عنوان : چرا عادت کرده ایم تنها ایراد بگیریم
اقای هاشمی نظرشان را با تکیه به واقعیت های تاریخی بزبان شعر بسیار زیبا بیان کرده اند. حال میتوان با نظر ایشان موافق بود یا مخالف و نظری پای نوشته گذاشت، ولی چرا این عادت نا پسند در میانمان هست که تنها ایراد بگیریم. اقای کیان ایراد گرفته اند (بودن اینکه یک کلمه در مورد درستی یا نادرستی نظر نویسنده بیاورند) که چرا با زبان شعر مطلب نوشته شده و ادعا کرده اند که تاریخ را نمیتوان بزبان شعر نوشت (حالا این حکم از کجا آمده معلوم نیست) . اقای کیان ابدا متوجه نیستند که زبان فارسی زبان شعر هست و شاید در این مورد تنها زبان در جامعه بشری باشد که چنین هست. نمیدانم ایشان متوجه هستند که اکثر شعرا و نویسنده گان مهم ایران (حافظ، سعدی، مولوی، خیام، ناصر خسرو، رودکی و ..... حال من تنها قدیمی ها را میاورم) قبل از اینکه شاعر باشند، فیلسوف هستند و در یک جامعه بسته و دیکتاتوری، فلسفه خود را بزبان شعر میگفتند و چون حکومتیان از دانش و سواد کافی برخوردار نبودند و زبان شعر میتواند دوگانه باشد اینان از گزند گزمه های حکومت در امان بودند. متاسفانه روشنفکران ما هرگاه از فلسفه صحبت میشود در این خیال اشتباه هستند که میباید حتمن از دکارت و منتسکیو شروع کرد و در ادامه به فوئرباخ و در آنچه اکنون مد روز هست به هایدلبرگ و ویتگن اشتاین رسید و دقیقن بهمین جهت هست که بقول زنده یاد صمد، به کودکان حتی مناطق دورافتاده کشور سواد خواندن و نوشتن را با آوردن "هات داگ" و "پیک نیک" در کتاب ها شروع میکند، گویا ایرانیان ابدا خود عذایی ندارند و گردش و به صحرا نمیروند. و دقیقن بهمین جهت است که دوری از رخداد های جامعه خودی و اصرار در ترزیق افکار، زبان، و راه و فلسفه جامعه ای که ابدا نزدیکی با جامعه ما ندارد، بوده و هست که آخوند بیسواد و شیاد با کشیدن مار بجای نوشتن مار حکومت میکند. تراژدی این نزدیکی و دنباله روی چشم و گوش بسته از فرهنگ نا ملموس با فرهنگ جامعه ما هست که آخوند ها و قداره بندان رژیم در مجلس را واداشته که برای اظهار فضل تقاضای "فکت شیت" در مورد مذاکره های مسخره اتمی کنند. اینان نه تنها معنی "فکت شیت" را احتمال نمیدانند بلکه با آن سواد الکن خود بجای "شیت" ، "شت" استفاده میکنند (در زبان گفتاری شان) چرا اینان ۱۴۰۰ سال هست که بر هرچه "فکت" و حقیقت و واقعیت هست "شت" زده اند و در مخیله آنان "شت" جایگاهی بس رفیع دارد.
بیایم بجای ایراد گیری های بی مورد، به درستی یا نادرستی مطلب بپردازیم و اگر خود تاریخ را با زبان بهتری میتوانیم بیان کنیم و بنوسیم، به آن عمل کنیم. بلی عمل کردن نه ایراد گرفتن راه چاره هست
۶٨۴۱۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۴       

عنوان : Brevity is the soul of wit
بنده از شیفتگان شعر و ادبیاتم و در هر کامنت برای تفهیم منظور خود از بیتی و یا نقل قولی استفاده میکنم زیرا هرچند زیرک و هنر مند هم باشم نمیتوانم مطلبی را همچون سعدی و حافظ و مولانا در نیم خطی بیان نمایم. استفاده از شعر و ادبیات در بیان منظور و مقصود برای امثال من مانند رابطه آب و زندگیست , گرچه آب منشاء حیات است ولی مصرف زیاده از حد منجر به مسمومیت آبی میگردد؛ و این چیزیست که در این مقاله به چشم میخورد. از سنگلاخ یک بیت در آمدی به سنگلاخ دیگر میافتی و منظور گم میشود. و طول مقاله هم خرد شکسپیر را یادآور میشود که Brevity is the soul of wit.
۶٨۴۱٣ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۴       

