اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۶ خرداد ۱٣٨۶ -  ۱۶ ژوئن ۲۰۰۷

 
 این روزها، روزگاری به غایت دشوار و ملتهب برای دانشجویان دانشگاه امیرکبیر است. اکنون مدتی است که هشت تن از یاران دبستانیشان درحصار میله های زندان به سر می برند. ٨ ستاره پلی تکنیکی . ٨ دانشجوی بی گناه این دانشگاه اکنون به گناه ناکرده روز خود را در بند ۲۰۹ اوین به شب می رسانند. اخباری که در این روزها از شکنجه و فشار روحی و جسمی به این افراد برای اعتراف به پذیرش انتشار نشریات جعلی از زندان به گوش می رسد همگان را نگران کرده است .احضارهای پیاپی دانشجویان به کمیته انضباطی دانشگاه ، ضرب و شتم دانشجویان توسط انتظامات ، افزایش فشارها بر دانشجویان زندانی و اعلام های مکرر قاضی حداد مبنی بر اعلام گناهکار بودن دانشجویان زندانی بدون ارائه هیچ دلیل و مدرک موثقی و بدون طی روند دادرسی قضایی از یک سو و تداوم بازداشت دانشجوبان که با دستگیری دو عضو سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک آقایان عباس حکیم زاده و علی صابری سیر تازه ای به خود گرفته بررسی مجدد سناریو جعل نشریات دانشجویی دانشگاه امیرکبیر را از ابتدا تا کنون جهت آگاهی هر چه بیشتر افکار عمومی از ابعاد مختلف این پروژه ضروری می سازد.

الف) آغاز پروژه:
در تاریخ دوشنبه دهم اردیبهشت ماه چهار شب نامه به صورت محدود و با مطالبی کاملاً یک شکل و با ادبیاتی موهن و غیر دانشجویی در دانشگاه امیرکبیر منتشر شدند.لوگوی این شب نامه ها کاملاً شبیه لوگوی چهار نشریه دانشجویی این دانشگاه به نامهای   "سحر"،"ریوار"،سر خط"،و "آتیه" بود که مدیران مسئول آنها به ترتیب آقایان احمد قصابان ، پویان محمودیان،مجید شیخ پور و مقداد خلیل پور بودند.مدیران مسئول بلافاصله پس از مشاهده این نشریات که به نام آنها توزیع شده بودند شفاها ًبه مسئول انتظامات دانشگاه و نیز مدیر کل فرهنگی دانشگاه اعلام نمودند که نشریات پخش شده متعلق به آنها نیست ونیز همان موقع طی نامه ای مکتوب به ریاست دانشگاه این مطلب را عنوان داشتند و نیز مطالب مندرج در نشریه را محکوم نمودند.این نامه ظهر همان روز در دانشگاه توزیع گردید.
در حالی که تیراژ نشریات دانشگاهی حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ نشریه می باشد و مکان انتشار نشریات عموماً صحن مرکزی دانشگاه می باشد، اما مطابق گزارش های انتظامات دانشگاه تعداد نشریات جعلی مذکور بسیار کمتر از این بوده است و تعدادی از آنها در داخل ساختمان دانشکده ها ،آسانسورها و مکان های خلوت توزیع شده است که حاکی از این مسئله است فردی که نشریات را تهیه و توزیع نموده است صرفاً در پی برپایی غائله ای بوده است و البته انتشار حتی یک عدد نشریه با چنین مطالب موهنی برای برپایی غائله کافی است و به نظر می رسد فتنه گران از همین حربه استفاده نموده اند.در حالی که هر فردی میداند که از نوشتن این مطالب چه سرنوشتی در انتظار اوست و به قول هر ناظر بی طرفی هیچ کسی حاضر نیست در نشریه خود چنین مطالبی بنویسد
پس از انتشار نشریات مذکور مدیران مسئول ،هیات تحریریه نشریات و انجمن اسلامی دانشجویان امیرکبیر بارها مطالب منتشره در آنها را محکوم نموده و خواستار شناسایی و مجازات عاملین تهیه وانتشار آنها شدند.هرچند میدان داری عوامل وابسته به اقتدارگرایان و همراهی شدید ریاست بی کفایت دانشگاه امیرکبیر با معترضین قدم به مزدی که از روز نخست آغاز پروژه شروع به جوسازی و شانتاژ علیه دانشجویان پلی تکنیک کردند به خوبی نشان دهنده آن است که چه کسانی پشت پرده این سناریوی شوم ایستاده اند اما دستگاههای امنیتی با دستگیری دانشجویان و مدیران مسول نشریات شروع به پرونده سازی علیه آنان در راستای پروژه از پیش تعیین شده کردند و چشم خود را به روی تمامی شواهدی که دال بر بی گناهی دانشجویان و مدیران مسول نشریات جعل شده بود بستند و پیکره نحیف جامعه دانشگاهی پلی تکنیک را با شمشیر بی عدالتی خود نواختند تا بار دیگر هگان دریابند در این ملک عدالت سرابی بی نیست.

