عنوان : رژیم چنج
دوست بسیار ارجمند
ببخشید که بجای نویسنده مجبورم من یاآوری کنم. فکر کنم که اشتباهی شده. بین دوست من اصطلاح رزیم چنج درست است. بل اول کلمه بلکه است و به "رژیم چنج" نچسبیده. دیگر اینکه این اصطلاح هم مانند کنسرواتیست یا لیبرال یا کلمه دموکراسی یک ترم سیاسی جا افتاده است و معادل مستقیم ندارد. مگر این که بخواهی جای آن بنویسی تغییر رژیم از بالا و توسط نیروی خارجی! خب بهتر نیست که همان رژیم چنج بنویسیم؟ مضافن و جسارتن باید عرض کنم( به عنوان شاگرد و ادای دین) که دکتر قراگوزلو در ایران زندگی میکنه و مقیم خارج از کشور نیست. با عرض معذرت.
و اینرا هم به عنوان نظر خودم بنویسم که آنکه دوم خرداد بود و دولت و مجلس ششم را پشت سر خود داشت شد هیچ حالا این که مجلسش از سپاه است و رءیس دولتش عضو جامعه روحانیت مبارز است و یک اصولگرای کنسرواتیست فرصت طلب است که نطق تاریخیش در ۱۸ تیر مشهور است.
آقا بهروز
شما دلت را به حسن آقای روحانی خوش کن ولی ما می دانیم که هدف چیست.
۵۶٣۱۶ - تاریخ انتشار : ۱٣ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : خطر رفسنجانی
ما میدانیم که هاشمی رفسنجانی در صورتی که از شورای نگهبان عبور میکد می توانست با اکثریت قاطع در انتخابات پیروز شود. این یعنی چه؟ دقیقن به همین خاطر نیز حیدر مصلحی دوان دوان به جلسه شورای نگهبان رفت و ضمن گزارش وضع انتخابات و آرای رفسنجانی از شورای نگهبان خواست رفسنجانی را رد صلاحیت کنند. خود رفسنجانی هم به این موضوع بارها اشاره کرده است. با توجه به شکست جناح رهبر جمهوری اسلامی که بارزترین دلیل آن در شکست سعید جلیلی دیده می شود امثال کامنت نویس حرفه ای آقای بهروز بیهوده میکوشد خط رفسنجانی را از زیر ضرب نقد خارج کند.
باید قبول کرد که خط رهبر و سپاه در ایران شکست خورده ودشمن اصلی چپ و آلترناتیو قدرتمند کنونی و آینده همان خط اصلاح طلبان است که به درست در مقالات آقای قراگوزلو نقد میشود. اما اگر کسی مرحله انقلاب را بورژوا دموکراتیک میداند حتمن باید از رفسنجانی و حسن روحانی و خاتمی دفاع کند.. این حنا دیگر رنگی ندارد.
۵۶٣۱۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : خانم زهره مهر ...
خانم زهره مهر ; تمام ترتسکیست‌ها هم همه کشورهای جهان را سرمایه داری، نوکر و مستعمره امپریالیسم می‌دانند . آنها بویی از استقلال ملی‌ نبرده و میهن پرستی‌ را تقبیح می‌‌کنند . اگر حکومت همه کشورها ، سرمایه داری باشند و هر نوع سرمایه داری هم دشمن طبقه کارگر باشد ، هیچ ملتی در مقابل تهاجم امپریالیستی مقید به دفاع از کشور خود نمی باشد . چون کشورهای مهاجم و کشور متهاجم هر دو سرمایه دار و هردو دشمن طبقه کارگر اند ! این تئوری اجازه میدهد که کشور‌های قویتر
(امپریالیسم) کشور ضعف تر ( عراق ،لیبی‌،سوریه و... ایران) را به راحتی‌ و بدون دفاع ملتها اشغال نمایند ! این عقاید متعلق به ترتسکیستها و تمام "جهان وطنی"‌های ایران است . آیا این عقاید مبلغ تسلیم پذیری ملتها در مقابل تجاوز امپریالیست‌ها نیست ؟
۵۶٣۱٣ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : نان و پنیر
رضا جان سلام
راستش من احساس ترا درک می کنم و میدانم که چه میکشی. خود قراگوزلو نیز مانند من و تو زخم خورده همین نظام است و رژیم ایران سالهاست که اجازه نمی دهد که او در دانشگاه کار کند اما همه اینها دلیل گمیشود که ما به جناح اصلاح طلب توهم داشته باشیم. راستش نان و پنیر برای گرسنه ها ی مانند من و تو قراگوزلو البته خوسمزه است اما ما خوب بیاد داریم که این نان و پنیر را با سبزی و گردوی خاتمی در دوم خرداد خوردیم و نتیجه اش شد احمدی نژاد خدا میداند که از دل روحانی چه بیرون در میاید.