عنوان : درست اماخسته کننده
ابتدا بگویم که درکل باشما هم عقیده ام اما به اعتقادمن اگر شما بعداز یک مقدمه کوتاه به مسائل روز میپرداختیدوروی مسئله تحریم نمایشات انتخاباتی وحمایت از جنبش های اجتماعی مردم ،فوکوس میکردید بهتربود.اولین مسئله امروز مامبارزه زحمتکشان جامعه برای رسیدن به حقوق پایمال شده اشان است.اماخرده بورژوازی راباید قانع کرد که شرکت درانتخابات، منافع آنها راتامین نکرده و نخواهدکرد وآنهادر شرایط دموکراتیک وهمپای کارگران میتواننداز سقوط بیشتر خوددر گرداب فقر جلوگیری کنند.باید ترس طبقه متوسط را آنالیزکردوراه درست رابه آنها نشان داد.اگردرجائی هیچگونه شرایط دموکراتیک جهت شرکت درانتخابات موجود نباشدوافرادی با ادعای دموکراسی آنها رابه شرکت دراین انتخابات دعوت نمایند،نامش را چه میتوان گذاشت بجز خیانت و یا بی فرهنگی سیاسی.
۶٨۴۰۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۴       

عنوان : سردی تاریخ را با شعر نمی توان گرم کرد
تلاش نویسنده برای پرداختن به تاریخ و پرده های سیاسی آن، یاد آور تلاش آقای
میر فطروس است که در جوش جوانی، با ترمه ی
شعر، سعی داشت تاریخ دلخواه خود را بدوزد.تا آنجا که نقطویان و اسماعیلیان و... راتا حد جنبش های مارکسیستی بالا می کشید.که البته سرانجام این اندیشه ،بعد از انقلاب در غروب کهولت ،به ستایش از مشروطه رسید.
شعر هر اندازه که شیرین است میتواند فریبا و افیونی هم باشد.از این رو با بال خیال نمی توان
چشم انداز روشنی از تاریخ و سیاست بدست داد.
تاریخ و سیاست ابزار تحلیلی خود را دارند و بکار گیری شعر در حوزه ی تاریخ و سیاست تنها در حد
بسط کلام میتواند مجاز باشد نه در مقام اثبات موضوعی و ارائه ی قانون.تسری دادن شعر به قلمرو اثباتی در تاریخ. گفتار را به میدان شعار منتقل می کند.وتحقیق را تبدیل به خیال .که البته " خیال آنجا که روی آورد ،بنگ است".امیدوارم نویسنده در مقاله های بعدی بتواند، پدیده های تاریخی و سیاسی را از غباراحساسات بیرون آورد.
۶٨۴۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۴       

عنوان : اپوزیسیون متحد پیرامون برنامه ای مشترک
آقای هاشمی گرامی، نوشته دردمندانه شما را خواندم، با اینکه مضمون نوشته ات شرحی تازه نیست، اما شما بخوبی توانسته ای، شرحت را در طرحی نسبتا تازه بیان کنی

در جایی از مطلبت آورده ای، «...اما در ایران در سالهای ۵۸ تا۶۰ که رژیم درموقعیت ضعیفی به سر می‌برد نه تنها چنین اتفاقی نیفتاد بلکه ضد انقلاب حاکم توانست تمامی جامعه را میلیتاریزه تر از قبل نماید و شاهد اعدامهای دسته جمعی در مقاطع مختلف باشیم...»

واقع مطلب اینجاست، نیروهایی که در فاصله سالهای ۵۸ تا۶۰، فعال بودیم، چنان هر یک به تنهایی سرگرم گروه خود و سیاستهایمان بودیم، که اصلا توجهی به گروههایی با اهداف مشابه در پیرامون خود نداشتیم. تصور اینکه، جوانان تازه از حبس پهلوی آزاد شده، و کم تجربه در امور فعالیتهای سیاسی اجتماعی علنی، میتوانستند برای نوشتن منشوری مشترک جهتِ همکاری برای ساختِ ایرانی آزاد و توام با عدالت و رفاه اجتماعی، شاید کمی غیر واقعی و دور از انتظار باشد

اما امروز هم با بیش از سه دهه تجربه در انبانهامان، هنوز هم جدلها و بحثهامان، نه بر سر اشتراکات و بررسیهای بیشتر پیرامونشان برای نوشتن منشوری برای اتحاد، بل غالب تلاشها برای بی رمق کردن و فلج کردن یکدیگر بکار گرفته میشود، و بوقت انتقاد از گذشته چنان وانمود میشود، که گویی یکی عاری از اشتباه و دیگری معدن اشتباه است

وضعیت هولناک آب و محیط زیست کشور، وضعیت دهشتناک لشکر بیکاران کشور که غالبا به سمت اعتیاد به مواد افیونی سوق داده میشوند، وضعیت نابسامان آموزش و پرورش کشور که هیچ تطابقی با نیازهای واقعی جامعه ندارد و..... مصائب و مسائلی است، که یک اپوزیسیون متحد پیرامون برنامه ای مشترک برای این مشکلات، میتواند به حرکتهای اعتراضی واقعا موجود اجتماع سمت و سویی مثبت و در جهت منافع ملی کشور دهد
۶٨۴۰۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ ارديبهشت ۱٣۹۴