عنوان : بهتر نیست رک و پوست کنده بگوئید چه میخواهید؟
جناب کریمی،

من احساس میکنم که شما در زیر همه بحث های دو پهلو و با ماسک دفاع از حقوق ملیتها به هر حال دنبال کوبیدن و نیش زدن به جنبش ملی ترک ها هستید. دفعه قبل با بستن افترای بسیار سنگین سربریدن کبوتر به طرفداران تراختور – با وجود همه سر و صدائی که قبلا این موضوع کرده بود، با وجود عذر خواهی رسمی تیم استقلال از این عمل شنیع طرفداران ضد ترکش، با وجود نامه اکبر اعلمی در محکومیت این کار- با چه حرارتی در وحشیت طرفداران تراختور سخن پراکنی کردید و اینک نیز که مثلا میخواهید مساله را باز کنید و از اشتباه خود بگوئید ناگهان یاد حرف مفت یک مقام حزب کمونیست آذربایجان افتادید –که راست و دروغش هم با شما است چون شاهد دیگر که نداشتید!- و با آن میخواهید به حرکت دموکراتیک مردم آذربایجان نیش بزنید. آخر سر هم معلوم نیست بالاخره چه میخواهید. دنبال برابری شهروندی در زیر سایه هویت ایرانی هستید یا اینکه میخواهید ملیت های مختلف در ایران برادروار و با حقوق مساوی زبانی و فرهنگی و اقتصادی دریک ایران فدرال زندگی کنند. بجای این همه چپ و راست زدن بهتر نیست به مخاطبان خود کمی احترام قائل شوید و رک و پوست کنده بگوئید چه میخواهید؟
۲۱۹۷٨ - تاریخ انتشار : ۱ اسفند ۱٣٨٨       

عنوان : ملیتها اشتباه است
عزیزم
ملیتهای ایرانی درست نیست.
اقوام درسته
شما یکی از کسانی هستی که با نوشتن این کلمه، آب به آسیاب تجزیه طلبها میریزی
۲۱۹۷۲ - تاریخ انتشار : ۱ اسفند ۱٣٨٨       

عنوان : دو راهی یا «فاجعه» یا «راه من»!
مگر خیلی ها نگفتند که اگر معترضین روز ۲۲ بهمن به خیابان ها نیایند چه ها خواهد شد. و مگر ندیدید که مردم ترجیح دادند که خود را عقب بکشند تا موج سرکوب خیابانی بگذرد. آیا آن ها که برای آن روز، دعوت به خیابان ها کردند، نبایست از مطلق انگاری نظرات خود کمی کوتاه بیایند؟
اقای بهزاد کریمی، رزمنده محترم و پرسابقه، ممکن است راه و پیشنهاد شما دنبال نشود و فاجعه ای هم اتفاق نیفتد. ممکن هم هست مردم آنچه را بکنند که شما سفارش می کنید، بازهم فاجعه روی دهد. راستی شما چه سفارش می کنید و چه پیشنهادی دارید؟ ذم کرده اید روی یکی از شکاف های میان جنبش دموکراتیک و آزادی خواهانه، روی تبعیض ملی که واقعیتی است که بایست علیه آن به مبارزه ادامه داد. فرض محالی کنید که این شکاف برطرف شد و بنحوی ضربتی بدون گفتگو و کشاکش دموکراتیک میان موافقین و مخالفین، این شکاف برطرف شد، شکاف های دیگر جنبش را چه کار کنیم؟ شکاف های میان شهرهای مختلف، میان طبقات مختلف، میان نسل ها، میان زنان و فرهنگ مرد سالاری، میان مذاهب، میان فرهنگ ها و ... هریک مانند تبعیض ملی کمتر یا بیشتر تاثیرات خود را در آشفتگی اجتماعی و سیاسی کنونی دارند. بر این ها، مجموعه ای از شکاف های سیاسی را اضافه کنید که میان راهبرد اصلاح طلب و انقلابی میان جمهوری اسلامی طلب و جمهوری خواه و مشروطه طلب و ... وجود دارند. در این تلنبار از شکاف ها با ذم کردن روی یکی از شکاف ها به کجا می رسید؟ راه حل شما برای رسیدن به «دمکراسی شهروندی در عین همزیستی هویت های ملی در ایران واحد»، (که باید تعریف و تدقیق کنید درک از دموکراسی را) کدام است؟ اول بایست شکاف ها را حل کرد؟ از جمله تبعیض ملی؟ یعنی بقول برخی از راه «فدرالیسم» باید بسوی دموکراسی رفت یا نه اول باید ظرف دموکراتیکی را که در آن اختلافات با هم تعامل کنند و انتخابات آزاد قاعده تصمیم در مورد اختلافات باشد؟ ملت ایران از راه ریختن همه شکاف ها روی میز و راه جوئی برای آن ها باید بسمت دموکراسی برود یا از راه وفاق ملی حول آزادی های فردی، حقوق شهروندی و انتخابات آزاد؟ این سئوالی است که متاسفانه در نوشته های شما تا کنون بی پاسخ مانده و به آن نزدیک نشده اید.
۲۱۹۷۱ - تاریخ انتشار : ۱ اسفند ۱٣٨٨