یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

کوبانی نقطه اتحاد محافل ضد ترک ایران - یاشار گولشن

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
نظرات جدیدتر
    از : زویا ش

عنوان : مهم دفاع از شرافت انسانی..
دوست عزیز اول از همه حرفهای که راجب کوبانی زده می شود به نظر من ربطی به کرد و ترک ندار دفاع از انسانیت است . دوم هرچه راجب ترکیه هم گفته می شود از بنابه خبری است پس شما لطف کنید به جای دفاع از دولتی که فکری جز درست کردن خلافت عثمانی دارد و حاضر است انسانهارا قربانی حمایت نکنید این حرفهارا کسی می گوید که خودش آذری زبان است البته خودم هرگز از تبار ترکان نمی دانم به شما هم می گویم دنیا خیلی جلو رفته دست از این افکار بردارید مهم انسانها و نجات آنهاست کسانی افکار شما را دوست دارند که این هیولای داعش درست کردند بجای کمک به هم نوعت که زیر توپ و تفنگ جان می دهد به فکر ترک و کرد نباش همه انسان با کوچکترین تفاوتها کاش می توانستم به دوستانم در کوبانی کمک کنم کاش....
۶۵۰۲٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ مهر ۱٣۹٣       

    از : علی تبریزی

عنوان : کوبانی نقطه اتحاد محافل ضد ترک
بنظر من ، در این تحلیل کوشش نشده که شیعه ، سنی ، کرد و ترک را در برابر همدگر قرار داده و یا شقه شقه نماید.بنظر می رسد محتوای این نوشته برشی از جغرافیای سیاسی کنونی منطقه است که برای درک بهتر ، در برابر ما قرار گرفته است.مسأله برخورد کردهای مستقر در ایران ، ترکیه ، عراق و سوریه با حکومت های مرکزی کشورهای خود از آن جهت که سابقه طولانی دارند به کنار ،اما پیدایش گروه هائی با ایدئولووی های اسلامی بیشتر بعد از استقرار جمهوری اسلامی با محوریت مذهب تشیع و صدور آن مربوط می شود که هم نظرا" و هم عملا" در دستور کار جمهوری مستقر در ایران قرار گرفته و بار ها و بار ها بوسیله‍ی مقامات مختلف سیاسی و نظامی تأئید و اعلام شده است . به نظر من حضور گروه های مختلف اسلامی ، چه ساخته و پرداخته‍ی سیاست کشور های خارج از منطقه باشد و چه دست پخت کشور های اسلامی منطقه که سیاست های شیعه محور با موجودیت آنان تعارض جدی دارند ، درعالم سیاست امری دور از ذهن نیست. اشاره به واقعیات این چنینی هر چند تأسفبار بمعنی ایجاد انشقاق در میانه‍ی مردم منطقه نیست بلکه بمعنی به تصویر کشیدن وضعیتی است که در ان قرار داریم هر چند بر ملا شدن آن خوشایند برخی از دولت ها و یا گروه های وابسته به آنهاا نیست . برای خروج از این ورطه‍ی هولناک راه حلی که به نظر عملی تر از سایر راه حل هائی که ارائه می شود اینست که دولت های موجود از سیاست جهان وطنی دست بردارند . امت اسلامی و سرمایه گذاری بر روی آن در دورانی که نظامهای « دولت - شهر » در کشور ها مستقر هستند ، کاربرد تجاوز گرانه خواهد داشت .برای مقابله با سیاست های تجاوزگرانه و مداخله جویانه ، انتظار بوجود امدن پدیده های شوم ، غیر منطقی نخواهد بود. باید به کشور ها و رابطه‍ی دولت ها و ملت هایشان احترام گذاشت. از قیم مأبی برای مردم کشور های دیگر باید دست شست و باید به این باور پایبند بود که مردم هر کشور با رشد آگاهی ها سرنوشت خود را در جهت مطلوب تغییر دهند.
۶۵۰۲۵ - تاریخ انتشار : ۲٣ مهر ۱٣۹٣       

    از : mehdi tabrizi

عنوان : tasobe bi ja
نخست وزیر سابق ترکیه (اردوغان) در پی انتخابات ماه اوت و در دور اول با کسب ۵۴ آرا به عنوان اولین رئیس جمهور منتخب مردم به کاخ ریاست جمهوری رفت. بر اساس قانون اساسی ترکیه رییس جمهور فرمانده کل قوای نظامی است و بدون طرفداری از هر حزبی ( چه احزاب درون مجلس و چه بیرون از آن ) مسئولیت و اختیار رد و یا قبول مصوبات مجلس را دارد. اردوغان درست یک روز قبل از تنفیذ حکم ریاست جمهوری اش، یعنی در لحظه ای که عبد الله گل کماکان رئیس جمهور بود وزیر امور خارجه اش "احمد داود اوغلو" را بعنوان رهبر حزب عدالت و توسعه به مجلس معرفی کرد و با توجه به اکثریت کرسی های حزبش در مجلس داود اوغلو از مجلس رای اعتماد به عنوان نخست وزیری را کسب کرد. این نقشه ای بود از طرف اردوغان که یار دیرینه اش "عبدالله گل" را به نوعی از سر راهش بردارد.

بالآخره هر دو حکم تنفیذ گرفتند و اردوغان رییس جمهور و داود اوغلو نخست وزیر شد. از آن روز به بعد دیگر هیچ خبری از رییس جمهور سابق "عبدالله گل" در صحنه سیاسی ترکیه ( که به همراه اردوغان از موسسین حزب عدالت و توسعه بود ) نیست.

ده ماه دیگر انتخابات مجلس برگزار خواهد شد و اردوغان از هم اکنون نه بعنوان یک رئیس جمهور بی طرف بلکه در میادین شهرها کماکان بعنوان رهبر حزب عدالت و توسعه به نفع سیاست های حزب حاکم سخنرانی می کند!

روز پیش در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه مرمره استانبول ( که یکی از دانشگاه های دولتی است) بدون ذکر نام علی خامنه ای گفت: "روی صحبتم با یک رهبر دینی است که کماکان از بشار اسد دفاع می کند و معتقد است وی قوی ترین مخالف اسرائیل می باشد. آیا تا کنون یک گلوله از طرف بشار اسد به اسراییل شلیک شده که این رهبر دینی از وی حمایت می کند؟ "

اردوغان سپس به مناسبت یکصدمین سالگرد آغاز جنگ اول جهانی ( که در پی اش امپراطوری عثمانی متلاشی شد. ) چنین ادامه داد:

"صد سال پیش برخی از دولت ها بر اساس معاعهده "سایکس- پیکو" مرزهای کنونی ترکیه را با خط کش جدا و تعیین کردند و جدال کنونی در خاورمیانه محصول این مرز کشی است! بر این اساس ما فرقی بین دو جریان پ.ک.ک و داعش قایل نیستیم. "

اردوغان در ادامه صحبت هایش اظهار داشت: "سرهنگی انگلیسی بنام "لورنس عربستان" را بر علیه دولت عثمانی گماشتند و هم اکنون "فتح الله گولن" نقش لورنس عربستان را بر عهده گرفته "

خلاصه کلام اردوغان اینست که "هدفمان احیای خلافت عثمانی است" بر این اساس است که از طرف ترکیه تا حد امکان کمک مالی تجهیزاتی به داعش ارسال می شود و کمک به رهایی کوبانی را منوط به حمله نظامی جهت ساقط کردن دولت بشار اسد کرده است.

اردوغان با پذیرفتن طرح آمریکا مبنی بر کمک به گروه های باصطلاح "میانه رو" (همچون تروریست های ارتش آزاد سوریه) قصد نفوذ نظامی به داخل سوریه را دارد. اردوغان سیاست " تجهیز کن و حمله کن" را پیش گرفته و از طرفی با تامین و ضمانت خرید نفت از دولت خود مختار کرُد عراق به رهبری بارزانی تمامی مسیرهای "باصطلاح کمک بارزانی به کوبانی" را بسته است.

نچیروان بارزانی نخست وزیر کردستان عراق امروز گفت: "ما هم خواهان کمک به کردهای کوبانی هستیم اما اعزام پیشمرگه ها غیر ممکن است. دولت ترکیه همه مسیرها را بسته و کاری از دستمان بر نمی آید!"

خلاصه این که دولت ترکیه به رهبری اردوغان هدفی جز بر انداختن بشار اسد ندارد و برای رسیدن به این هدف هر وسیله ای برایش مباح است.

پیک نت ۲۳ مهر
۶۵۰۲۴ - تاریخ انتشار : ۲٣ مهر ۱٣۹٣       

    از : امیر ایرانی

عنوان : ترکیه مرگ خود را می بیند
بدلیل عدم شناخت ازتشکیل یک کشور وسیاستهای کلان آن ،طلب رفتار انسانی از آن را شاعرانه واحساسی تعبیر می کنند. یکی از کشورهایی که توقع رفتار انسانی از آن جوک تعبیر می شود همین ترکیه فعلی است. از بقایای عثمانی آن هم با تلاش گروهی از افسران ترک در یک تضاد بین المللی بین انگلیس وروسیه کشوری بنام ترکیه ایجاد وبا یک کوچ اجباری که بین یونانیان و ترک ها انجام گرفت ، برتری قومی بصورت خیلی ضعیف به نفع ترک انجام گرفت .در ادامه ترکی کردن ترکیه ، حاکمان ،سرکوب های وحشیانه ای از غیر ترکان انجام دادند.اما در این روند ملی گرایان ترک این را دریافتند، اگر بتوانند همین کشور را برای خودشان نگه بدارند هنر کرده ا ندبر همین اساس آنان یک تضاد شدیدی با عثمانی برای خود تعریف کرده بودند، وبرای بقا ، خود را به عضویت ناتو نیز در آوردند. این روند ادامه پیدامی کند تا در منطقه بازیهای جدید شکل می گیرد،جنگی بین دو قدرت منطقه ای یعنی ایران وعراق رخ می دهد واز این فرصت، ترکیه نهایت استفاده را برد و با توجه به شرایط ایران، توانست اقتصادضعیف وپر از فساد را سروسامان دهد با حذف حاکمان وقت عراق و موفقیت های کاذبی که از نظر اقتصادی برایش ایجاد شد وبعد از پایان جنگ سرد ورفتن جهان به سمت بلوک بندی اقتصادی جدید، ترکیه با خواب نما شدن ،ومتوهمانه این توان وپتانسیل را در خود دید که می تواند محوریت یکی از قطبهای در منطقه شود و خود را بصورت یک ابر قدرت منطقه ای به دیگران نشان دهد ، کم کم از سیاستهای قبلی فاصله گرفت و خود را وارث عثمانی قلمداد کرد ، در این راستا با روشهای فرصت طلبانه کثیف و بصورت نوکیسه ای اقدامات شیادانه و ویرانگرانه را هم درمنطقه شروع کرده ، ودر دستور کارش قرار داده است .حاکمان عقب مانده ترکیه می دانند یکی از کشورهایی که در این منطقه دارای پتانسیل لازم برای هر نوع محوریت قطب بندی است سرزمین ایران است که ریشه د رتاریخ دارد وچنانچه هر حاکمیت ویرانگری هم بر این سرزمین حاکم شود از پتانسیل موجود آن برای قدرت منطقه ای کاسته نخواهد شد،و حاکمان بی پرنسیب ترکیه این شرایط و پتانسل ایران را خوب درک کرد ه اند با توجه به حذف ، عراق ، یکی دیگر از کشورهایی که ترکیه آنرا مانع بعضی از برنامه های خود می بیند،سوریه می باشد ،با توجه به شرایطی که برسوریه حاکم شده است ترکیه بصورت فرصت طلبی کثیف ا زاین واقعه ، نهایت استفاده را می خواست ومی خواهد ببرد حذف حاکمان سوریهاست،که بدین طریق به قدرت منطقه ای ایران هم صدمه وارد خواهد کرد،اما : این فرصت طلبی و نو کیسه ای دارد بلای جانش می شود، اقداماتی که انجام می دهند ، بخاطر این است که خطر مرگ خود را احساس کرده است. ترکیه می داند ارتشی که ایجاد کرده است باتوجه به شرایط اقتصادی که دارد توان در گیری د ردراز مدت با یک ارتش کلاسیک را ندارد اما توان ، کشتن و سرکوب کردها را دارد، دررابطه با سوریه بصورت کودکانه این انتظار را داشته و دارد که دیگران حکومت سوریه را ساقط کنند، وبطریقی آنرا به ترکیه بسپارند،اما دیگران به حاکمان تازه به دوران رسیده ترکیه گفتند نه .شما توان درک بعضی از مسائل را ندارید، اما ترکیه مذبوحانه تلاش کرده ومی کند دیگران را بنفع خودش وادار به د رگیر شدن با سوریه بکند.یکی از اقدامات ، زمانی بود که دو جت جنگی ترکیه توسط سوریه ساقط شد ، آنان ذلیلانه و ملتمسانه از ناتو خواستند دخالت کند .اما ناتو به این تازه به دوران رسیده ها گفت ،شیوه های جنگی جدید به نیروهای زیادی احتیاج ندارد ،بودن یا نبودن شما درناتوچندان اهمیت ندارد ، واگر نیاز به نیرو هم باشد شما مرد این کار نیستید،پس ناتو خود را برای شما فرصت طلبان به دردسر نمی اندازد. در یک اقدام نسنجیده ویا سنجیده که توسط اوباما انجام شد آنهم اعلام خط قرمز بودن استفاده از سلاح شیمیایی برای حمله نظامی به سوریه ، این را به ذهن هر فرصت طلبی می آورد که از این سیاست بنفع خودش استفاده کند ،که در این رابطه پای عربستان و ترکیه د رپرونده استفاده از سلاح شیمیایی هم مطرح است ، که در بازی های بعدی ممکن است علنی شود واین مورد فرصت طلب را به دردسر خواهد انداخت،واین را فرصت طلبان ترکیه در یافته اند واین هم بخشی از مرگ آنان خواهد بود.حاکمان ترکیه در بازی سوریه ، از اسد ، چنان سیلی خورده اند که هنوز گیج این سیلی هستند، اسد وقتی متوجه شد ، بازی بین المللی بسمت حذف می رود ،روش قذافی را پیش نگرفت او متوجه شد توان دفاع از تمام مناطق را نخواهد داشت باید بسمت فرسایشی شدن برود ، در اقداماتی قسمتهایی را رها کرد، قسمتهای کردی را به خودشان سپرد وقسمتهایی را که می دانست چندان قدرت مانور ندارد با در گیری نظامی و فرار داند مردمان ، آنهم بسوی مرزهای ترکیه ،رها کرد ، در حقیقت خود را از خدمات رسانی وبار مالی آن مناطق خلاص کرد وبه دوش اقتصاد ترکیه تحمیل کرد با توجه به شرایط، ترکیه با این مسئله مدتها در گیر خواهد بود.اگر ترکیه میز بان شده آنرا باید یک شرایط تحمیل شده دانست که ناشی از روشهای فرصت طلبانه خودشان می باشددر مورد داعش می توان گفت:ترکیه می خواهد نهایت استفاده را از این گروه برای همان اهداف قدرت منطقه ای شدن ببرد اما با توجه به شرایط ، وضعیت بگونه ای می شود که هدف بعدی ممکن است . ویرانی موقیت آنان باشد آن هم به این دلیل :داعش ، نیروی است که خود را در حرکت و توسعه طلبی تعریف می کند ، در یکجا ماندن بمعنی مرگ آنان است ، شرایط بگونه است بجز مرز ترکیه با آنان در قسمت های دیگر ، دیوار دفاعی در مقابل آنان دارد به سمت استحکام می رود و کافیست از طرف همان دیوارها به او فشار وارد شود و انان تنها حرکت را مرز ترکیه خواهند دید ، ترکیه این را دریافته است به همین خاطر ، ملتمسانه و یا دبه در آورانه ویا طلب کارانه همه چیز را گره زده است به حذف اسد، می داند با حذف اسد، این گروه حرکت را از سمت ترکیه به آن طرف خواهند برد ،اما بازیگران بین المللی در این مورد به فرصت طلبان ترکیه فهمانده اند فعلا" یکی از موانع که می تواند در مقابل داعش عمل کند ، ارتش سوریه است پس حذف آن فعلا" قابل قبول نیست وترکیه با توجه به احساس خطر در خود بر آوردش از مسائل اینست در مقابل داعش می تواند با قدرت عمل کند اما از کردها مطمئن نیست ،پس در شرایط فعلی خود را در کشتن ونابودی کردها مجبور می بیند .در موقعیتها یی با دیگران سهیم می شود ودر قسمتهایی آشکارا به انجام آن می پردازد، که می توان گفت :اقدامات حمله هوایی به پ ک ک را در همین راستا باید دید. این اقدامات هم بدین دلیل است که اگر داعش به سمت خودش آمد قبل از آنان ، کردهارا ضعیف کرده باشد ، تا بتواند از مرگ حتمی خود را نجات دهد.
۶۵۰۲٣ - تاریخ انتشار : ۲٣ مهر ۱٣۹٣       

