یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

اپوزیسیون، منتظر!
شبه اپوزیسیون، خندق حفاظتی نظام!
- ماشااله سلیمی - منوچهر مقصودنیا

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
نظرات جدیدتر
    از : ‫البرز

عنوان : اگر به واقع خواهان توقف دور باطل استبداد هستیم
‫آقایان سلیمی و مقصودنیا گرامی، ‫‫همانگونه که شما می نویسید، اپوزیسیون، ‫‫نه قسمتی از رژیم بوده و نه وظیفه دفاع از آن را عهده [دار است]‫، بل با برنامه ها و کارکردهای سیاسی حکومت در زمینه های گوناگون مرزبندی مشخص دارد.
اما با این همه در بخشی‫ از دنیای امروز، که از آن به عنوان دنیای مدرن غربی نیز یاد میشود، احزاب و نیروهای اپوزیسیون دائما در حال گفتگو و عقدِ قراردادهایی با نیروی حاکم میباشند. این همه اتفاق می افتد به لحاظ آنکه منافع ملی کشور برتر از منافع حزبی پذیرفته شده است

‫بدون آنکه بخواهم اپوزیسیون متفرق ایرانی و نیز استبداد حاکم بر ایران را با نیروهای موجود در کشورهای غربی مقایسه کنم،
اگر به واقع خواهان توقف دور باطل استبداد هستیم، به جای تقسیم بیشتر اپوزیسیون متفرق کشور، به اپوزیسیون واقعی و شبه اپوزیسیون، لازم است قواعد بازی مردمسالاری(دموکراسی) ‫بیشتر مورد توجه قرار گرفته، و با رصد کردن عمومی ترین خواستها و نیازهای اجتماع و سر لوحه قرار دادن آنها، علاوه بر ایجاد مرزبندی مشخص با استبداد حاکم، به تفرقه شایع در اپوزیسیون ایرانی پایان دهیم،
چرا که یک اپوزیسیون متفرق، هرگز نخواهد توانست به عنوان چشم و گوش مردم، و نیز نیرویی عمل کند، که همیشه آماده است تا جایگزین دولت موجود گردد.

‫سخن آخر اینکه اپوزیسیون متفرق کشور، از حالت تفرقه خارج نخواهد شد، مگر آنکه هر یک از نیروهای موجود در اپوزیسیون متفرق کشور بتواند، حاضر به پذیرش و احترام به اپوزیسیون خود شود
۶٣٣۰٨ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣۹٣       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست