عنوان : حافظه‌ی تاریخی ملت کرد پاک شدنی نیست
مستوره‌ی اردلان و حافظه‌ی تاریخ مثل هر تمامیت خواه چه‌ در حکومت و چه‌ در اپوزسیون موضع گرفتند جناب حافظه‌ی تاریخ بعد از کلی سغرا و کبری چیدن و محکوم کردن هنوز متوجه‌ این مسئله‌ نشدند که‌ کسی که‌ به‌ وضع موجود در ایران تحت لوای تمامیت ارضی و تحمیل زبان فارسی به‌ عنوان زبان رسمی سرزمینهای که‌ مردمان آن فارس زبان نیستند دامان میزند نیز در زمره‌ جنایتکاران و فاشیزم قرار خواهند گرفت و در نهایت در مقابل هر خواست حق طلبانه‌ ملت های غیر فارس قرار خواهند گرفت آنهم با تانک و توپ و جنوساید و کشتار و نهایتأ جنایات جنگی جناب حافظه‌ی تاریخ میفرمایند مردم ایران سالهای متمادی در کنار هم زندگی کردند و تاریخ تلخ و شیرین مشترک دارند این آقا فراموش میکند که‌ ملت کرد خیلی بیشتر از شما بیشتر با مردمان کرد زبان ترکیه‌ و عراق و سوریه‌ فرهنگ مشترکی دارند و زبان مشترک و خیلی بیشتر از شما تاریخ تلخ و شیرن بیشتری با هم دارند برای این جناب فقط کافیست بگویم از آستارا تا ایلام بیش از ۱۲۰۰ کیلومتر مردمان کرد زبان را به‌ نام ایران و عراق و ترکیه‌ از هم جدا کردند و چه‌ بسا برادری بنام کرد ایرانی و شناسنامی ایرانی تحمیلی در جیب دارد و برادر دیگر آنسوی مرز به‌ نام کرد ترکیه‌ و عراق شناسنامه‌ی عراقی و ترکی خدمت مستوری اردلان و حافظه‌ تاریخ فقط فاشیزم و شونیزم و پان ایرانیست و کوفت زهر مار میتواند به‌ این ننگ بشریت تقسیم کردستان به‌ ۴ بخش ایران و عراق و ترکیه‌ تن دهد باز خدمت جناب حافظه‌ی تاریخ من کرد که‌ در کرمانشاه به‌ دنیا آمدم چگونست که‌ خود را با شما هم وطن نمیدانم ولی خود را با یک کرد ترکیه‌ و عراق هم وطن میدانم ؟ جناب حافظه‌ی تاریخ و خانم مستوری اردلان باور کنید زمان زندانهای بلند با دیوارهای بلند ایران ، ترکیه‌ و امثالهم گذشته‌ هیچ ملتی را به‌ زور نمیتوان به‌ شهروند ایران و ترکیه‌ و امثالهم در آورد یک بار برای همیشه‌ این واقع بینی انسان گرائی را داشته‌ باشید که‌ بدون حل مسئله‌ی ملی در ایران نه‌ ایران آرام خواهد شد و نه‌ به‌ آزادی و دمکراسی خواهد رسید
۲۰۵٣٣ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣٨٨       