    از : محمود ماهانی

عنوان : تعصب اقای گلشن
اقای یاشار گلشن با سلام
مقاله شما داد می زند که با حقیقت سرو کارتان نیست و چون بر حسب نامتان ؛ شماخود را ترک می پندارید لذا بر خود رسالت ملی و نژادی و یا توهمی از این قبیل قائل شده اید تا از عملکرد ترکیه دفاع کنید . در ماجرای سوریه غرب به همراهی کشورهای عربی و ترکیه متحد شدند و از جنبش مردم علیه اسد دیکتاتور حمایت کنند. تا این جا کار درست بود . اما زمانی مشخص شد که جنبش مردمی تبدیل به مبارزه گروه های متنوع افراط گرا ی تندرو مذهبی با اسد گردیده است واین گروه ها نیز در توحش و عقب ماندگی و جنایت ؛ حد و مرزی نمی شناسند غرب کم کم خود را عقب کشید .اکنون همان غرب در مقابل جنایات داعش علیه مردم عراق و سوریه دارد با وی می جنگد . در کوبانی نیز دارد همین کار را می کند . اما ترکیه که جنایت و ادم کشی درست جلوی چشمان اش و در یک کیلومتری مرزش جریان داردچکار می کند ؟ تنها نظاره گر است . چنان بی تفاوت که مورد انتقاد متحدش امریکا نیز قرار گرفته است .انتظار تازه این نیست که ترکیه وارد کارزار جنگ شود . انتظار ان است که مانع تراشی نکند که متاسفانه می کند با توجیهات عجیب و غریب ربط مساله به اسد. این جا مساله انتظار انسانی مطرح است نه ترک و کرد و ... زمانی که در مقابل چشمان شما گروهی وحشی و ادم خوار دارد می کشد ؛ شما چگونه می توانید برای بی عملگی و نظاره گر بودن ترکیه توجیه بتراشید ؟ ایا نمی توان ادعا کرد که ترکیه برای همه انچیزی که می توانست بکند تا بیگناهان کشته و اواره نشوند و نکرد شریک جرم در جنایات داعش است ؟ ان وقت وجدان شما ؛ شما را سرزنش نمی کند ؟ با این توجیه های تان اگر کسی شما را ملی گرای فاشیست بنامد شما ناراحت می شوید ؟ ایا ترکیه اشتباه عثمانی ها را در برابر ارمنی ها در ابعادی محدودتر و متفاوت تر تکرار نمی کند ؟
۶۵۰۲۱ - تاریخ انتشار : ۲٣ مهر ۱٣۹٣       

    از : آلپ ارسلان آذرلی

عنوان : اندکی هوشیاری می طلبد
"در این میان دولت ترکیه صراحتا ناخشنودی خود را از ادامه جنگ داخلی در سوریه ابراز کرده ..." واقعا شرم آور است که واقعیاتی که در برابر چشمان جهانیان در حال رخ دادن است، چنین تحریف کرد!از همین روی است که به راحتی فاجعه قتل عام ارامنه کتمان میشود. دولت ترکیه با تمامی ناخشنودی از امتناع دولت آمریکا از نخستین(برای اینکه هنوز بسیاری از برنامه های آمریکا در رابطه با سوریه روشن نگردیده است) اقدام براندازی رژیم بشار اسد، ناگزیر شد که موقتا عقب نشینی کرده، اما تمهیدات سرنگونی را هرگز رها نکرد. چنین است که اگر دولت ارتجاعی قطر و عربستان در تجهیز گروه تروریستی اسلامی داعش بی وقفه تلاش نموده اند، دولت اخوانی ـ طالبانی طیب البغدادی، از ارائه هرگونه امکانات به داعش دریغ نورزیده است. اگر اندک امتیازات تحمیلی به دولت ترکیه را که به کردها داده شده، بدون حق بخشی به اصطلاح دمکراتیک اردوغان نپنداریم، بلکه آنرا تابع خروج از بحران سیاسی در رویکرد آن دولت به خارج از مرزها بنگریم ان وقت معنی این امتیاز بخشی را که به راحتی قابل برگشت خواد بود را خوایم فهمید. اما فرصتی که اردوغان از این بازی برد برد انتظار دارد این است که بعد از ۳۵ سال مناسب ترین موقعیت را در به محاصره آوردن حزب پ ک ک بدست آورده است. کیست که نداند در کوبانی اکثریت رزمندگان آنرا نیروهای این حزب تشکیل میدهد که بعد از بحران سوریه و در پی آغاز جنگ داخلی مناطق کردنشین در آنجا اعلام خودگردانی کرد. و حزب پ ک ک از مناطق بویژه قندیل به آن مناطق عقب نشستند. اینک فرصتی است که بزرگترین ضزبه را به این حزب با دست خونین داعش فرود آورد، اگر هم فردایی خواسته شده باشد که ولدالزناهای داعشی به عدم واصل گردند دیگر کسی مسئولیت این قتل عام کردها را هماننده قتل عام ارامنه برعهده نخواهد گرفت. اما میتوان ادعا کرد که چپ ها، بویژه چپ های ایرانی تاکنون غیر از نشان دادن احساسات اخلاق گرایانه هیچ اقدام عملی نتوانسته اند بکنند. آنهای هم که سالهاست شعارهای تو خالی "گارد آزادی" و پیشمرگیاتی سر داده اند هم نه سازماندهی چنین حرکتی را دارند و نه استخوان های نرمشان در برابر خون و آهن و آتش تاب چنین گام فرسایی را میتواند داشته باشد. آنان از سر دولت رانتی اقلیم کردستان و رئیس جمهور طالبانی خوش نشسته اند. اما اگر به موصع گیری های سیاسی پرداخته شود، مطلقا بایستی از رزمندگان کوبانی در دفاع از هستی انسانی شان دفاع کرد. دولت ضدانقلابی و ارتجاعی اردوغان در برابر چشم جهانیان و به اصطلاح ۴۰ دولتی که متحد گردیدند تا داعش را در دفاع از کشتار وحشیانه انسان های بی سلاح زمین گیر کنند ایستادگی کرده و از موقعیت بدست آمده برای ورود به سوره از دیگران باج خواهی میکند و معلوم است که هم پیمانان آن نیز نظیر عربستان و قطر و اسرائیل و... در برابر چنین گردنه گیری حاضر به همکاری هستند.
حالا میتواند روشن شود که چرا بایستی برای حمله به داعش به موانع اصلی زمینه های قدرت گیری داعش باید حمله شود. اردوغان کسی است که برای بازتولید گسترده سرمایه و عوامل توزیع و بازتولید سیاسی آن حاصر است در هر جبهه ای به هر نیرویی کنار آید. ارتجاع در وانفسای بحران کنونی راهی غیر از این نمی شناسد
۶۵۰۱۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱٣۹٣       

    از : فرهاد

عنوان : برخی مواقع هیزم کشان جهنم از خود شیطان پلیدترند (احسان طبری)
دوست عزیز! مثل اینکه شما نگرفته اید که کار دنیا حساب و کتابی دارد:

۱- نوشته اید: "نکته چشمگیری که شدیدا توی ذوق میزند در سایه قرار دادن داعش و در عوض، تمرکز حملات تخریبی به ترکیه به عنوان دشمن اصلی است."
عزیز جان، وقتی مثل روز روشن است و صدها فیلم و گزارش خبرنگاران معتبر بین المللی نشان می دهد که دولت تورکیه مسوول جمع آوری، آموزش و تسلیح تبهکاران داعش در خاک تورکیه است، و از خاک تورکیه این تبهکاران به سوریه و عراق می روند و زخمی هاشان برای درمان به ترکیه می روند، انتظار دارید که ترکیه در سایه ی داعش قرار گیرد یا این که داعش زیر سایه ی تورکیه بنشیند؟ این که این موضوع توی ذوق شما زده، البته باعث شرمندگی بنده است!!

۲- نوشته اید که : "قریب سه سال است که در سوریه یک جنگ داخلی خون بار در جریان است. بنا به تخمین منابع خبری، بیش از سیصد هزار نفر که نزدیک به چهل هزار نفر از آنان کودک بوده اند در جنگ داخلی سوریه کشته شده، شهرهای زیادی ویران گردیده و میلیونها آواره..."
خوب عزیز جان، این دولت تورکیه است که همراه با عربستان و قطر و برخی کشورهای غربی دست اش تا مرفق به خون مردم بیگناه و کودکان معصوم سوریه آلوده است. تورکیه با نقش بسیار فعال منفی که در جهت تبدیل کردن اعتراضات ناشی از نارضایتی مردم از حکومت اسد به جنبشی مسلحانه و افراط گرایانه داشت، عملاً مسوول بسیاری از خون های به ناحق ریخته شده در سوریه است.

۳- نوشته اید که : "یکی از مهمترین پیامدهای این بحران پیدایش جریان اسلامی افراطی داعش است که انصافا باید آنرا در ردیف گروه های مافیائی جنایتکار طبقه بندی کرد."
جانا! آیا به قول شما "پیدایش" داعش به صورت خلق الساعه بوده است؟ آیا تاسیس آن دسیسه ی جریان نومحافظه کار مک کین به کمک موساد و با همکاری همه جانبه ی تورکیه نبوده است؟ آیا شما عکس های منتشره در اینترنت از ملاقات های رهبران فعلی داعش با مک کین و فرماندهان ارتش آزاد سوریه را در جلسات شان در خاک ترکیه و مرز این کشور در حلب ندیده اید؟ آیا این جماعت برای استفاده از تعطیلات و هوای خوش تورکیه در آنجا تجمع کرده بودند؟ البته آدمی را که خودش را به خواب زده باشد نمی توان بیدار کرد. باز جای شکرش باقیست که داعش را در ردیف گرده های مافیای جنایی طبقه بندی کرده اید، و الا می شدید مثل اردوغان که در بحبوحه ی جنگ کوبانی، به اعتراض کوردها حمله کرده و دیوانه وار می گوید: "سیاست ما را تروریست ها و جنایتکارهای کورد نعیین نمی کنند!" زهی بی شرمی.

