد (ص) که پس از فتح مکه چه کرد، از دوران خلافت علی (ع) و رفتار ایشان با اقلیت ها، از کوروش که هنگام پیروزی بر بابلیان چه کرد و...
به عقیده ی بسیاری و با اقامه ی دلایلی بی شمار می توان انتساب کاریکاتورها و مقالات نشریات دانشگاه امیرکبیر به دانشجویان بازداشت شده را رد کرد اما با این حال حتی بررسی پرونده ی آنان نیاز به برپایی دادگاه و بررسی ادله دارد نه آنکه آنان را با شرایط سختی مواجه ساخت. بی شک بیش از خود دانشجویان خانواده های آنان هستند که از شرایط موجود نگرانند به تمامی این موارد نزدیک بودن فصل امتحانات دانشگاه ها و اوضاع نامساعد جسمی دانشجویان بازداشتی را بیفزایید تا دریابید همگان نگران وضع دانشجویان بازداشتی هستند و چشم انتظار بازگشتشان .
مگذارید تک صدایی جامعه را فرا گیرد که این موضوع زمینه ساز بحران های بسیاری خواهد شد. بیایید حداقل در زمانی که ندای حمله ی بیگانگان بر مرزهای سرزمین مادری به گوش می رسد مردم، این وارثان ابدی این آب و خاک، را از خود نرنجانید که تبعات آن نخست دامن خود شما را خواهد گرفت. دوستان مهرورز که در بر آوردن شعارهای اقتصادی خود ناکام بوده اید بدانید مقابله با مخالفین درصد تورم را کاهش نخواهد داد و نفت را نیز بر سر سفره های مردم نمی آورد. و شما دوستان اصلاح طلب نیک بر حافظه ی تاریخی خویش رجوع کنید تا به یاد آورید که چرا در چند سال اخیر مردم از شما فاصله گرفتند. آیا جز این بود که احساس چندگانگی در رفتار شما با طبقات مختلف جامعه دیدند؟ باور کنید این دانشجویان بازداشت شده هم از فرزندان همین مرز و بوم هستند و حمایت از آنها می تواند به دیگر دانشجویان دلگرمی ببخشد.