۵۶٣۱۲ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : نان پنیر
جناب قرا گوزلو:آخر مقاله تان نوشتید آنچه را که خودتان هم هنوز باز نیافته اید!آن طیفی که چپ میخانیدش عقب است،از انقلاب لنینی به این طرف عقب افتاده است،و امثال شما نه‌‌ تنها در این عقب ماندگی نقش بازی کرده اید و در مقطع‌ای هم گوشت دم توپ همان سرمایه دران کرده اید حال هم طلب کارید که به جای پرچم سرخ در خیابان‌ها بیرق سبز یا بنفش میگردانند.قدرت آاش داشتید،سال ۸۸ هم خیابانها را از خون "چپ" الوان میکردید!آنچه در چند دهه اخیر تاریخ بشری گذشته است،شاید برای شمایان ردیف شدن جملات زیبا برای سر هم کردن تحلیل‌های آتشین بوده باشد،اما برای آن "توده‌""" سوراخ ماری شده است که نمیگذارد دوبار نیشش بزند.رهبرانی چون شما،در سالهای شصت ما ۱۶ ۱۷ ساله‌های آن زمان را برای گرفتن قدرت سیاسی به خیابان‌ها کشاند،بنده از خوش شانس‌هایی‌ بودم که جان سالم بدر بردم.و جنایت انجام شده در جمهوری اسلامی به آن جنابان تا کنون اجازه داده است همین گونه مانند شما،تحلیل پشت تحلیل سیاه کنند و انگشت بدهان که چرا رای دادند یا چرا تحریم بی‌ جواب ماند!نه تنها مردم ایران بلکه بشریت کارش چنگ زدن به آن ریسمان پوسیده‌هایی‌ بوده است،که رولند،مرکل،اوباما و یا روحانی نام میگیرند.آن طرز سیستم هم نامش دموکراسیست!یادم نرفته همان چیزی که ما ایرانی‌‌ها هنوز به مانند بچه‌های آن پدری که پنیر را به شیشه کرده بود و با مالیدن نان به شیشه فکر میکردند نان پنیر میخورند فکر می‌کنیم می‌دانیم چیست!انقلاب پیشکش شما و یارانتان،بگذارید آن شیشه را بشکنیم تا مزه واقعی آنرا بفهمیم!خوشمان نیامد انقلاب می‌کنیم!
۵۶٣۰۹ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : رای به سرمایه داری
رای به زوگانوف و چاوز فرق چندانی با رای به پوتین ورقیب چاوز ندارد. اینها همه سرمایه داری دولتی و بازاری هستند و رای به رفرمیسم و رویزیونیزم است. نباید طبقه کارگر را به اینها خوشبین و متوهم ساخت.
۵۶٣۰۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : زبان نا اشنا
دوست عزیز
این که ما در استفاده از برخی واژگان غیر فارسی در نوشته هایمان ناچاریم و بسیاری از این واژگان دیگر کاملا در زبان فارسی جا افتاده اند نباید به بی بندوباری زبانی منجر شود. " چنج بل" دیگر چه صیغه ای است. حالا دلتان می خواهد کنسرواتیست و غیره را به کار برید جای خود دارد. شاید اقامت طولانی در خارج از کشور شما را با با زبان فارسی بیگانه کرده است؟!!!
امید که این گونه نباشد
۵۶۲۹٨ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : جواب به پرسشها
با سلام خدمت آقای دکتر
میخواستم بگویم همانطور که میدانید احمدی نژاد یک دانشگاه درست کرده که زمینش البته رانتی است ولی این صورت قضیه است. من فکر نمیکنم که دعوا در ایران تمام شده باشد و همه به خانه رفته باشند. بحران حکومتی با حسن روحانی تشدید خواهد شد و جناح ها به سمت واگرا شدن پیش خواهند رفت و این افق از هم اکنون در کابینه و هشدارهای امامان جمعه پیدا است. یکی به وزارت ارشاد گیر میدهد آن یکی به وزارت علوم و مجلس ساز خود را میزند و سپاه هم آرام ننشسته. خوب بود خودتان تحلیلی تر و کاملتر به افق فراروی دولت یازدهم وارد می شدید. با اینحا تا همین حدش که می دانیم با چه محدودیت می نویسید جای تشکر دارد.
خسته نباشی دوست گرام
۵۶۲۹۷ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : پرسش سوزان
اقای قراه گوزلو
باز که ره به کوچه علی چپ زدی٬ پرسش سوزان یعنی دیدن و فهمیدن ساختار واقعی قدرت سیاسی در ایران . تمام نوشتهای شما مبتنی بر ارزیابی از ساختار دولت در حاکمیت جمهوری اسلامی است که فرسنگها از ساختار واقعی قدرت که همانا بیت رهبری است فاصله دارد. محدودیتهای قلمی و سیاسی قابل درک است ولی این نوشته و نتایج ان بسیار به نظرات اصول گرایان تندرو نزدیک است.البته منظور جهت گیری سیاسی ان است نه ادبیات بکار گرفته شده.بدون اشاره به رهبری و نقش تعیین کننده ان در تمام حیات سیاسی کشور این نوع نوشته ها عملا رهبری را در حاشیه قرار خواهد داد
و این همان هدفی است که نظام سیاسی ایران (رهبری) دنبال میکند.
۵۶۲۹۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ مرداد ۱٣۹۲