عنوان : چرا توده ای هستم؟
توده ای هستم به دلیل این که یک کمونیست ایرانی هستم.حزب توده را حایی می دانم که شهمامت دفاع از ایده های کمونیستی را دارد و همچنین توانایی کنونی دفاع از ایدیولوزی مارکسیسم ـ لنینسم را .می گویند حزب توده منزوی و ضعیف است. حس عدالت حویی ام به من می گوید : پس باید به حزب کمک کنم تا قوی شود.
۴۰۵۶۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ مهر ۱٣۹۰       

عنوان : درد دل
دوست عزیز
ممنون از نوشته ای که یادآور گوشه ای از رنج ها و پایمردی های توده ای ها در هفتاد سال از تاریخ میهن عزیزمان بود. به گمانم برای کسانی که در جستجوی حقیقت اند راه بسیار هموارتر از گذشته است. بسیاری از ما که شانس این را یافتیم که در دریای دانش و منطق حزب خود را پالایش دهیم از نفرت و بیزاری نسبت به حزب شروع کرده بودیم. پی جویی حقیقت و دغدغه هایی که برای مردم داشتیم، و نه برای شخصیت خودمان، ما را به مسیر حزب هدایت کرد و از نفرت به عشق رسیدیم. به اعتقاد من، مهم ترین درسی که حزب به ما اموخت و بر آن تاکید داشت، توجه به منافع مردم و مقدم دانستن آن بر همه چیز حتی مقدم تر بر منافع گروهی بود. تنها مقایسه مهاجرت ۳۰ ساله بازماندگان گروه های مختلف چپ و دستاوردهای نظری و عملی آن برای جنبش چپ و مبارزات مردم با حاصل مهاجرت توده ای ها در ۲۵ سال پس از کودتا برای محک زدن عیار مبارزاتی و پابندی به تلاش برای جلو بردن سطح مبارزه و اگاهی مردم را نشان می دهد. جدی بودن حزب در پیشبرد امر مبارزه و پیگیری حقوق زحمتکشان و ارائه راه حل در زمینه های مختلف سیاسی و اقتصادی، پرورش کادرهای با سطح دانش بالا و مسلط به تمام ارکان اقتصاد و فرهنگ و و... که حاصل کار شبانه روزی توده ای ها در ۲۵ سال مهاجرت بود، نشان از اعتقاد عمیق به مبارزه و مشارکت در ساختن فردای جامعه بود. حال نگاهی بیاندازید به محصول ۳۰ سال مهاجرت آقایان. حاصل چپ در مهاجرت چیست؟ آهای آقایانی که مدام به رهبران توده ای فحاشی می کردید که فراریند و ... آهای آقایان فراری جدید چه تولید کردید در این سی سال؟ چپ داخل کشور و دور از دعواهای حیدری نعمتی شما، بی حاصل بودن جدل ها و مدعاهایتان را در عمل و با گوشت و پوست خود تجربه می کنند. آقایان دریغ از یک کتاب روشنگر در اقتصاد فعلی... دریغ از یک کتاب روشنگر در تحلیل طبقاتی... در اقتصاد کشاورزی... در بحران های تغییرات رفتارهای اجتماعی. آن نسل دانشمند توده ای که از آنها بیزار بودید همه به دار آویخته شدند. دلتان خنک و خیالتان راحت شد. اما میراث بران جنبش چپ، شما چه کردید؟....
۴۰۵۶۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ مهر ۱٣۹۰       

عنوان : وای بر من و وای بر شما
با احترام به تمامی انسانهایی که در جای-جای این جهان برای دنیایی بهتر و انسانی تر رزمیده و می رزمند.
رفیق دیروز و دوست امروزم، آقای صدری
از افتخارات زندگی حقیرم این بوده و هست که چند صباحی را در کنار شریفترین انسانهای میهنم گام زده ام. انسانهایی که در راه انسانی تر کردن جهان، از باارزشترین موجودی زندگی خویش که همانا جان خود بود گذشتند، لیک این احترام مرا به چنان شیفتگی راه نمی برد که بر واقعیات چشم فرو بندم.
دوست گرامی، نوشته ات می نمایاند که از پس ۲۱ سال هنوز هیچ نیاموخته ای و بر سر گوری نشسته ای که در آن مرده ای نیست.
اگر از پس این ۲۱ سال هنوز درنیافته ای که آن "سوسیالیسم واقعا ً موجود" وجودی ناقص الخلقه ای بود که به لطایف الحیل بجای "آرمان و آرزوی زحمتکشان جهان" جا زده بودند، بر شما حرجی نیست، اما اگر دریافته ای و همچنان برای آنکه دشمن شاد نشود، کتمان می کنی، وای بر من و وای بر شما.
۴۰۵۵۹ - تاریخ انتشار : ۱۲ مهر ۱٣۹۰       

عنوان : نقد شرافتمندانه
دوست عزیز خسرو صدری گرامی!
این منصفانه ترین و شرافتمندانه ترین تحلیلی بود که در مورد شوروی در سالهای اخیر خواندم. بدون تردید سیستم شوروی اشتباهات فاحشی داشت اما تاریخ را باید با زمینه ها و پس زمینه های آن در زمان خودش نقد کرد. من از کودکی در محیطی بزرگ شده بودم که بسیار منتقد شوروی بود و در تمام این چند دهه اخیر آنچه بود جز هتک و بطلان تجربه شوروی هیچ چیز دیگری نبود. من هیچ علاقه یا نوستالوژی شخصی به تجربه شوروی نداشته ام اما با نقدی واقعی و بررسی بیطرفانه تاریخ بسیاری از اتهامات به شوروی رنگ میبازد. بدون هیچ تردیدی نقد بیرحمانه تجربه های گذشته راهگشای گذار از دنیای بیرحم کنونی است. امیدوارم کوشندگان بهروزی انسانها در خلق مناسباتی انسانی با نقد اشتباهات و بررسی ایرادات واقعی موفق باشند.
۴۰۵۵٨ - تاریخ انتشار : ۱۲ مهر ۱٣۹۰