یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

به عبث خواستند توده ای بودن سیاوش کسرائی را انکار کنند! - فرهاد عاصمی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
نظرات جدیدتر
    از : فرهاد عاصمی

عنوان : انتقادِ ”پیروز“ را باید جدی گرفت!
هشدار او، ضرورت توجه به عمـده است! و انتقاد او، به جانبداری از موضع جـانبـدارانـه سیاوش کسرائی است!
اما دفاع از موضع جانبدارانه ی کسرائی در شرایط سلطه ارتجاع که ”پیروز“ برمی شمرد، عمـده است!
لشگر پراکنده ”چپ“، از این رو با سرگردانی روبروست که ستاره ی قطب نمایِ ”جانبداری تاریخی“ش را که «... از کف برده ... باد»، جستجو می کند، که ”پیروز“ سراغش را می گیرد!؟ ”چپ“ی که سرگردان در جستجوی ”آزادی“ است و جفت همزاد آن را که ”عدالت اجتماعی“ است گم کرده است، که دفاع از موضع جانبدار ترقی خواهیِ اجتماعی به سود طبقه کارگر است، که در نبرد برای گذار از نظام استثمارگر سرمایه داری و برپایی سوسیالیسم خلاصه می شود.
آن هنگام که ”چپ“ به یاد سیاوش کسرائی می افتد، زیبایی و استه تیک «همنوایی واژه ها و شگفتی پندارها»ی اندیشه او را می بیند و حتی وزن و قافیه شعرش را جستجو می کند و برمی شمرد، اما موضع جانبداری تاریخی او را از حزبش، از طبقه اش، از اندیشه ش نمی بیند و با سکوت می گذراند.
آری می خواهند همه چیز را از ما بگیرند، یکپارچگی نظری و سازمانی ما را نابود سازند، موضع جانبدار تاریخی ما را نادانی بنمایند، رفیقان بی همتای ما را مصادره و انکار کنند، و در خاطره نویسی ها به سخره بگیرند و ... . درست در برابر این کوشش باید قدعلم کرد، باید از هر گوشه ی ثروت و ارثیه فرهنگی- تاریخی- مبارزاتی خود و حزب طبقه کارگر دفاع نمود که همانقدر عمده است که کوشش برای پاسخ به نیازهای جامعه ایرانی و بشری عمده است.
شکافتن همـه عمده در این سطور ممکن نیست، اما کوشش برای تعریف ”اقتصاد سیاسیِ“ جایگزین برای اقتصاد سیاسی حاکم بر ایران که می تواند پرچمی علیه دیکتاتوری در ایران و علیه سلطه سرمایه مالی امپریالیستی باشد که ایران را به نومستعمره اقتصاد جهانی خود بدل نموده است، نبرد روز در برابر حزب توده ایران است. نبردی که توده ای ها با تمام توان برای موفقیت آن می رزمند. نگاه شود ازجمله به "اقتصاد سیاسی مرحله ملی- دموکراتیک انقلاب" و ”نبرد ایدئولوژیک در مرحله ملی- دموکراتیک فرازمندی جامعه“ www.tudehia.com
۷۴٣۶۶ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : peerooz

عنوان : شیپور را از سر گشاد زدن.
آیا کاپیتالیست ها باهوش تر و زرنگ تر از سوسیالیست ها میباشند؟ به گمانم جواب آن بدون تردید مثبت است. سی چهل سال است که دنیا بدون شک بجانب " راست " متمایل شده و " چپ ها " در این مدت چه کار کرده اند؟

اگر اشتباه نکنم این مقاله چند روز پیش در ستون دیگری منتشر شد و بعد در ستون " آگهی " ها جلوت نمود. زندگی و مرام و تحولات روحی زنده یاد کسرائی موضوعی است که همه زوایای آن کاویده شده و بسهولت در دسترس میباشد و آنچه را هم که نمیدانستیم سرکار خانم بی بی کسرائی با مقالات خود روشن نموده اند. چند روز پیش خانمی که از همه چیز متنفرند جز خودشان, جهت خودنمائی در مقاله ای " سخن گفتند و دشمن بدانست و دوست - که در مصر نادان تر از وی هموست " و عده ای هم بدام افتاده و پاسخ گفتند من جمله جناب عباس هاشمی در ستون ادبیات اخبار روز. جالب اینکه خانم مزبور پس از بر سر کار گذاردن مردم, حتی پاسخی هم نداده اند. بگذریم.

و این همه در دورانی ست که دنیا با مساله مرگ و زندگی و بحران های مالی و اقتصادی و محیط زیستی روبروست و امپریالیسم کمپانی های چند ملیتی, برای فروش هرچه بیشتر اسلحه, بحران های سیاسی را داغ تر کرده و دور روسیه و چین دیوارهای موشکی میسازد و کشتی های بزرکتر براه می اندازد.

و بحث داغ " سوسیال کمونیست ها " اینست که سیاوش کسرائی " توده ای - کمونیست " بود و یا نبود؟
۷۴٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : فرهاد عاصمی

عنوان : «حذف شناسنامه خونین تاریخی»
انگیزه ی جدا ساختن سیاوش کسرائی از حزبش را رفیق حمید صالحی با هشیاری بیان نموده است. برخی از این انگیزه ها قابل فهم است. چطور می تواند آقای هوشنگ ابتهاج که بنا دارد «پرنیان اندیش»گونه عضویت ش را در حزب توده ایران حاشا کند، در روز بزرگداشت سیاوش کسرائی، او را ”شاعر توده ای“ بنامد و معرفی کند؟
انگیزه ی آن هایی که خود را توده ای می دانند و نام و خاطره سیاوش کسرائی را در مطبوعات حزب توده ایران به ”لکه ی سفید“ی بدل نموده اند، چیست؟ آیا این به حراج گذاشتن و ”خصوصی سازی“ ارثیه توده ای ها نیست؟
۷۴٣۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : حسن راد

عنوان : آقایان صالحی و عاصمی
لازم نیست با دیالکتیک روح و روان انسانها را به چیزی که افتخاری ندارد بچسبانید. سیاوش کسرایی در ماه های آخر زندگی اش صراحتا گفته که شرمنده تاریخ و مردم ایران است.
۷۴٣۴٨ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : البرز

عنوان : برخلاف آنچه تبلیغ کرده ای...
آقای صالحی گرامی، برخلاف آنچه تبلیغ کرده ای، "البرز" نه کین توز است و نه ناجوانمرد. اما حق با شماست، البرز سر سازش با حزب توده ای که شما عضو یا هوادارش باشی ندارد. اما با حزب توده ی زنده یاد سیاوش کسرایی، سیامک، روزبه و طبری مشکلی ندارد، چرا که این دست از هموطنان اهل منطق و خرد بودند، و نخوانده و تحقیق نکرده در باره ی مطلب یا کسی قضاوت نمی کردند.
۷۴٣۴۷ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : آرمان

عنوان : توده ای ها در خط امام خمینی
این همان توده ای ها هم بودند که از خلخالی جانی برای ریاست جمهوری وحشت اسلامی حمایت می کردند. همان توده ای ها که به آدمکشان رژیم رهنمود می دادند که سازمانهای سیاسی مخالف را سرکوب کنند. همان توده ای های که از هیولاهای امام خمینی که آنها در خط او درجا می زدند جانانه حمایت می کردند. برای این شاعر توده ای سابقه حزب او جز سرافکندگی هدیه ای دیگری نداشت!
۷۴٣۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : حمید صالحی

عنوان : کین توزی در قامت البرز
جناب البرز فرموده اند زنده یاد کسرایی علیرغم حزبی بودنش، در اشعارش کوشید تا دوست و رفیق مردم کشورش باشد. تمام نکته در همین یک جمله بسیار کین توزانه نسبت به حزب توده ایران نهفته است .توده ای بودن عین دوست ورفیق بودن با مردم بوده و خواهد بود اگرچه به هزار رنگ و ترفند بخواهند این شناسنامه خونین تاریخی را منکر شده و به لطایف الحیل چنین کین توزانه و ناجوانمردانه حتی در یادبود شاعری توده ای از جنس مردم وبرای مردم اظهار نظر کنند
۷۴٣٣۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : فرهاد عاصمی