۴- نوشته اید که: "وقتی بحث استفاده از سلاح های شیمیائی توسط نیروهای حکومت سوریه مطرح شد..."
آقای محترم! آیا از نظر حقوقی اثبات شد که استفاده کننده از سلاح شیمیایی در سوریه، ارتش این کشور بوده است؟ آیا قتل عام کودکان شیعه در ریف دمشق با بمب شیمیایی گروه های مخالف اسد را فراموش کرده اید؟ آیا این بیشتر مقرون به صحت نیست که تبهکارانی که جنایت های روزمره شان را در تلویزیون می بینید، در سوریه از سلاح شیمیایی استفاده کردند و نه ارتش این کشور که بسیاری از این آمار کشته ها در سوریه از سربازان همین ارتش و جوانان میهن پرست و سکولار سوریه هستند؟ حالا شماتاسف این را می خورید که چرا آمریکا جان آن موقع از فرصت سوءاستفاده نکرد و به سوریه لشکر نکشید؟ این خیلی فرومایگی می خواهد برار جان.

۵- شما که می گویید: "دولت آمریکا که دو سال پیش نیروهای خود را بطور کامل از عراق خارج کرده بود تا زمانی که عوامل داعش با سبعیت خبرنگاران غربی را در مقابل دوربین سر بریدند از کمک نظامی خودداری کرد و به غیراز فشار برای تعویض دولت تحت حمایه ایران اقدام جدی دیگری انجام نداد..."
آیا مساله شما درسایه قرار گرفتن تورکیه است؟ یا ریخته شدن خون مرد سوریه است؟ یا بد بدون بشار اسد است؟ یا با این مساله که دولت ایران سوریه را عمق استراتژیک خود اعلان کرده و جنگی را که نواستعمار می توانست در داخل ایران راه بیاندازد، در محدوده ی سوریه نگه داشته، مشکل دارید؟

تا همینجا کافیست! ذکر تک تک تضادهای مطلب شما ضرورتی ندارد و خواننده خیلی زود به چهره ای که پشت ماسک قوم دوستی خود پنهان کرده اید، پی می برد.
در این مطلب مغشوشی که نوشته اید، مشخص است که هدف شما چیز دیگری است. چیزی که نه انسانی است و نه میهن دوستانه است و نه عاقلانه. شما قصد آتش افروزی دارید، بدون توجه به این که هر گونه درگیری در ایران بدترین پیامدها را برای منطقه، ایران و تک تک قومیت های ساکن آن خواهد داشت... امری که شما با نگاشتن چنین مطالبی در پی آن هستید.
۶۵۰۱۷ - تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱٣۹٣       

    از : مرتضی نیکی

عنوان : دفاع از کوبانی نه میدان تسویه حسابهای سیاسی که در وهله‍ی اول، مسئولیتی انسانیست!
آقای گولشن؛ چند پهلو بودن نوشته‍ی شما با توجه به پیچیدگی سیاست در منطقه‍ی ما قابل فهم است، اما دفاع تمام عیار شما از سیاست دولت ترکیه در در رابطه با حوادث کوبانی بروشنی در نوشته‍ی شما مشهود است. من در مقام دفاع از تحلیل و نظرات دیگران در خصوص "کانتون کوبانی" نیستم؛ چرا که حساسیت در قبال مدافعان کوبانی فراتر از سیاست، دفاع از حقوق انسانها برای انتخاب نوع زندگی شان است. تراژدی که در کوبانی اتفاق میافتد، مرگ تدریجی انسانیت است که در پرده‍ی سیاست و منافع جهان متمدن پوشانیده میشود. جهان مدعی تمدن از جمله دولت ترکیه ، جدای ار نقش شان در تقویت نیروهای اسلامی مخالف رژیم بشاراسد، اگر نقش فعالی دردفاع از کوبانی بعهده نگیرند،یک روسیاهی شرم آورتاریخی را به جان میخرند که هیچوقت دلیل قانع کننده ای برای توجیه آن نخواهند داشت ( فراموش نکنیم که دولت ترکیه بعد از دهه ها، هنوزهم از شرم کشتار ارامنه‍ی ساکن ترکیه رنج میبرد).
نگرانیهای دولت ترکیه از تقویت جنبش کوردهای منطقه در صورت پیروزی کوبانیها قابل فهم است ولی به یقین راه حل مشکل تاریخی کوردهای ترکیه هم فقط در گرو درایت سیاسی طرفین نهفته است تا سرکوب و خشونت (بیحاصل بودن جنگ دراز مدت و فرساینده‍ی دولت ترکیه و پ کا کا شاهد عینی این مدعاست). مدافعان کوبانی و مردم کردستان خواهان دخالت نظامی دولت ترکیه نیستند، اما جلوگیری ازورود داوطلبان کورد به کوبانی، نه تنها به نا آرامیهای شهرهای ترکیه انجامیده، که مدافعان و مردم غیرنظامی کوبانی را با سرنوشت غم انگیزی روبرو کرده که با هیچ عنوانی نمی توان آنرا توجیه کرد. باید بگویم که من به عنوان یک انسان و یک ترک، از سیاست بازی دولت ترکیه در قبال چشم پوشی از اعمال ضد انسانی داعشی ها و بی تفاوتی در مقابل زنان و مردان ساکن کوبانی، بشدت شرمنده هستم.
کوبانی نه در حسرت امپراطوری از دست رفته است و نه برای جهان گستری برنامه ای دارد؛ تنها کاری که مردمان کوبانی کرده اند انتخاب نوعی از زندگی برای خود است که نه تنها هیچ منافاتی با حقوق دیگران ندارد که نمونه ای از برابری و عدالت را به نمایش گذاشته که میتواند برای همه‍ی آزادیخواهان تجربه‍ی تازه ای باشد.
برابری و عدالت آرمانهائی هستند که همه بر درستی آن اذعان دارند، ولی وقتی دفاع از پرنسیبهای آن بمیان میاید، هرکدام از ما آنها را با سیاست، ایدئولوژی، وابستگیهای ملی و مرزهای جغرافیائی خود می سنجیم. در پایان بسیار مشتاقم از آقای گولشن بپرسم که اگر کوبانی یکی از شهرهای ترک نشین بود و زنان و مردان آن در دفاع ازآزادی انتخاب خود قیام میکردند، آیا شما هنوز در دفاع از سیاستهای دولت ترکیه قلم میزدید؟
روزگارتان بکام و دفاع ار ارزشهای انسانی مستدام باد!
۶۵۰۱۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱٣۹٣       

