عنوان : در دفاع از چپ سوسیالیستی دموکراتیک
رفقای راه کارگر شما کی میخواهید از برج آج خود ساخته اتان پایین بیایید. شما میگوید ما کمونستها با نظام پارلمانی موافق نیستیم. با این حرفتان چه درسی از تجربه اتحاد شوروی و کمونیست دولتی و بروکراتیک شوری گرفته اید. که بنام کمونیسم تمامی ازادیهای مدنی و سیاسی را از بین بردند. حتی منشویکها را که بعنوان سوسیال دموکراسی از آنها جدا شده بودند سرکوب کردند. هزاران هزار کمونیست ایرانی و غیر ایرانی را که مخالف راه و روش بلشویکها بودند و یا شدند را قتل عام کردند. و به شکل بی رحمانه ایی یاران خود را تصویه های درونی کردند. بزرگترین تئوریسن مارکسیستی (پلخانف) را به دادگاههای فرمایشی کشاندند و کشتند. تمامی نهادهای مدنی و سیاسی غیر خودشان را به بهانه بورژوایی بودن آنها را سرکوب و از بین بردند.
کمونیستها باید تکلیف خودشان را با استالینیسم و لنینیسم روشن بکنند. اکثر نوشته های شما بوی استالینسم و کمونیسم کمنترنی میدهد. شما احتیاچ به استالین زدایی دارید.
کمونستها باید در سر لوحه برنامه و سیاستشان دفاع از دموکراسی به قول شما بورژوایی باشد. بدون دفاع از دموکراسی و بدون اعتقاد راسخ به دموکراسی و تلاش و مبارزه برای دموکراسی شما نمیتوانید اعتماد هیچ کسی را و بویژه طبقه کارگر را که برای سازماندهی و آگاهی بخشیدن به خود بیش از هر کسی به دموکراسی مداوم و همیشگی احتیاج دارد را بخودتان جلب بکنید.
شما و ما در کشوری زندگی میکنیم که هنوز مردم آن به چیزهایی اعتقاد دارند که با دنیای شما خیلی فاصله دارند. شما در کشوری زندگی میکند که نه سرمایه داری آن به صورت کلاسیک رشد و قوام یافته و نه طبقات و اقشار مردم ایران در جای خود شکل و قوام و متشکل شده اند. شما متاسفانه با واقعیتهای جامعه ما کاری ندارید. شما دنبال نشاندن واقعیتها با ذهنیتها و تئوریهای خودتان هستید. اگر واقعیتهای نیز با آنها نخورد خواهید گفت بدا به حال واقعیت. شما با این تفکرتان اگر روزی قدرت بگیرید. مانند استالین مجبور خواهید شد که با کشتار مردم زحمتکش به اشتراکی کردن زمینها مبادرت ورزید. مانند کمونیستهای افغانستان در کشوری که طبقه کارگری نبود، دیکتاتوری پرلتاریا درست بکنید. در جاههای دیگر که فجایعیی برای بشریت اتفاق افتاد. شما و آنها ب این تئوریهای بدور از واقعیت و ذهنی خود بزرگترین ضربه را به سوسیالیسم و کمونیسم مد نظر مارکس و انگلس و پیروان آنها مانند کائوتسکی میزنید و خواهید زد.
به نظر من از چپ و سوسیالیسم انسانی ودمکراتیک باید دفاع کرد. سوسیالیسم را باید بعنوان الترناتیو سرمایه داری ازش دفاع کرد. در مقابل تمامی مظالم و استثمار و جنایات سرمایه داری سکوت نکرد. باید بر علیه سرمایه داری مبارزه کرد. اما نه با هر کسی که ادعای کمونیست بودن دارد. خط و مرز نکشید. من توصیه ام به اخبار روز که بعنوان یک سایت خبری سیاسی چپ موقعیت خوبی در جنبش دارد. نباید اجازه بدهد هر کسی که ادعای کمونیست بودن میکند. از اعتبار انی نشریه وزین استفاده بکند. بزرگترین رسالت چپ ایران خط و مرز روشن کشیدن با کمونیست ارتدوکس و استالینی است.
۲۴۴ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣٨۶       

عنوان : "پارلمان"، مجلس، دموکراسی مستقیم و تفکیک قوا
با سلام؛

رفقای محترم شما از یکطرف خود را خواهان برگزاری مجلس موسسان برای تدوین قانون اساسی دموکراتیک و لائیک جمهوری جایگزین ِنظام اسلامی در ایران می دانید و از طرف دیگر اظهار می نمائید که رفتن به "پارلمان" را در یک نظام بورژوا - دموکراتیک مکروه می شمارید.

سوال من از آنجائی ناشی می شود که اگر اوضاع در ایران بر منوال خواست سازمان شما و بسیاری دیگر از مردم ایران، چون من بپیش رود، "آلترناتیو سوسیالیستی" تشکیل شود، با حمایت سراسری مردم از این نظام خلع ید سیاسی نماید، قدرت در سراسر کشور را بطور موقت در دست گیرد، مجلس موسسان نیز با تاخیری معقول و در فضائی آزاد تشکیل گردد تا قانون اساسی نظام آینده نیز در چنین فضائی تدوین و به رای مردم گذاشته شود، کارگران انقلابی ایران برای پیشبرد امر "قانونگزاری" و تدوین لوایح قانونی چه نهادی را برای ایران آینده در این قانون اساسی جایگزین مجلس موسسان خواهند کرد؟

سوال دوم من در بارهء دموکراسی مستقیم و اصل تجزیه و تفکیک قوا می باشد. چنانکه می دانیم در بهترین دموکراسی های نیم بند بورژوائی این مجلس و یا پارلمان (در اینجا لازم به توضیح می بینم که "جمهوری پارلمانی" که از دو مجلس "بالا"ی انتصابی!و مجلس "پائین" انتخابی تشکیل گردیده اند و همواره شورای نگهبان انتصابی نیز بر تدوین قوانین این دو مجلس "نظارت" می فرمایند؛ برای من نیز همچون شما؛ از اساس مورد نظر نمی باشد) رفقای راه کارگر چه را حل رادیکالی را برای استقلال و تجزیهء این دو قوّه پیشنهاد می نمایند؟

سوال سوم چنین است که در یک دموکراسی مستقیم که با روبیدن نظام فعلی و از پائین شکل خواهد گرفت چرا قوه های مستقل، انتخابی و دوره ای که در خدمت نظم، رشد و تعالی جامعه قرار خواهند داشت در حد تنها "سه قوا" برای توسعهء دموکراسی بایستی محدود بمانند؟

برای ایجاد حداقل ابزار های لازم (آلترناتیو سوسیالیستی)؛ جهت رفتن این تار عنکبوتی، اسقرار دولت موقت دموکراتیک و لائیک، تشکیل مجلس موسسان، تدوین قانون اساسی دموکراتیک و لائیک جمهوری ایران و بازگشت همیشگی سیمرغ خرد ایرانی به این فلات پهناور به نظر من بایستی شجاعانه بطور کارشناسانه و مفصّلتر به امور فوق بپردازیم.

در تداوم کوشش هایتان موفق باشید.
۲۴۰ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣٨۶