عنوان : یکی‌ از
"بسیاری از اصلاح طلبان فعلی از جمله همین آقای ابراهیم نبوی در شیراز، عباس عبدی، علیرضا علوی تبار و دیگران در تهران، در سرکوب دانشجویان مستقیم و یا پشت پرده دخالت داشتند."

یکی‌ از "دیگران" عباس معروفی بود. او مدتها قبل از آنکه به برکت حکم احمقانه شلاق "معروف" شود، حزب اللهی بود.
او بعد از "معروف" شدن کوچکترین حرفی از حزب اللهی بودن خودش در اوایل سالهای وحشت ۶۰ نمی زند. معروفی گذشته حزب اللهی خود را با استفاده از اوضاع شیر تو شیر زمانه و به بهانه اینکه مغضوب رژیم شده است، لاپوشانی کرده است.
با این حال به فال نیک باید گرفت که عباس معروفی هم مثل مخملباف در اثر تماس با آدمیان آدم شده و از گذشته حزب اللهی‌اش فاصله گرفته است. یک‌ حزب اللهی کمتر بهتر.
۹۲۴٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : جواب اقاویا خانم ناموخته را اقای تابان در متن مصاحبه داده اند. من هم در ان زمان دانشجوی دانسگاه تهران بودم جز مزدوران رژیم تاکنون کسی ادعا نکرده است که دانشجویان میخواستند دانشگاه را به پادگان تبدیل کنند
اما ارگان های تبلیغی حکومت ادعا می کردند که دفاتر دانشجویی در دانشگاه ها به انبار سلاح و توطئه های مسلحانه علیه حکومت تبدیل شده است؟

اگر آن زمان هم کسانی این حرف ها را باور می کردند، امروز دیگر روشن است که حکومت در متهم ساختن مخالفین خود به اتهامات خلاف واقع، هیچ حد و مرزی را نمی شناسد. من به یقین می گویم در دانشگاه ها، هیچ سلاحی در دفاتر دانشجویی وجود نداشت. اصلا احتیاجی به این کارها نبود. بعد از تسخیر دانشگاه ها و در جریان آن هم نتوانستند حتی یک سلاح از این دفاتر کشف کنند و به عنوان نمونه نشان بدهند.
البته دانشجویان از طیف های مختلف امکانات زیادی را بدست آورده بودند و در هر دانشگاه چندین اتاق را اشغال کرده بودند. این همه را نیز حق خود می دانستند. داشتن دفاتر و امکانات در دانشگاه، موضوعی بود که سال های سال دانشجویان در زمان شاه هم برای آن مبارزه کرده بودند و بعد از انقلاب طبیعتا حق خود می دانستند که از امکانات دانشگاه برخوردار شوند.
دلیل اصلی یورش به دانشگاه آن بود که حکومت نمی توانست آن را از راه های مسالمت آمیز و دموکراتیک زیر سلطه ی خود بگیرد و بدون تحت سلطه قراردادن دانشگاه، سلطه ی کامل بر جامعه هم ناممکن بود.
۹۲۴۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : رویاهای بی پایان
حمید رضای گرامی شما گویا هنوز اسیر رویاهای آن دوران باقی مانده اید. این ادعای شما که "چرا که در ان مقطع تاریخی از لحاظ پایه اجتماعی و بسیج نیرویی سازمان فدایی اگر بیشتر از طرفداران حکومت نمیتوانست نیرو به خیابان بیاورد کم هم نمیاورد و این غیر از نیروی هوادار مجاهدین است..." بیشتر به یک شوخی می ماند. من هم آن دوران را بیاد دارم. ضمن اینکه سوال بنده کل این شلوغ بازی ها را زیر سوال برده. برای هیچ جامعهای را متشنج کردن طبیعی ات که مورد استقبال فالانژهایی از دست هادی غفاری و مرتجعین حامی امثال او واقع می شود.
آقای عادل مردم نه انقلاب کرده بودند که دانشگاه ها به نمازخانه تبدیل شوند و نه به پادگان. باید به این واقعیت هم اشاره کرد که مردم به شما هم وکالتی نداده بودند که با اتفاده از خشونت از تبدیل دانشگاه به نمازخانه جلوگیری کنید.
واقعا تعجب دارد که بعضی ها هنوز در فضای همان سال ها باقی مانده اند و انگار نه انگار که سی سال سپری شده و باید درس گرفته باشند. انداختن گناه همه انحرافات به گردن حکومت تنها ساده کردن مسئله و البته دل خنک کردن خود است و گرنه حاصل دیگری ندارد.
البته انتظار بنده این بود که دوستان بجای کلی گویی به تک تک سوالات بنده بصورت مشخص پاسخ می دادند.
۹۲۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : ازواقعیت تاتخیل............
بنظر من عقب نشینی های پی در پی همراه با راست روی هایی که منجر به حمایت از حکومت گردید درتحکیم پایه های حکومت اسلامی نقش بسیار حیاتی داشتند چرا که در ان مقطع تاریخی از لحاظ پایه اجتماعی و بسیج نیرویی سازمان فدایی اگر بیشتر از طرفداران حکومت نمیتوانست نیرو به خیابان بیاورد کم هم نمیاورد و این غیر از نیروی هوادار مجاهدین است پس مشکل در تعادل قوا نبود همانطور که فواد هم میگوید سران بازی را بلد نبودند و از خون متنفر؟؟!!!!
من شخصا در راهپیمایی ها و میتینگ های سازمان جزو تیمهای حفاظتی بودم که در همین پیشگام سازماندهی میشد چندین بار پیشنهاد برخورد فیزیکی با اراذلی مثل عباس فالانژ یا بزرگتر از وی هادی غفاری را مطرح کردم اما !!!!!!در صورتی که تا سالها بعد رشد وتسلط ان نیروها و تحلیل رفتن هواداران خومان را روزمره دیدم و اکنون هم هنوز شاهدیم که درخارجه شاهد بحث های کشاف برای اتحاد سیزده تا و نصفی هستیم که تا پایان قرن حاضر حتما نتایج درخشانی خواهد داشت..........
۹۲۴۰ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : دانشگاهها سنگر آزادی بود
در پاسخ به "ناموخته" باید عرض کنم که دانشگاه را انقلابیون به "پادگان" تبدیل نکرده بودند و این ملاهای جانی بودند که ابتدا دانشگاهها را به نمازخانه تبدیل کردند و پاسداران سیاهی و پلیدی را به دانشگاهها راه دادند. دانشگاهها سنگر آزادی بود. هزاران دانشجوی انقلابی از دانشگاهها به مبارزه رژیم شاه خائن رفتند و در این مبارزه جان دادند و بعد از سرنگونی رژیم جنایتکار شاه این حق دانشجویان بود که آزادی ابراز عقیده خود را داشته باشند و نشریات را با آزادی بخوانند. این رژیم جنایکار خمینی بود که تحمل این آزادی را نداشت و با یورشهای وحشیانه دست به آزار و قتل و خونریزی زد. این یک دوروغ بیشرمانه است که دانشجویان یا سازمانهای سیاسی انقلابی عملی غیر از روشنگری مرتکب شده بودند. دست آخر نیز شاهد بودیم که هزاران دانشجو و استاد را ناجوانمردانه اخراج و زندانی و به قتل رساندند و در سالهای اخیر نیز دانشگاهها را تبدیل به گورستان کرده اند. لطفا کمک به پخش اراجیف ملاهای شیاد نکنید و بدانید که این رزیم جنایت پیشه خمینی بود که به سرکوب دانشجویان دست زد.
۹۲٣۶ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : Engelab Farhangi
برای اطلاعات بیشتر به دو مقاله زیر رجوع کنید.
امیدوارم آقای ف تابان توضیح بدهند که چطور شد بعد از ۲۹ سال برای اولین بار تصمیم گرفتند ر اجع به این قتل عام تاریخی صحبت کنند.

http://rowzane.com/۰۰۰۰-۲۰۰۹/e-m۰۴/۱۴-arzhang.htm

http://rowzane.com/۰۰۰۰-۲۰۰۹/e-m۰۴/۱۷-farhangi.htm
۹۲٣۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : من پاسخی به سوالاتم نیافتم
دوستان متاسفانه نوشته های شما نه تنها پاسخی برای سوالات من در بر نداشت بلکه بر ابهامات افزود.
پویان عزیز ۳۰ سال پیش اگر این تحرکات "ماهیت ارتجاعی رژیم" را برملا کرده بود پس چرا مردم تازه انقلاب کرده از ارتجاع حمایت کردند و از چریک ها و مجاهدین حمایت نکردند؟
آقای روزبه آبادان بر فر ض که چریک ها و مجاهدین در دانشگاه می ماندند این چه کمکی به دمکراسی و تعمیق انقلاب می کرد.
آیا مردم انقلاب کرده بودند که این نیروها مراکز علمی را به پادگان تبدیل کنند؟
آیا امکان کمک به تعمیق انقلاب تنها از درون دانشگاه ممکن بود؟
لطفا به سوالات قبلی من هم مراجعه کنید و بعد بور مشخص به همه سوالات این حقیر پاسخ دهید
ممنون
۹۲٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : به روزبه آبادان
تخلیه دفتر پیشگام در شب ۳۱ فروردین کار درستی بود. نیروهای کمیته و اوباش حکومتی تمامی خیابان ۱۶ آذر را قرق کرده بودند و دانشجویان به شدت زیر ضرب عوامل حکومت بودند. تعداد زیادی هم زخمی شدند که به درون ساختمان منتقل شدند. روز اول اردیبهشت قرار بود بنی صدر برای امت حزب الله در دانشگاه تهران سخنرانی کند. اگر دانشجویان ساختمان را ترک نمی کردند، قطعا تعداد زیادی در اول اردیبهشت به قتل می رسیدند. رهبران پیکار هم در جریان عقب نشینی دانشجویان قرار داشتند هر چند که حسین روحانی که خودش در خانه امنی به سر می برد خواستار تداوم مقاومت دانشجویان بود.
۹۲۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : با یادی از
با استفاده از مقاله ارزشمند ارژنگ سپاسی:
"درجریان حمله رژیم به دانشگاهها، سازمان جوانان ودانشجویان دموکرات وابسته به حزب توده که با رژیم همکاری میکرد با انتشار اعلامیه ای "گروههای چپ نما" را متهم کرد که " از تعمیق انقلاب ضد امپریالیستی وخلقی به رهبری امام خمینی به وحشت افتاده اند و برای به آشوب کشیدن محیطهای دانشگاهی و نهایتا خدمت به امپریالیسم و ضد انقلاب تلاش میکنند." انجمن دانشجویان مسلمان وابسته به سازمان مجاهدین با وجود انتشار طرح حمله به دانشگاهها درقبل از حمله با توجه با قول همکاری که به بنی صدر داده بودند، در ۳۰ فروردین دانشگاهها را تخلیه کردند. دانشجویان پیشگام که هنوز در حزب توده و امام خمینی ذوب نشده بودند تا دوشنبه اول اردیبهشت با دانشجویان مبارز ودانشجویان طرفدارسازمان پیکار در کمیته ای بر علیه این حملات شرکت کرده و نیروی بزرگ تشکیل دهنده مقاومت بودند. اما رهبری این جریان بدون مشورت با کمیته مشترک و بدون حتی خبر دادن به نیروهای خود، ازبالا با جمهوری اسلامی به توافق رسیده و دوشنبه شب به نیروهای خود دستور تخلیه دانشگاهها را میدهد. دانشجویان مبارز و دانشجویان طرفدار پیکار آخرین نیروهایی هستند که پس از بررسی اینکه نیروی کمی هستند صبح سه شنبه و قبل از حمله نیروهای حزب الله به رهبری بنی صدر دانشگاه تهران را تخلیه می کنند."
متاسفانه آقای تابان کاملا مسئله کمیته مشترکی که بین تمام گروه های دانشجویی در دانشگاه تهران بویژه برای هماهنگی و مقاومت مشترک تشکیل شده بود را به فراموشی سپرده است. با وجودی که ایشان در این گفتگو به دستور مستقیم سازمان فدایی به رهبری پیشگام در پایان دادن به مقاومت اشاره می کند، اما ایشان هیچ اشاره ای ندارد که چرا این پاپس کشیدن را به سایر گروه ها و از جمله " دانشجویان مبارز" که متشکل از دانشجویان هوادار سازمان های خط سه و بیشتر سازمان پیکار بودند، اطلاع ندادند؟ در واقع همراهی و همکاری با رژیم که توسط سازمان فدایی در حال شکل گیری بود، به درون این همکاری مشترک با گروه های دانشجویی دیگر نیز تداوم می یابد.
۹۲۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨       

عنوان : مواضع گروههای سیاسی فقط در بروز ماهیت ارتجاعی رژیم اثرگذار بود
حکومت خمینی هرگز داعیه مردمسالاری نداشت. ازاینرو مواضع گروههای سیاسی تاثیر ماهوی در سرکوبگری حکومت خمینی نداشت. اوباشان هوادار خمینی حتی قبل از بهمن ۵۷ به تظاهرات محدود دانشجویان چپ حمله می کردند. مواضع گروههای سیاسی فقط در بروز ماهیت ارتجاعی رژیم اثرگذار بود. هدف این حکومت از ابتدا سرکوب شدید منتقدین و چپاول بوده و است. صادق محصولی وزیر کشور، ماهیت این حکومت را به خوبی آشکار می کند. این یک نمونه از هزاران کارگزار حکومت است که در طی ۳۰ سال در کنار سرکوبگری به چپاول و غارت مشغول بوده است. اشتباهات سازمانهای سیاسی هرگز توجیه گر جنایات و سیاست های ضد انسانی این رژیم نیست.
۹۲۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱٣٨٨