    از : حمید ارجمند

عنوان : رجب طیب گولشن !
نویسنده محترم ! دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس شما را ؟! بخشی از نوشتار شما که مربوط به آخوندها میشود تکرار مکراراتی بود برای لاپوشانی همکاری اثبات شده اردوغان یا دولت ترکیه با آدم خواران داعش ! مردم ایران بعد از ۳۵ سال سرکوب و توحش قبیله ای تجربیات ارزنده ای در چنته دارند و نه اردوغان و نه علی اف در باکو نمیتوانند یک جنگ داخلی را بوسیله پادوهای خود در ایران براه بیاندازند و این موضوع هیچ ربطی به آخوند و پاسداران فاشیست ندارد . اوصولا هر شخص و هر جریانی که سعی در انداختن نفاق در میان ایرانیان باشد و زیر نقاب فارس و ترک و یا کرد باید او را بنوعی داعشی دانست که سر نخش هم در باکو و آنکارا میتواند باشد . امروز از نظر ظلم و جنایت رژیم بر علیه مردم ایران کاملا عدالت را رعایت کرده اند و از نظر اعدام و زندان و خفقان همه در یک سطح میباشیم و این یعنی جامعه بی طبقه توحیدی ولائی . و اما در مورد ارتباط سیستماتیک دولت ترکیه ( عثمانی مدرن شده ) با جنایتکاران داعش حرفی نیست که چپهای ایرانی یا کردهای ایرانی بگویند اسنادش در تمام دنیا و در همان امریکا و اروپا رو شده است و جای شک و شبهه ای نیست .اینکه شما اینگونه شیفقه و مفتون ترکیه و دولت آن شده اید حق طبیعی شماست ولی نمیتوانید با لغت بازی و یکطرفه بازگو کردن مسائل منطقه همه را وادار کنید که حرفهای شما و آقای اردوغان را باور دارند .در پایان آرزوی دوری و نابودی جغد شوم جنگ را در منطقه خاور میانه دارم چون در این میان اگر یک جو غیرت و شرفی در کسی وجود داشته باشد باید با دیدن زنان و کودکان و پیر مردهای سر گردان در بیابان و رانده شده از خانه های خود خون گریست و تف انداخت به ریش ولی فقیهه ها و اردوغانها و اسد ها و...
۶۵۰۱۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱٣۹٣       

    از : هوشور

عنوان : کوبانی نقطه اتحاد محافل ضد ترک ایران
چطور میشود از کشور و دولت اسلامی ترکیه دفاع نمود در حالیکه قریب به دو هفته است که تانک‌های این کشور در ۱۰۰ متری کوبانی موضع گرفته اند و کشتار کرد‌ها را توسط جنایتکاران داعش تماشا کرده و از کمک به کرد‌ها خودداری می‌نمایند. با چنین موضع دفاعی از یکی‌ از عقب مانده‌ترین دولتهای دنیا سخن از ترقی‌ خواهی‌ مسخره است.
۶۵۰۱٣ - تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱٣۹٣       

نظرات قدیمی تر

 
چاپ کن

نظرات (۲٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست