عنوان : تنها نیستید
هموطن ایرانی عزیز که هفت شوهر دادنت... می دانم که هر چه الآن بنویسم فقط احساساتی است. اما از آنچا که احساسات هم جزی از انسانهاست تصمصم گرفتم آن را بنویسم... گریه امانم نمی دهد... اما این را بدان که یک چیز در ذهنم موج می زند و آن این است که مبارزه برای نجات شما عزیزان ادامه دارد. یک لحظه این مبارزه متوقف نشده است. از آن می ترسم که علاوه بر حامله کردن، شما را نیز معتاد هم بکنند و از کودک شما نیز سو استفاده شود. به شهامتی که از خود نشان دادی تحصین می گویم. چاره کار و مشکلات ما زنان تنها در وهله اول از طریق خود ما حل خواهد شد. گریه امانم نمی دهد.....
۷۵۵ - تاریخ انتشار : ۲ ارديبهشت ۱٣٨۷