عنوان : اعلامیه ای سراسر توهین و به دور از منطق
این گروه از اعضای جبهه ملی در اصل همان دارودستهء آقایان راسخ افشار، داورپناه، برادران قائم مقام، و در ایران حسین موسویان و مهدی مویدزاده هستند و سازمان کوچکی بنام "جامعهء سوسیالیست های مصدقی" در خارج از کشور نیز از دنباله روهای آنان است. چیزی که این جماعت را از دیگر گروه های موسوم به جبهه ملی مشخص میکند، همانا بددهنی و بی منطقی آنان است. آنها بدون ارائهء هیچ دلیل و مدرک قابل قبولی، تمام کسانی را که کوچکترین اختلافی با ایشان داشته باشند به باد فحش و ناسزا میگیرند. در این میان حتی کوروش زعیم نیز از بدوبیراه گفتن های این جماعت مصون نمانده و آشکارا او را عامل نفوذی اعلام میدارند.
"سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج" صحبت از عدم همکاری با گروه های هوادار دیکتاتوری میکند (که صد البته این حرفی است درست). ولی از نقش مخرب جبهه ملی در مشارکت با آخوندها چیزی نمیگوید. در حالیکه دو وزیر اولیهء دفاع و نخستین وزیر دادگستری رژیم آخوندی از فعالین جبهه ملی بودند و در حالیکه ناصر فربد، عضو شورای رهبری جبهه ملی، دومین رئیس ستاد ارتش اسلامی بود و در کشتارهای کردستان دستش به خون هموطنان ما آغشته است، این آقایان با چه جراتی صحبت از همبستگی ملی و مبارزه با استبداد میکنند. جبهه ملی شریک حکومت آخوندی و مسئول سرکوب قیام خلق کرد بود و تا زمانیکه صادقانه از عملکرد خود در دوران اولیه حکومت ولایت فقیه انتقاد نکند نمیتواند جایی در مبارزات مردم داشته باشد.
در روزهای اخیر شاهد پاره پاره شدن بیشتر این به اصطلاح "تشکیلات" سیاسی هستیم.
آقای ادیب برومند هنوز پاسخی به تناقض گویی هایش در مورد عضویت و یا عدم عضویت آن فرد مشاور نداده.
کوروش زعیم آشکارا اعلامیه موسوم به "هشدار.." را به زیر سوال برده و اعلام میدارد که این اعلامیه مورد تایید اکثریت اعضا نبوده.
از همه بدتر، عباس امیرانتظام وابستگی خود را حتی به صورت سمبلیک به این تشکیلات تکذیب میکند و اعلام میدارد که اعلامیه های مورد تایید او در سایت شخصی خودش منتشر خواهد شد و هر اعلامیهء دیگری مورد تایید او نیست.
به نظر من ایراد عمدهء جریان موسوم به جبهه ملی همین آقایان به اصطلاح "سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور" هستند که هنوز در گذشته زندگی میکنند. براستی جبهه ملی مشروعیت اخلاقی خود را دیر زمانی است که از دست داده.
۱۷۱٨ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣٨۷