عنوان : رنگارنگیِ شیوه ها!
دوست گرامی البرز، ارزیابی شما را تائید می کنم که «سخن زیبا و صریح این شاعر مردمی را که در باره ی مردمش گفته، به بهانه ی توده ای بودنش زیر ضربِ انکار، تخفیف و بیهوده انگاری [می]گیرند». این روی دیگر کوششی است که در سطور زیر توضیح می دهم.
در نشست به مناسبت بزرگداشت سیاوش کسرائی در کلن چند روز پس از به ابدیت پیوستن او، از سیاوش و شعرش بسیار گفته شد و تجلیل به عمل آمد. تنها یک نکته با سکوت برگزار شد. سخنگو و همچنین گردانده نشست، توده ای بودن سیاوش را مسکوت گذاشتند!
شاعر بزرگ میهن ما، آقای هوشنگ ابتهاج که سخنگوی اصلی صحنه بود، و همچنین رضا نافعی که جلسه را گرداند، در باره توده ای بودن و عضو کمیته مرکزی حزب توده ایران بودن زنده یاد رفیق سیاوش کسرائی، کلمه ای بر زبان نرانند. این روزها که سالگرد «در خواب شدن چشم»ش است، نیز اغلب با حسن نیت، توده ای بودن سیاوش مورد پرسش قرار می گیرد و یا حتی با ابراز تاسف همراه است. یکی از اشکال مورد پرسش قرار دادن توده ای بودن سیاوش کسرائی، جدا ساختن او از حزبش و قرار دادن او فراتر از آن است. درک رابطه "ذهن و عین" به مثابه یک پدیده ی واحد در شخصیت انسان، که تنها به کمک اسلوب ماتریالیسم دیالکتیکی ممکن است، آگاهانه و یا ناآگاهانه مورد توجه قرار نمی گیرد که توضیح آن در این سطور ممکن نیست. شخصیت تاریخی سیاوش کسرائی تنها در ارتباط با هستی حزب توده ایران قابل درک است.
تردیدی در آن نیست که شخصیت تاریخی رفیق سیاوش کسرائی برای حزبش یک افتخار و سربلندی است که همه اهمیت آن را برای حزبش درنیافتند. آن ها هم به جدایی همانقدر دامن زدند که آن ها که توده ای بودن او را با سکوت خود القا کردند، به این توهم دامن زدند.
با چنین ارزیابی نمی توان موافق بود و سیاوش نیز به شهادت شعرس، در برابر انواع رنگارنگ این برداشت قد علم می کند! موضع مبارزه جویانه او که در این شعر موج می زند، پاسخی است بی تردید به همبستگی او با حزب توده ها: «بسیار گل که از کف من برده است باد، اما من غمین، گل های ”باد“ کس را پرپر نمی کنم»!
مضمون «باد» در این رابطه را می توان از شعر زنده یاد احسان طبری دریافت که در زندان سروده است با عنوان ”فرسایش در خزان“ و در آن، موضع مارکس را توضیح می دهد: «ای باد بدستان! طوفان در دستتان خانه دارد، زمین بر دو عمودتان استوار است، خورشید از نگاهتان می زاید، ...».
پاره پاره کردن، شیوه شناخته شده ی دشمن طبقاتی است. با هیچ رنگی از آن نباید موافق بود!
۷۴٣٣۷ - تاریخ انتشار : ۲٨ ارديبهشت ۱٣۹۵       

    از : البرز

عنوان : یادش گرامی، و اندیشه ی آزادمنشانه ی ایشان پر رهرو
آقای عاصمی گرامی، در مقالاتی که همین چندی پیش خوانده و در نوشتاری به نقدِ یکی از آنها نشسته ام، کسی بواقع قصدِ انکار توده ای بودن زنده یاد سیاوش کسرائی را نداشته است. بل کوشیده اند، سخن زیبا و صریح این شاعر مردمی را که در باره ی مردمش گفته، به بهانه ی توده ای بودنش زیر ضربِ انکار، تخفیف و بیهوده انگاری بگیرند.

عجب آنکه در سالیان آخر عمرش بواسطه ی همین صراحت در سخن از جانب برخی از دوستان حزبیش هم موردِ نقد که نه، موردِ تهاجم بود. که گوشه هایی از ماجرا اینجا و آنجا درج شد. و تنها حُجب و دلبستگی شدیدِ زنده یاد سیاوش کسرائی به اتحاد در بین دوستان بود که از دامنه گرفتن موضوع جلو گرفت.

زنده یاد سیاوش کسرائی علیرغم حزبی بودنش، در اشعارش کوشید تا دوست و رفیق مردم کشورش باشد. لذا تصور می کنم، حزبی بودن بخشی از زندگی ایشان بود، در حالی که با مردم بودن، و از زبان مردم سخن گفتن و در جهتِ اتحادِ خود با مردم و مردم با یکدیگر کوشیدن، تمام زندگی این دوست و رفیق مردم بوده است.

و مردم کشورمان هرگز دوستان و رفقای وفادار خود را فراموش نکرده اند. و تا تاریخ و مفهومی به نام زندگی وجود دارد، منظومه ی آرش کمانگیر ایشان بر بلندایِ پاک آن خواهد درخشید.

یادش گرامی، و اندیشه ی آزادمنشانه ی ایشان پر رهرو
۷۴٣٣۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ ارديبهشت ۱٣۹۵       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱۹)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست