عنوان : جنگ طلبی اسراییل و برنامهء هسته ای ...
با سلام به همهء هموطنان عزیز و دوستان

یک نکتهء دیگر در مورد این یادداشت سیاسی بسیار خوب «اخبار روز» که بسیار به موقع نوشته شد و موضعگیریهای گوناگون هموطنان و دوستان را دربر داشت تا همگی هم بیشتر آگاه و خودآگاه باشیم و هم با اعتماد به نفس با جا، یک «ایرانی آزاده» باشیم و سرمان را در غربت زیر نگیریم و خودمان را بخاطر رژیم ارتجاعی کشورمان در برابر غربیها ناچیز و مقصر ندانیم.

در رابطه با جنگ طلبی اسراییل، آمریکا و ماشین نظامی آنها و نیز برنامهء هسته ای ایران در سال ۲۰۰۴ میلادی بنا به خواستهء سازمان «گرین پیس» جهانی و شعبهء هامبورگ آنها من یک برآوردی بنام «تحلیل و برآوردی شخصی بر برنامهء اتمی ایران» نوشتم، که در وبسایت ایران آزاد به آدرس زیر به سه زبان فارسی و آلمانی و انگلیسی در همان سال منتشر شد. من نسخهء فارسی این نوشته ام را امروز برای «اخبار روز» و آقای تابان می فرستم که بنا به اقتضای «به روز بودن» این مشکل با جنگ طلبان در زمینه هایی لُبّ مطلب را ادا می کند. امیدوارم که «اخبار روز» با صلاحدید خود این نوشته را به زودی در بخش سیاسی بیاورد.

با تشکر
جواد ولدان (صابر)
www.iran-azad.net
۴۷۶۰۷ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : جنگ طلبی اسراییل و برنامهء هسته ای ...
با سلام به همهء هموطنان عزیز و دوستان

یک نکتهء دیگر در مورد این یادداشت سیاسی بسیار خوب «اخبار روز» که بسیار به موقع نوشته شد و موضعگیریهای گوناگون هموطنان و دوستان را دربر داشت تا همگی هم بیشتر آگاه و خودآگاه باشیم و هم با اعتماد به نفس با جا، یک «ایرانی آزاده» باشیم و سرمان را در غربت زیر نگیریم و خودمان را بخاطر رژیم ارتجاعی کشورمان در برابر غربیها ناچیز و مقصر ندانیم.

در رابطه با جنگ طلبی اسراییل، آمریکا و ماشین نظامی آنها و نیز برنامهء هسته ای ایران در سال ۲۰۰۴ میلادی بنا به خواستهء سازمان «گرین پیس» جهانی و شعبهء هامبورگ آنها من یک برآوردی بنام «تحلیل و برآوردی شخصی بر برنامهء اتمی ایران» نوشتم، که در وبسایت ایران آزاد به آدرس زیر به سه زبان فارسی و آلمانی و انگلیسی در همان سال منتشر شد. من نسخهء فارسی این نوشته ام را امروز برای «اخبار روز» و آقای تابان می فرستم که بنا به اقتضای «به روز بودن» این مشکل با جنگ طلبان در زمینه هایی لُبّ مطلب را ادا می کند. امیدوارم که «اخبار روز» با صلاحدید خود این نوشته را به زودی در بخش سیاسی بیاورد.

با تشکر
جواد ولدان (صابر)
www.iran-azad.net
۴۷۶۰۶ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : جنگ طلبی اسرائیل
مقاله به نظر بنده مسئله‍ی مهم و تعیین کننده ای را مطرح میکند.
گذشته ازاینکه آیا تهدیدات جنگی اسرائیل برعلیه ایران درزمان کنونی توخالی است یا نه، صرف وجود این تهدیدات (همانطوری که درمقاله آمده) غیرقابل قبول است. اسرائیل ازبدو به وجود آمدنش براساس سیاست های توسعه طلبانه شکل گرفته و همیشه هم این سیاست ها را با طرح "تهدیدات بر علیه موجودیت" خودش توجیه کرده و به کشتار دسته جمعی و نسل کشی ادامه داده. اینهم به واقع کاملا صحیح است که بخصوص در دنیای امروز ما اتخاذ چنین سیاست خارجی ای (و انواع و اقسام سیاست های داخلی )تنها و تنها برای اسرائیل قابل قبول است (یا تحمل میشود) حتی اگر چنین سیاستی با منافع درجه‍ی اول آمریکا و اروپا درتناقض باشد.
برماست که ضدیت بدون تردیدمان با جمهوری اسلامی مارا درجبهه‍ی منافع اسرائیل و حامیانش قرار ندهد. برماست که صدای مردم ایران باشیم که ازجنگی که اسرائیل بر طبل آن میکوبد و جمهوری اسلامی درآن آرزوی ادامه حیات خودش را میبیند فقط ویرانی و فشار و کشتار نصیبشان خواهد شد. برماست که بفهمیم که کابوسی که دهه هاست دامن افغانستان و بعدش عراق را گرفته میتوان دامن ایران و مردمانش را هم بگیرد. اسرائیلی ها، آمریکائی ها و جمهوری اسلامی منافع مستقیمی برای جلوگیری از سرایت این کابوس به ایران ندارند. ما ایرانیها داریم.
۴۷۵٨۵ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : چرا خون آنها رنگین تر است؟
به آقا یا خانم زانبار:
با سلام، شما که از تهدید علیه موجودیت اسرائیل می گویید، پس فلسطین چه می شود؟ چرا وقتی یک غربی یا یک اسراییلی کشته می شود، این همه داد و قار می کنند، اما در جهان سوم صدها هزار و میلیونها هم به ..... نیست! شما تاریخ تأسیس اسراییل را می دانید؟
چطور است که اسراییل که از امضای «پیمان سلاح های اتمی» خودداری کرده است (و هند و پاکستان هم همینطور) به خود اجازه می دهد برای دیگران خط مشی صادر کند و دستور دهد!
براندازی ولایت آخوندی نباید چشمان ما را کور کند؟

من نمی دانم این افرادی که در اینجا می نویسند (به لحاظ اکتفای سنی)، آیا زمان شاه راتجربه کرده بودند. من پنجاه و دو سال دارم. زمان انقلاب هجده ساله بودم. و از اولین دانشجویان اخراجی (سال ۵۹) رژیم ملاها هستم.

از دوستان و هموطنان عزیزی که به لحاظ سنی و یا دلایل دیگر از تاریخ گذشتهء ما بی اطلاع هستند، صمیمانه خواهش می کنم که تاریخ ایران را (بخصوص از یکصد تا یکصد و پنجاه سال پیش تا کنون را) را بخوانید. کتاب «ایران بین دو انقلاب» از «یرواند آبراهامیان» بطور مثال می تواند بسیار آگاه کننده و مفید باشد.

به دوست عزیز دیگر، آقا یا خانم الف. رستمی:
با تشکر از گوشزد شما. من در اینجا تنها این را مطرح کردم، که بخاطر ترس و شتابزدگی تن به اسارت بیشتر و «دیکته شدن» بیشتر ندهیم!

با این گفته که هر گونه فرصتی برای صلح را نباید از دست داد کاملا موافقم اما این
این فعالیتهای صلح جویانه مسلما باید «افشاگرانه» باشد! افشاگرانه بر علیه جنگ طلبانی و ... وحشی مثل آقای نتانیاهو. و از اینرو من پیشنهاد می کنم، در یک روز معین در تمام جهان، تمام ایرانیان و صلح طلبان دنیا در جلو سفارت اسراییل دست به تظاهرات و یا تجمع بزنند و کاملا متین و آرام اما قاطع جنگ طلبی این ماشین نظامی را محکوم کنند.
مشکل اینجاست که در طیف اپوزیسیون ایران سلطنت طلبان و این به اصطلاح مشروطه خواهان از همکاری و محکوم کردن اسراییل و آمریکا خودداری می کنند، چون همواره سعی به لاس زدن به غرب (به خاطر آمدن به قدرت - آنهم به هر قیمت، به قیمت نوکری و دریوزگی آمریکا هم که باشد، همانند محمدرضا شاه و پدرش و ...)

اگر ما قاطعانه یکدل و همزبان باشیم (که البته اتحاد و همدلی هم شرایطی دارد، که من در مقالات مختلف به آن اشاره کردم و همین چند هفته پیش هم در «اخبار روز» نوشتم که باید در آرشیو بخش سیاسی موجود باشد) و این اتحاد را حول این محور شروع کنیم که در یک روز معین و در سرتاسر دنیا تمام ایرانیان و صلح جویان دنیا جنگ طلبی اسراییل را محکوم کنند - در مورد شکل و جزییات این تجمع یا تظاهرات می توان گفتگو کرد.

یک کلمه هم در بارهء اتحاد،
من همیشه گفته و نوشته ام، که ما «آخوند» را مدیون «شاه» و خاندانش و استبداد سلطنتی هستیم. حال این خنده دار نیست که آلترناتیو ما برای جمهوری اسلامی، سلطنت طلبی و مشروطه خواهی باشد!
بر ملتی که عقبگرد می کند، باید گریست و عقبگرد نه تنها ارتجاع آخوندی است که در قرن بیست و یکم و بخصوص با تاریخ و تجربه ای که ما از سلطنت و شاه و استبداد (به قول خودشان هفت هزار سال تاریخ شاهنشاهی) داریم، بازگشت به مشروطه خواهی که در یکصد تا یکصد و پنجاه سال پیش برای ایران ترقیخواهی بود، اینک عقبگرد و نکبت و ناتوانی و عدم کارکرد مغز است. یا این یا اینکه عده ای که خودشان هم می دانند می خواهند دوباره بساط بخور بخور راه بیاندازند. من همیشه از افرادی که در یک کار عجله بخرج می دهند ترسیده ام. و بنا بر تجربه این ترس همواره متین و با علت بوده است. و در حال حاضر این افرادی که برای تغییر رژیم این همه عجله به خرج می دهند، این سلطنت طلبان و مشروطه خواهان هستند.
ما یکبار «همه با هم» را تجربه کرده ایم، دیگر بس است. همه با هم و اتحاد بلی، اما با شرایط خود. یک ایرانی وطن دوست و عاقل با افراد و خاندان خائنی که دستشان یا دست خانواده اشان بخون ملت ایران آغشته است، اتحاد نخواهد کرد. اتحاد با سلطنت طلبان برای براندازی جمهوری آخوندی به همان اندازه خنده دار است که ما بخواهیم با جمهوری آخوندی متحد شویم تا جمهوری آخوندی را نابود کنیم. چنانچه آقایان کروبی و خاتمی و موسوی و کلاً همه اصلاح طلبان هم سنگشان به سنگ خورده است و تنها وقت این ملت را هدر می دهند.

با تشکر از صبر و حوصله شما،
اما چون وقت کم است و گفتنی بسیار، این است که آدمی هر مسئله ای را که مطرح می کند، به مسائل دیگر می رسد.
اما بسیاری از نوشته های من هنوز در اینترنت می باشد، مثلا در آرشیو اخبار روز و یا سایت شخصی من، سایت ایران آزاد با آدرس زیر
www.iran-azad.net
۴۷۵۴۷ - تاریخ انتشار : ۱ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : نرمش با رژیم
اگر شما در این سی و چند سال توانسته اید مساله خود با این حکومت را با تعامل و نرمش و گفتگو حل کنید از اسراییل هم انتظار داشته باشد با این رویکرد به مقابله با تهدید موجودیتی علیه خویش توسط ملایان حاکم بر ایران بپردازد.
۴۷۵۱۹ - تاریخ انتشار : ٣۱ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : یک تذکر
اینکه پروپاگاندا پیرامون حمله به ایران هیاهوست و جنگی در کار نیست، از دو نظر یک موضعگیری خطای جدی سیاسی است.
۱- خود این به اصطلاح «هیاهو» تاثیرات سیاسی جدی بر سرنوشت کشور ما، منطقه و جهان دارد و با دامن زدن به یک ناامنی و دامن زدن به مبارزهٔ تسلیحاتی میلیاردها دلار خریدهای نظامی امنیتی را باعث می شود... و برای سرکوب جنبش عدالت خواهی در اسرائیل و جنبش آزادیخواهی در ایران توجیه و بهانه های واقعی می آفریند.
۲- هیچ کس نمی داند که جنگ سالاران جهانی (صاحبان کورپوریشن های عظیم نظامی امنیتی) بتوانند جنگ دیگری را در منطقه به راه بیدازند یا نتوانند. نیروهایی در بالا و پایین با این جنگ مخالف اند. نیروهایی هم به صف جنایتکاران پیوسته اند چون تصور می کنند از یک جنگ محدود یا نامحدود بهره سیاسی یا اقتصادی می برند. جنگ نتیجهٔ مبارزهٔ صلح خواهان و جنگ طلبان است. این نتیجه از قبل معلوم نیست که کسی بتواند آن را پیشبینی یا پیشگویی کند.
بر ماست که اگر واقعا ترقیخواه هستیم، به صف پیشتازان جنبش صلح بپیوندیم و علیه هرگونه اقدام نظامی، یا تبلیغ برای آغاز یک جنگ با همهٔ توان بایستیم.
باید از کسانی که می گویند ما ضعیفیم و تلاش ما نتیجه ای ندارد و بعد نتیجه می گیرند که در خفا برای جنگ طلبان هورا بکشند تا انگار «ما» (یعنی آن ها) را نجات دهند، شدیدا بپرهیزیم.
۴۷۴۹۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : از توهمات
حمله به ایران تنها یک توهم است. غرب می داند که با این حمله جنگ جهانی سوم آغاز خواهد شد (موقعیت سوق الجیشی ایران در منطقه و عبور بیش از چهل درصد نفت از تنگهء هرمز و ...)

این حملات لفظی و جنگ های روانی نتانیاهو را باید در ارتباط با نشستی دید که به زودی گروه پنج باضافه یک با ایران در برنامهء هسته ای این کشور دارد. این از یکطرف

اما از طرف دیگر باید دانست که ایران تا کنون هیچ معاهده ای را در این زمینه نقض نکرده است. اگر غرب با این هیاهو و جنجال و بوق و کرنا در همه رسانه ها سعی به جوسازی دارد، این را دیگر حداقل ما که در خارج از کشوریم، باید مطلع و آگاه باشیم.

یک نکتهء دیگر، اینکه چه می شود به فرض اینکه ایران هم بمب اتمی بسازد؟ آیا این سوال را تا کنون برای خود مطرح کرده ایم؟
چرا اسرائیل که خود در این آژانس اتمی نیست به خود حق می دهد دویست بمب اتمی داشته باشد (و آمریکا و غرب هم به نوبهء خود تا بیست هزار ...) و برای کشورهای دیگر دستور صادر میکند که آنها نباید داشته باشند؟

از طرف دیگر وجود و شرایط به وجود آمدن دولت اسرائیل است (اگر تاریخ را بخوانیم ...). آیا این صحیح است که طرفداران یک آئین و مذهب برای خود یک کشور داشته باشند؟ آنهم با این شکل که می بینیم، فلسطینی ها را کشورشان برانند و با حیله و حمایت غرب و آلمان (که دستش به خون یهودیان آلوده است و اینکه بخاطر رهایی از عذاب وجدان همگانی سعی بر آن دارد که اسرائیل را به هر بهایی شده حمایت نماید)؟

مشکل اصلی این است که غرب ما را و جهان سوم را «آدم» حساب نمی کند و به ما فقط دیکته می کند. متأسفانه هستند هموطنانی هم که این آگاهی و این خودآگاهی را نداشته و به دام تبلیغات غرب می افتند. البته برخی هم دانسته به این دام می افتند. مثلا من می توانم تصور کنم که سلطنت طلبان با «چاپلوسی» برای غرب چشم امید به آمدن به سر قدرت دارند!

من در اینجا به وجدان بیدار یک یک هموطنان ایرانی گوشزد می کنم، که جمهوری اسلامی باید برود، اما این یک مسئلهء داخلی ما است. متوهم نشویم که دمکراسی را با جنگ و حمله و از غرب برای ما بیاورند. دایهء عزیزتر از مادر!
آیا بخاطر داریم جملهء «همه با هم» را؟ آیا بخاطر داریم که می گفتیم «فقط شاه برود، هر چه شد، شد»؟ آیا درست است که بار دیگر تنها بخاطر اینکه جمهوری اسلامی برود خود را به هر آب و آتشی بزنیم؟
این جمهوری که در واقع جمهوری نیست و استبداد نعلین و عمامه است، باید برود، اما به دست من و تو هموطن، نه به دست و دستور اسرائیل و آمریکا!
۴۷۴۷۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : یک سئوال از همه
اگر
- خطر حمله به ایران حدی است (که جدی است)،
- جنگ و حمله به کشت و کشتار مردم و ویرانی می انجامد،
- این امکان هست که جنگ حتی به تجزیه ایذان منجر شود (در صورت ادامه جنک و دخالت آمریکا و بقیه - و وجود این فکر در کشورهای منطقه و امریکا و غرب که ایران با هفتاد میلیون نفر حمعیت، و امکانات فراوان نفتی و دخایر دیگر همیشه تهدید خواهد بود چه بهتر که کوچک و کوچکتر شود (بخوان تجزیه). فکری که عملی شدن باعث میشود ترکیه آسانتر رهبری سیاسی و نفوز در منطه را در پیش گیرد و عربستان رهبری مذهبی بالمنازع- و در نتیجه هر دو در خفا از آن استقبال می کنند،
-جمهوری اسلامی واقعآ دشمن ایران و ایرانی است،
چرا گروههای اپوزیسیون از در این سی و سه سالی که از غمر نکبت بتر رژیم آخوندی می گذرد نتوانستهاندحول حداقلها به توافق برسند تا بتوانند وسیعترین نیروها را برای سرنگونی رژیم فراهم آورند. و چرا هنوز که هنوز است دعوای حمهوری و سلططنت را دارند.
میدانم اخبار روز از طرح سلطنت خوشش نمی آید ولی واقعیت این است که دلیل پراکندگی مخالفان، حهان سومی بودن شیوه برخورد آنمها با مسائل ملی است و پراکندکی نیروها هم دلیل ادامه عمر حکومت است.
ما نیروهای بیشماریم، امکانات زیاد و میتوانین بر رژیم فائق آئیم. تنها اراده جدی و منظور داشتن منافع ملی است که راهگشای مشکلات امروزمان خواهد شد نه راه سی ساله بیفایده (پافشاری بر تفکر گروهی و خودداری از اتحاد)
۴۷۴۲۲ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : اوری آونری
اوری آونری در آخرین مقاله خود معتقد است که تمام گفتگو در باره حمله
اسرائیل به ایران هیاهوی بی پایه است زیرا نتانیاهو به تنهایی نمیتواند اعلان
جنگ کند و این وظیفه کابینه اسرائیل است که ظاهرا هنوز در این باره متفق
القول نیستند و نظامیان و سازمان اطلاعات اسرائیل و عقیده عمومی مردم
نیز مخالف جنگند. آونری معتقد است که درهیچ جنگی قبل از حمله آنقدر در
باره آن صحبت نشده است وازنام فیلمی مثال میآورد که اگر تیر میاندازی ،
بنداز ، اینقدر حرف نزن.
بعلاوه عواقب اقتصادی جنگ در این اوضاع بحرانی مالی چنین اجازه ای را
نمیدهد.
آونری میگوید اگر نتانیاهو واقعا از بمب اتمی ایران واهمه دارد بهتر است یا
با خلع سلاح اتمی خاورمیانه موافقت کند و یا با فلسطینی ها صلح نماید ولی
برای نتانیاهو اشغال فلسطین خیلی مهمتر از بمب های ایران است.