عنوان : به حافظه تاریخ، گل گفتی و حرف دل مرا زدی.
حافظه تاریخ گرامی،

من مقالات و نظرات اخبار روز را همیشه می خوانم و زیاد نظر نمی دهم چون آنچه می خواهم بگویم بیشتر اوقات بهتر بوسیله دیگران گفته می شود. با برخی از نظرات شما موافق نیستم ولی نظری که در اینجا داده اید بسیار به دلم نشست و دلم نیامد با شما در میان نگذارم. اینروزها اگر توجه کرده باشید ناگهان سر و کله برخی معلوم الحالان پیدا شده که می خواهند از آبی که میرود سخت گل آلود شود ماهی برای فقط شخص خود بگیرند که در آینده به پست و مقامی برسند. من خود را یک ایرانی می دانم و همه جای ایران را سرای خود می دانم و حاضر نیستم بخاطر جاه طلبی های کسانی که معلوم نیست به کجا وصل است با نقاب مخالفت با تبعیض در صدد هستند تبعیضاتی که هیچگونه سابقه تاریخی ندارد را در کشورمان نهادینه کنند. من هم با شما موافقم که کسانی در صدد معامله هستند و در قبال پشتیبانی از جنبش سبز چیزهایی را در بیانیه هایشان درخواست می کنندکه بسیار تحریک کننده است. برخی از نظرات را بخوانید و ببینید چه بوی متعفن تنفری از آنچه آنان «فارس» می خوانند به مشام می رسد. منکه هم در کردستان و هم در تهران زندگی کرده ام شرمم می شود. همان تنفری که رژیم به بهاییان نشان می دهد اینان به «فارس» ها نشان می دهند. برخی که خود را بخشی از «نخبگان» ما می دانند هم به این معرکه وارد شده اند و اینگونه القا می کنند که در ایران هر کس هر جا بدنیا آمده و در همانجا ساکن است آن منطقه از آن او و امثال اوست و بقیه ایران به او تعلق ندارد و کسانی که مثل او نیستند هیچگونه حق مالکیتی در منطقه ای که او آنرا از آن خود می داند را ندارند. توجه کنید که هنوز هیچی نشده در این دنیای مجازی جنگ داخلی راه انداخته اند چه برسد اگر روزی این افراد بقدرت برسند. خودی و ناخودی کردن ایرانیان را از آخوندها خوب آموخته اند. من در آینده می خواهم بدون دغدعه در آینده و در ایران آزاد هر جایی را که خواستم برای کار و زندگی خود انتخاب کنم و به هر جا که خواستم سفر کنم و حاضر نیستم که ثابت کنم کردم یا فارس تا جایی راهم بدهند یا ندهند. هیچ تبعیضی را بر نخواهم تافت و معتقدم که همان قوانینی که در غرب جلوی تبعیض را تاکنون گرفته در ایران هم کافی خواهد بود. از کسانی هم که حمایت خود را از جنبش سبز ملی ما مشروط می کنند هم خوشم نمی آید. نداها و احسان ها جان خود را فدا نکرده اند که من بطور مشروط دلم برای یکی بدرد آید و برای دیگری نه. آنها زندگی ای می خواستند مثل هر جوانی در اروپا. من هم همین را برای همه مردم ایران می خواهم و امیدوارم روز ۲۲ بهمن روز مرگ این رژیم باشد. آنهایی هم که فکر معامله به سرشان زده بدانند که آنها نماینده ما نیستند که از طرف ما بخواهند معامله کنند. ما چه با آنها و چه بی آنها به راه سبز خود ادامه خواهیم داد.


حافظه تاریخ، گل گفتی و حرف دل مرا زدی.
۲۰۵٣۰ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣٨٨       

عنوان : پیروزی جنبش مردم بدون تجزیه طلبان سنتی
اگر کسی امروزه آگاهانه از اعدام و کشتار افراد سیاسی بخاطر محاسبات و بگیر و بده های سیاسی ، عملآ، قدمآ، قلمآ و ..جلوگیری ننماید، شریک جنایتکاران است. ولی اگر کسانی آگاهانه بخاطر نجات قوم و «خلق» این نژاد و یا آن نژاد و با انگیزه تجزیه طلبی بیاری مبارزات مردم نروند و در حقیقت در مقابل مردم برای حفظ نظام استبداد قراردارند، بمراتب جنایتکارتر از حاکمین نظام استبدادی هستند.مردم ایران در طی هزاران سال تاریخ مشترک شرین و تلخ ، فقط با یاری هم قادر خواهند بود که این رژیم وحشت و ضدملی را با همه حامیان رنگارنگش را سرنگون نماید.تفکیک کردن مردم ایران از هم و تضعیف آنها، نیاز بکمک و یاری کردهای ترک و عراقی نیست. بسیار مایل بودم که امضاء کنندگان این بیانیه که در کشورهای غربی با گرایشهای قومی مختلف و نژادی زندگی مینمایند،مرقوم بفرمایند که مثلآ در آلمان هژمونی چه قومی بر قوم دیگر وجود دارد با توجه باین که شایداختلاط قومی آنان بیش از چند قرن نیست و مطمینآ خیلی خیلی کمتر از ایران سابقه اختلاط دارند(از هژمونی قوم برتر در ایران سوال نمیکنم، زیرا هرگز جوابی نیست). ملتهای اروپایی خرابیهای بجا مانده از جنگ جهانی دوم را با مطرح کردن مشکلات قومی و زبانی خود حل نکردند.پیروزی برای حاکمیت مردم و زدودن آثار خرابیها و زخمهای بجا مانده از رژیمهای شاه و شیخی با کمک و یاری متحد تک تک مردم در ایران یکپارچه مقدور است.و هرکسی پیروزی رادر نفاق و تجزیه طلبی طالب باشد،شیاد و هیزم بیارتنور مستبدین است. 
۲۰۵۲۶ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣٨٨