عنوان : آموزنده
خویی در این گفت و گو بار دیگر همان خصوصیتی را نمایان ساخته است که بطور تاریخی همیشه در آن درخشیده است: پیش بردن یک بحث در یک ظرف آکادمیک، بدون حشو و زواید سوبژیکتیویستی (no nonsense)، و با بیان و گفتاری که قادر است خواننده یا شنونده را تا به آخر با خود بکشد. تربیت آکادمیک و سالهای غنی و پر تنوع زندگی در ترانشه ها با بزرگان ادب ایران به خویی این امکان را میبخشد که مستند و با اساس حرف بزند و ورای شعارها و ملوک‌الطوایفی های ادبیِ حقارت بار و اهداف کوتاه، چیزی به خواننده بیاموزد و به ادراک او بیافزاید.

چه خوب میشد اگر تا جایی که توان و حوصله و وقت خوییِ گرامی اجازه میداد کسانی مانند حمید داور بیشتر پای صحبت های او مینشستند و به نیابت از او این حرفها را بصورت نوشته و نوار در می آوردند و نوعی تاریخ شفاهی و بررسی ادبی تدوین میکردند.

اشاره‌ی خویی به بی مهری ها نسبت به دکتر هومن-از سوی ادیبان و شاعران-بار دیگر مشکل دیگری را در خاطر زنده میکند که آنهم استفاده نویسندگان و شاعران و مترجمان از آثار دیگران و ایده های اصیل آنان است بدون آنکه به مبتکر و آفرینش‌گر اصلی ابراز احترام کرده و از آنها نامی برده باشند. در بیدرکجا (به امانت از خویی) مونه (Monet) ها و بوسکونی (Busoni) ها با صراحت و اعتماد بنفس و از سر غنای روحی با صدای بلند اعلام می کنند که امپرسیونیسم خود را از ویلیام تایلور(William Taylor) آموخته‌اند و یا تحت تاثیر باخ و به اقتباس از او (Chaconne) ها و دیگر آثار خود را تصنیف کرده‌اند و حیرت آور است که چنین برخوردی برعکس بر احترام و اتوریته‌ی هنری آنها چندبرابر می افزاید.

زنده باد صمیمانه‌یی هم برای حمید داور که در گفت و گوی خود دور شده است از برخوردهای سنتی و مرید و مرادیِ دست و پاگیر و نالازم و انباشته از تعارفات سطحی، و راستگویانه با خویی برخورد کرده و به سئوال و جواب نشسته است. به این امید که در کار خود پیگیر بماند و همیشه آفرینشگر.
۷۶۷۹۵ - تاریخ انتشار : ۲ آبان ۱٣۹۵       

عنوان : فیزیک یا متافیزیک
جالب است خویی در باره اقتضای شعر ، می گوید این را من تعیین نمی کنم ، شعر تعیین می کند ، و بی آنکه خود مارکسیست او بداند ،گویی عیر خود او چیز دیگری هم هست که این شعر ها را به الهام می کند ،و به روشنی بسوی دوگانگی جسم و روح کانتی کشیده می شود و نه انسان دو شقه و شده ی مارکسیستی ، گویی از آسمان ها برای او الهام شعری می شود ، و در گفتگو زیرکانه ی مصاحبه کننده ، اندیشه متافیزیکی این به ظاهر ماتریالیست هویدا می شود ، درست همان حرف های ژاله اصفهانی و .... علم گرا در حرف و ایده آلیست در اندیشه به خوبی هویدا است ، او حتا اطلاعات اندکی هم در باره بخش تاریک و روشن ذهن و کار کرد معز ندارد ، من به ایشان پیشنهاد می کنم مقاله حد اقل مقاله کوتاه علی اکبر سیاسی را در همین مورد که در مجله های سخن ، موجود است مطالعه کند ، تا از ناتوانی پاسخ دادن .... مانند همه مذهبیون دست به دامان ماوراطبیعت نشود
۷۶۷۹۲ - تاریخ انتشار : ۲ آبان ۱٣۹۵       

عنوان : سپاس و ...
بسیار جالب بود. کاش دکتر خویی به اشارات پر ارزش سعیدی سیرجانی هم در مورد حافظ اشاره ای می کرد. در مورد بی توجهی به هومن شاید برخی شایعات در مورد او ذهنیت قنادان را هم زیر سیطره گرفته است. اسفا!
۷۶۷٨۴ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣۹۵