http://www.counterpunch.org/۲۰۱۲/۰۸/۱۷/striking-iran-mad-or-crazy/
۴۷۴۱٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱       

عنوان : پاسخی به پرسش های «حق»
پرسش های شما دشواری های زیادی را پیش روی ما قرار می دهد. توجه داشته باشید که اخبار روز یک رسانه است و یک حزب سیاسی با برنامه ی اعلام شده نیست. کار رسانه ها هم تدوین چنین برنامه هایی نیست. شما برای دریافت پاسخ پرسش های سه گانه ی خود باید به سایت ها و ارگان های احزاب سیاسی سر بزنید. آن ها برنامه های خود را - صرف نظر از آن که به نظر ما درست بیاید یا نیاید - اعلام کرده اند. خوب است که این احزاب در مورد برنامه هایشان مورد پرسش قرار بگیرند تا این برنامه ها هر چه دقیق تر و منطبق تر با وضع جامعه ی ما بشود.

اما در مورد آخرین نظرتان (کامنت ۴۷۴۰۰) - نظرات ما به نظرات آن دسته از چپ هایی نزدیک است که به دنبال یک سیاست صلح جویانه توام با نرمش و در عین حال متکی بر دفاع از منافع کشور ما هستند. نمی خواهند با همسایگانمان و دیگر کشورها دشمنی کنند. نمی خواهند حق ملتی را بخورند و نمی گذارند که حق ملت ما پایمال شود.
در سیاست خارجی به ناسیونالیسم افراطی اعتقادی نداریم. یعنی فکر نمی کنیم که منافع ملت ما باید بالاتر از منافع سایر ملت ها باشد. اعتقاد داریم که همه ی مسائل را می توان از طریق گفتگو و بر پایه ی دموکراتیک و منافع مشترک و مورد توافق به انجام رساند.
ما اساسا نه مخالف رابطه با آمریکا هستیم و نه دشمنی با اسرائیل را توصیه می کنیم. ما موافق رابطه با همه ی کشورها بر پایه برابر حقوقی هستیم و معتقدیم که یک سیاست خارجی صحیح در عین حال باید با زیاده خواهی از سوی هر دولت دیگری مقابله کند. به نظر ما پذیرش موجودیت اسرائیل و کوشش در جهت برقراری یک صلح دموکراتیک بین اسرائیل و فلسطینی ها یک جنبه ی مهم سیاست دموکراتیک در خاورمیانه است. ما باید بپذیریم که چنین صلحی قبل از هر چیز حق و تصمیم دو ملت اسرائیل و فلسطین است و ما نباید کاسه ی داغ تر از آش باشیم.
ما نه دشمنی و نه تسلیم پذیری در رابطه با هیچ دولت دیگری را توصیه نمی کنیم. ما در عین حال نمی گوییم که سرنوشت مردم دیگر دنیا به ما ربطی ندارد و فکر می کنیم یک رژیم دموکراتیک و مردمی باید کمک به گسترش دموکراسی و عدالت و برابری را در سراسر جهان به شیوه های معقول دنبال کند. همان طور که ما انتظار داریم دیگران برای استقرار دموکراسی به مردم ایران کمک کنند، همان طور نیز وظیفه داریم که در برابر سایر مردمان گرفتار در ستم دیکتاتوری و بی عدالتی نقش مشابهی بر عهده بگیریم.
ما فکر می کنیم که مناسبات فعلی در جهان ما بسیار ناعادلانه است. جنگ ها و دخالت های خارجی و زورگویی های دولت های بزرگ و معیارهای دوگانه ی حاکم بر سیاست خارجی دوول بزرگ از جمله مظاهر این روابط ناعادلانه است که تنها می توان امید داشت روزی تغییر کند.
سطور بالا را البته نباید به مثابه یک «پلاتفرم سیاسی» از سوی اخبار روز درنظر گرفت، صرفا پاسخی است به یک خواننده ی محترم. همان طور که در ابتدا تاکید کردیم، یک رسانه نمی تواند پلاتفرم و برنامه ی سیاسی مدونی داشته باشد.
۴۷۴۰٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۱