ب)بازداشت و سرکوب دانشجویان
روز پنج شنبه سیزدهم اردیبهشت احمد قصابان مدیر مسئول نشریه سحر در مقابل درب دانشگاه و در حالیکه قصد اعلام شکایت رسمی از بسیج دانشجویی و روزنامه کیهان به دلیل ابراد افترا و تهمت علیه دانشجویان را داشت دستگیر شد و از آن روز تا همین امروز دستگیری و احضار اعضای انجمن اسلامی و یا برخی دانشجویان فعال ادامه داشته است. تا کنون به بهانه این نشریات ٨ نفر دستگیر شده و۷ نفر توسط وزارت اطلاعات احضار و بازجویی شده اند.کلیه نشریات دانشجویی به دستور شخص رییس دانشگاه-علیرضا رهایی- توقیف شده اند و ۱۴ نفر به دستور همین فرد ممنوع الورود شدند . حدود ٨۰ نفر به کمیته انضباطی احضار شدند و برای حدود ۱۵ نفر احکام تعلیق از تحصیل صادر شد و هر گونه اعتراضی به این موارد نیز سرکوب شده و همانطور که در فیلمهای منتشر شده دیده می شود در بسیاری از موارد پرسنل انتظامات دانشگاه به دستور رهایی و واعظ مسئول حراست دانشگاه حتی به ضرب و شتم شنیعانه دانشجویان روی آوردند.طی آخرین مورد بازداشت ها آقایان علی صابری و عباس حکیم زاده اعضای سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک در مشهد و در منزل پدریشان در مقابل چشمان خانواده خود ربوده و وسایل شخصیشان نیز توسط نیروهای لباس شخصی ضبط می شود.همچنین نیروهای بازداشت کننده هنگام دستگیری احسان منصوری دیگر عضو سابق شورای مرکزی انجمن اقدام به شلیک تیر هوایی و ضرب و شتم وی می کنند و گزارش های موثق حکایت از بستری شدن ایشان به دلیل شکستگی کتف در بهداری زندان اوین می کند.همچنین اخبار بسیار نگران کننده ای از وضعیت سلامتی عباس حکیم زاده که دارای بیماری انحراف ستون فقرات بوده و میله های پلاتینی به وزن ۴ کیلوگرم را در کمر خود حمل می کند نیز گزارش می شود که خودداری دستگاه قضایی و قاضی حداد از دادن هر گونه اطلاعات در این خصوص و نیز محل بازداشت و نگهداری و اتهامات وی به خانواده ایشان به رغم آگاهی از وضعیت سلامتی نا مطلوب عباس حکیم زاده، این نگرانی را دوچندان می کند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت سلامتی احمد قصابان،مجبد توکلی،پویان محمودیان،مجید شیخ پور،مقداد خلیل پور،احسان منصوری،عباس حکیم زاده و علی صابری تداوم بازداشت بی دلیل آنان را قویا محکوم می کند خواهان آزادی فوری این دانشجویان بی گناه است.

ج)عملکرد نیروهای پیاده نظام و گروه های فشار در پیش برد پروژه
از روزی که نشریات مذکور منتشر شد،هر روز شاهد تهمتهایی هستیم که به مدیران مسئول ۴ نشریه و سایر اعضای انجمن اسلامی وارد می شود.از همان روز اول عده ای با برگزاری چندین تجمع در داخل و خارج دانشگاه انواع تهمتها را نثار اعضای انجمن نمودند و در بیانیه هاشان به غیر اخلاقی ترین شکل ممکن ودر حالی امکان دفاع برای دستگیر شدگان در مقابل این تهمتها نبود،آنان را مجرم دانستند و خواستار احکام سنگین برای آنها شدند.این افراد از همان روز اول تلاش کردند با فشارهای سیاسی وتعیین اولتیماتوم برای مشخص شدن نتیجه پرونده و ارائه اخبار دروغینی همچون اعترافات دستگیرشدگان و افترا به آنان مانع از پیگیری حقیقت جوبانه این پرونده شوند .این موارد به سادگی روشن می سازد که انتشار چنین نشریاتی به نفع چه جریانی بوده است.همگان می دانند چه کسانی برای خاموشی دانشگاه ،سرکوب و اخراج فعالین دانشجویی ،تضعیف تشکلهای منتقد و مواردی از این چنین می کوشند و این باعث شد که از همان روزهای اول دانشجویان و فعالان سیاسی این اقدام را پروژه ای از پیش طراحی شده از سوی نیروهای تندروی طرفدار دولت برای پیاده سازی اهدافشان در دانشگاه که همان تصفیه دانشگاه از حضور نیروهای منتقد و حاکم کردن آرامش گورستانی بر دانشگاههاست بدانند و نسبت به آغاز پروژه "انقلاب فرهنگی دوم" هشدار دهند.هشداری که اکنون و با گذشت نزدیک به ۵۰ روز از کلید خوردن این سناریو درستی و صحت آن بیش از پیش بر هنگان آشکار شده است.
تلاش نافرجام چکمه پوشان مقیم در دانشگاه و اربابانشان برای دستیابی به دانشگاهی مطیع و منقاد که تنها در تایید سیاست های حاکمیت سخن بگوید و بدل به بله قربان گوی قدرت شود خود را در قامت احکام متعدد کمیته های انضباطی که در صورت اجرا به معنای تلاش برای اخراج دانشجویان منتقد خواهد بود و نیز تهدید دانشجویان و خانواده های آنان به برخوردهای امنیتی آشکار ساخته است .تلاش هایی که البته ره به جایی نخواهد برد چرا که حاکمیت فاشیسم و اقتدارگرایی در جامعه و دانشگاه تنها با ابزار اراده سیاسی حاکمان ممکن نیست و نیاز به همراهی بدنه اجتماعی دارد .امری که امروز در ایران برای اقتدارگرایان رویایی بیش نیست و این اقلیت ۵% جامعه ایران قادر نخواهد بود با ضرب و زور سرکوب و تبلیغات دروغین خود ، لباس تنگ ایدئولوژی تنگ نظرانه و قرون وسطایی خود را بر تن جامعه پویا و آزادیخواه ایران کنند و جلوی روند رو به رشد تحول خواهی دانشجویان و سایر اقشار ایران را بگیرند.

د) عملکرد نیروهای امنیتی و تیم قضایی در پیش برد پروژه
در این میان عملکرد دستگاه امنیتی دولت نهم که دل خوشی از دانشگاه ندارد نیز حائز اهمیت است و ابعاد دیگری از سناریو را آشکار نموده است.
دستگاه امنیتی و تیم قضایی که به درخواست رییس دانشگاه امیرکبیر (علیرضا رهایی) بررسی این پرونده را به عهده گرفته است نه تنها بی طرفانه به بررسی همه احتمالات و جوانب(از جمله احتمال ارتکاب این عمل از سوی نیروهای تندروی بسیجی) نپرداخت که بلکه از همان ابتدا حسن زارع دهنوی مشهور به قاضی حداد ،معاون امنیتی دادستان تهران، طی مصاحبه هایش ضمن اذعان به عدم اعتراف مدیران مسئول ، بارها اعلام نمود "یقین" دارد انتشار نشریات کار دانشجویان دستگیر شده است. مشخص نیست قاضی حداد از کجا به این درجه از "یقین" دست یافته است که در عین اذعان به عدم پذیرش هر گونه ارتباط با این موضوع از سوی دانشجویان،اعلام کند این کار "قطعا" از سوی آنان انجام شده است. قاضی حداد به گونه ای سخن می گوید که گویا خود به چشم دیده است که دانشجویان این کار را انجام داده اند و یا الهام خداوندی بر او ابلاغ می شود که قطعاً هیچ یک از این دو موضوع دلیل اصرار وی بر گناهکاری ٨ پلی تکنیکی دربند نیست و از روی این اصرار بی پایه می توان به خوبی به سناریوی چیده شده برای دانشجویان پی برد. بدان معنا که ایشان از ابتدا می دانسته که در ادامه قرار است این افراد مقصر اعلام شوند و از همان ابتدا به دنبال بازیگران لازم بود.
قاضی حداد در راستای پیش برد این پروژه از همان آغاز ورود خود به آن تقریباً هر هفته اعلام نموده است که تا پایان هفته نتایج پرونده اعلام می شود که جای این سوال باقی است مگر ایشان یک پروژه ساختمانی با نتیجه از پیش مشخص را انجام می دهند که زمان پایان برای آن مشخص می کنند و هر هفته هنگامی که به دلیل ایستادگی دانشجویان در بند و روشنگری های انجام شده در این خصوص مجال اتمام پروژه خود را نمی یابد اقدام به تمدید زمان پروژه می کند؟ بازداشت عباس حکیم زاده و علی صابری پس از گذشت یک ماه و اندی از بازداشت دیگر دوستان‌شان بر اساس چه معیار و چه اسنادی بوده است ؟ گویا سناریوی قاضی حداد هنوز برای طبیعی و مقبول به نظر رسیدن نیاز به مهره ها و نفرات جدید دارد تا آنان را بر اساس نیاز در گوشه ای از سناریو جای دهد و البته چون هیچ دلیل و مدرکی برای انتساب اتهامات دروغین به دانشجویان وجود ندارد لاجرم برای پذیرش نقش های از پیش تعیین شده از سوی دانشجویان و تکمیل و اتمام پروژه باید آنان را شبانه ربود و زیر فشار برد تا تحت فشار بازجویی فنی!!! خود به جرم ناکرده اعتراف کنند تا پیش بینی قاضی حداد غلط از کار در نیاید.
اصولا نگاهی به نخستین مصاحبه آقای حداد که به فاصله چند روز از انتشار نشریات جعلی انجام شده و در آن مجرمان از همان ابتدا مشخص و اعلام شده اند بی اعتباری تحقیقات قضایی را که تحت نظر قاضی حداد انجام شود مشخص می کند.
از سوی دیگر قاضی حداد برای جمع آوری اسناد و شواهد دروغین که موید اتهامات از پیش تعیین شده علیه دانشجویان باشد ۴ نفر از کارکنان یک مرکز کپی که برخی از نشریات از گذشته نشریاتشان را آنجا چاپ می نمودند دستگیر کرده و شرط ازادی آنها را اعتراف علیه دانشجویان دستگیر شده در مورد چاپ نشریات جعلی قرار داده و سپس آنان را آزاد نموده است.
استدلال دیگری که از سوی برخی محافل در این خصوص اعلام می شود آن است که در این پرونده حتماً باید تعدادی به عنوان مقصر شناسایی و معرفی شوند وگرنه اعتبار دستگاه قضایی و امنیتی خدشه دار می شود.
مطابق این استدلال چون از جزئیات حادثه اطلاع دقیقی در دست نیست و در صورت پی گیری حقیقت ماجرا پای عناصری از نیروهای تندرو اقتدارگرا به میان کشیده می شود بنابراین چاره ای جز اعلام مقصر بودن نزدیک ترین و در عین حال بی پناه ترین افراد در این قضیه یعنی مدیران مسئول و دانشجویان منتقد نیست.

و)فضاسازی تبلیغاتی انجام شده حول پروژه
روزنامه ها و سایت های خبری تمامیت خواه که نام بولتن امنیتی به مراتب برای کارکرد و اعمال آنها مناسب تر است از ابتدای پروژه سعی کرده اند تا با سنگین کردن فضا بر علیه دانشجویان با ایجاد کردن جو ترس جلوی شکل گیری هر گونه اعتراض و انتقاد در این غائله را بگیرند تا نهادهای امنیتی در سکوت بتوانند پروژه تعریف شده را تا انتها پیش ببرند. هرچند این هدف تاریک اندیشان با همت دانشجویان شجاع و آزادیخواه پلی تکنیک هرگز محقق نشد و فریاد اعتراض این عاشقان شرزه آزادی سینه شب تار ظلمت و تحجر را بردرید اما بررسی برخی ادعاهای مضحک انجام شده توسط پیاده نظام اقتدارگرایان در شرایط کنونی ضروری به نظر می رسد.
این عده در راستای صاف کردن راه برای مقصر اعلام نمودن دانشجویان روند سابق این نشریات را توجیهی بر متهم بودن افراد دستگیر شده می دانند. اما در ادامه این استدلال و هنگامی که نوبت به ارائه مصادیق این موضوع می رسد آنان نقد عملکرد حاکمیت و مطالبه آزادی ها و حقوق شهروندی مردم را به عنوان مصادیق توهین و اتهام بر می شمرند و بدین ترتیب پرده از کنه اذهان و اندیشه های خود بر می دارند که در آن هرگونه نقد به حاکمیت به معنای خروج از دایره امنیت و خطر سرکوب خواهد بود و به عبارت دیگر و به زبان بی زبانی جرم اصلی اعضای انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک را مخالفت با ایجاد استبداد به نام دین و مطالبه آزادی اعلام می کنند چه با مراجعه به شماره های قبلی این نشریات هیچ موردی از توهین و استهزا باورهای مذهبی در آنها به چشم نمی آید و تنها سخن از لزوم پای بندی حاکمیت به حقوق بشر و حاکم شدم موازین دموکراسی در ایران است . آنچه کینه انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک را در دل اقتدارگرایان نهادینه کرده است و آنان را وادار به طراحی پروژه ای اینچنین کثیف و ناجوانمردانه برای برخورد با فعالان آن کرده همین تلاش صادقانه و پی گیرانه فعالان و اعضای آن در طول سالها برای نقد استبداد در هر شکل و نام آن است.
براستی باید پرسید چه ارتباطی است میان نقد عملکرد شوون مختلف حاکمیت، نقد دولت، نقد بی عدالتی های انجام شده توسط قوه قضاییه، افشا و روشنگری پیرامون عملکرد نابخردانه و دیکتاتورمابانه رییس منصوب دانشگاه، دفاع از حقوق بشر به مثابه حقوق جهانشمول همه انسان ها با ادبیات موهن چهار نشریه جعلی وجود دارد؟ آری،اعلام می کنیم ما در نشریاتمان به نقد عملکرد حاکمیت در حوزه های متفاوت پرداخته ایم، ما در نشریاتمان در مقابل نگاههای متحجرانه به دین ایستاده ایم و خطر این اندیشه را برای جامعه و شهروندان ایران فریاد کرده ایم و پلورالیسم را در برابر انحصارگرایی دینی و تساهل را در برابر خشونت و عدم مدارا به عنوان راه پیشرفت و توسعه ایران اعلام کرده ایم . ما در نشریاتمان نسبت به سرکوب آزادی به نام دین هشدار داده ایم و از لزوم حکومت بر مبنای خرد خودبنیاد و با رعایت موازین حقوق بشر سخن گفته ایم و خطر ذبح معنویات و اخلاق را در پای سیاست گوشزد کرده ایم اما هیچ گاه به مقدسات دینی توهین نکرده ایم و نخواهیم کرد. ما در نشریاتمان از نوع نگاه حکومت به حجاب انتقاد نموده ایم اما هیچ گاه به زنان محجبه که طیف وسیعی از جامعه ایران و از جمله مادران بسیاری از منتقدین را شامل می شوند توهین نکرده ایم و نخواهیم کرد. میان آنچه که در این شب نامه های جعلی آمده تا آنچه پیشتر از سوی فعالان دانشجویی منتشر شده است فرسنگ ها فاصله است و آنکه تبلیغات دروغین اربابان قدرت و یا وعده های تطمیع آمیز آنان کورشان نکرده باشد به خوبی در می یابند که هیچ ارتباطی میان این دو نیست .
متاسفانه عده ای با سو استفاده از قضیه نشریات مدتی است که در محافل گوناگون همه گونه اتهامی را به انجمن اسلامی دانشجویان امیرکبیر نسبت می دهند. اینان در دروغ پراکنی های خود که به منظور منزوی کردن این قلب تپنده جنبش دنشجویی ایران انجام می گیرد از ایراد هیچ اتهامی ابا ندارند و پروای هیچ اصلی از اصول اخلاق را نمی کنند و تنها به دمیدن هر چه بیشتر در تنور داغ تهمت و افترا می اندیشند. این عده را به وجدانشان که گویا سالهاست خفته است رجوع می دهیم و این درس تاریخ و حکم عقل را به یادشان می آوریم که سرانجام ظلم ظالم به خود او بر خواهد گشت. نگاهی به این اتهامات بی پایه و متناقض خود پاسخی بر آنهاست. به راستی حکومتی که به هر حرکت صنفی از اعتراضات معلمان وکارگران برای حقوق و مزایای بیشتر تا تلاش های فعالان حقوق زنان برای برخورداری از حقوق مساوی را با انگ خط گرفتن از بیگانه برخورد می کند و بدین هم کتفا نکرده، نحوه پوشش شهروندانش را وسیله پیشبرد خط دشمن می انگارد و حتی نقدهای دلسوزانه در خصوص وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور را نیز ماحصل تلاش های دشمنان موهوم میشمرد جای تعجب است اگر در مورد نقدها و اعتراضات فعالان دانشجویی این اتهام را تکرار نکند .اتهامی که اکنون مدتی است در کنار اتهام همه گیر اقدام علیه امنیت ملی شده و اکنون همه از روشنفکر و نویسنده، وکیل و استاد دانشگاه،معلم و کارگر و دانشجو و .... پیشاپیش متهم به ارتباط با بیگانه هستند .اتهامی که امروزه آنقدر نخ نما شده است که در هر محفل به صورت لطیفه و طنز از آن یاد می شود. آنچه جماعت تمامیت خواه را در برخورد با انجمن پلی تکنیک بیشتر گداخته می کند اثبات درستی هشدارهای انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک در باب خطر نگاه ایدئولوژیک به دین و رویکرد امنیتی به مسائل سیاسی و اجتماعی و ریزش هر چه بیشتر بدنه آنان در برخورد با واقعیت های جامعه است که پیروان این تفکر را در گذر زمان به اقلیتی بسیار کوچک از جمعیت ایران بدل کرده است. اینک پیروان این نحله به عبث می کوشند تا با ابزار فشار و ارعاب و داغ و درفش در برابر روند رو به رشد آزادیخواهی مردم ایران و تلاش آنان برای زندگی توام با آزادی و توسعه بایستند تلاشی که نتیجه ای جزآنچه تا کنون نصیب اقتارگرایان کرده است برای آنان در بر نخواهد داشت.

در پایان انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک برای چندمین بار اعلام می کنیم سناریو نشریات جعلی از ابتدا پروژه ای طراحی شده برای سرکوب فعالین دانشجویی بوده و اقتدارگرایان حاکم امروز در تلاشند تا ضمن افزاِش فشارها با فراهم کردن زمینه انزوا انجمن اسلامی دانشجویان امیرکبیر بستر لازم برای برخورد سنگین با فعالان دانشگاه پلی تکنیک تهران، این مشعل همیشه پرفروغ آزادی را فراهم نماید و در این راه از انتساب هر دروغ و افترایی به اعضای انجمن خودداری نمی کنند لذا انتظار از همه نیروهای آزادی خواه بر آن است که ضمن حمایت از دانشجویان مظلوم پلی تکنیک که گناهی جز تلاش مجدانه برای قوام دموکراسی و حقوق بشر در ایران ندارند، در برابر این توطئه شوم سکوت نکنند .
                              
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر
(پلی تکنیک تهران)
۲۶/٣/٨۶