از : arvan kiani
عنوان : تبلیغ جنگ وحمله نظامی به کشورهای مستقل وجنایت علیه مردم بیگناه, تبلیغ نفرت و کینه علیه اشخاص و گروههای اجتماعی با ازادی اندیشه مغایرت دارد
با سلام به گردانندگان محترم اخبار روز
به نظر من دمکراسی و نظردهی هم باید چهار چوبی داشته باشد.در همه جای دنیا هم همینطور است. مثلا چاپ نظرات نژادپرستانه و تبلیغ کینه و نفرت بر علیه اشخاص و گرُوههای اجتماعی, بویژه تبلیغ جنگ و حمله نظامیبه هر کشوری و کشتار انسانهای بیگناه نباید در سایت وزین اخبار روز جائی داشته باشد.
۱۲۷٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱٣٨۷
|
|
از : کوروش گلنام
عنوان : کار درستی است!
نقد، مخالفت درست و منطقی با نوشته ها و دیدگاه ها جهت به سازی وپیشرفت، بسیار هم ارزنده و خوب است و اصولن بدون دیدگاه سازنده مخالف هشیار و باورمند به منطق و استدلال، پیشرفت در هیچ زمینه ای میسر نیست. در این مورد گاه با توجه به کمبودهای فرهنگی که همه ما با آن اشنا بوده و دست به گریبانیم، هم چنین با توجه به نداشتن پیشینه دموکراسی و آزادی بیان و تازه بودن این مورد برای ما، امکان درگیری های لفظی و جدل نیز هست که در اندازه ای که به تهمت زنی و ناسزا گویی کشیده نشود، پذیرفتنی است؛ ولی دوستان گرامی توجه بفرمایند که دستگاه های امنیتی رژیم اسلامی، در این به ویژه دو سه سال آخر، با برنامه ریزی های دقیق و بسیار هدفمند واتفاقن با بهره وری رذیلانه از آزادی و دموکراسی در رسانه های همگانی بیرون از مرزها و آنچه به اپوزیسیون رژیم ارتباط دارد، به شکل های گوناگون حتا در لباس مخالف و گاه اگر زمینه چنین بخواهد، باناسزا گو یی به رژیم، به شدت کوشا شده اند و هیچ فرصتی را برای ایجاد ویا دامن زدن به اختلاف ها و به وجود آوردن تنش، سردرگمی، بدگمانی، انحراف در بحث ها و به ابتذال کشیدن شیوه برخوردها با رواج زبان ونوشتار لمپنی، دادن ناسزا و زدن تهمت و.. از دست نداده اند. من با همه کسانی که خواستار کنترل نفوذ این امنیتی ها و خرابکارای آنها هستند کاملن توافق داشته و با آن ها که بی توجه به وضعیتی که درآن به سر می بریم در راه افراط هستند و می گویند حتا به این خدمتکاران آدمکشان فرمانروا در ایران، به راحتی و سادگی امکان خرابکاری و رذالت بدهیم، کاملن مخالف هستم! باید به فکر دردهای خود واز آن میان عدم تعادل درست در زمینه های گوناگون یعنی زیاده روی ها و یا کم روی های خود باشیم. گاه از سوراخ سوزنی می گذریم و گاه از دروازه ای هم به درون نمی رویم! نقد سازنده و مستدل اگر گروه گرایی و غرض ورزی در کار نباشد که کنترل ندارد و همه نیازمند آن هستیم ولی جای دست های امنیتی و خرابکار حکومت، که این روزها به سادگی می توانید رد آن را در همه رسانه های همگانی اپوزیسیون که مجال ایراز دیدگاه ها را فراهم آورده اند، ببینید، کیهان شریعتمداری ورسالت .. است نه اینجا! مگر رسانه های همگانی رژیم همه در اختیار آنها نیست و آنها هر دروغ، تهمت و ناروایی را به ما نسبت نمی دهند؟ به چه دلیل و با چه توجیهی ما باید امکان های ناچیز خود را که بسیاری با زحمت و خون دل فراهم کرده و سر پا نگاه داشته اندنیز در اختیار آنها گذارده و بیش از این از همه سو آسیب ببینیم؟ دوستان گرامی در اخبار روز که تازه این شیوه را به آزمایش گذاشته اند، از دید من نباید در این دام گرفتار شوند ودر این زمینه بسیار هم نیاز به دقت و کنترل دارند.
با آرزوی پیروزی و پیشرفت برای همه شما
۶۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۷ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : آراش ایران
عنوان : از کوزه همان تراود که در اوست
عزیزان اخبار روز سلام خسته نباشید . اتفاقا بر خلاف نظر شما معتقدم که این جماعت کار دروستی می کنند که خود همین عمل نشان دهنده سطح شعور اجتماعی جامعه ماست در غیر این صورت ملت چنین حکومتی را تاب نمی آورد.
هر ملتی لیاقت همان حکومتی را داران که حاکم هست و لاغیر نشان این مدعا عمل هوشیارانه همین جماعتی هست که چنین عمل می کنند در کنار مزدوران رژیم.... عزیزان اجازه دهید نظراتشون رو بیان کنند تا بتوان سطح شعور اجتماعی جامعه را در شرایط دمکراتیک سنجید.
سبز باشید.
آراش ایران
۶۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : مریم اهرلی
عنوان : دو راه حل
با تشکر از اخبار روز
به نظر من برای محدود کردن دامنه خرابکاری های ناشی از نظرات تخریبی میشود فعلا دو راه زیر را تجربه کرد.
اول اینکه حجم هرنظر را محدود کنید. اگر کسی مایل است که نظر طولانی به نویسد بهتر است آنرا در قالب یک مقاله مستقل ارائه کند.
دوم اینکه با یک کار برنامه نویسی، دریافت نظر از هر IP را در رابطه با هر مطلب محدود کنید تا بخش نظرات مقاله تبدیل به جدال بین نظر دهنده ها نشود.
۶۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : رضا نافعی
عنوان : مشو غره بر حسن گفتار خویش
بنظر من اخطار شما و نیز تصمیمتان مبنی بر ادامه راهی که در پیش گرفته اید درست است و به ما امکان میدهد تا در عمل و با تمرین سخن گفتن بیاموزیم. شنا را در آب میتوان آموخت، دمکراسی را در جامعه دموکرات و سخن گفتن منطقی و خالی از زوائد را درعمل و با تمرین و با تسلط بر خود و احساسات خود . البته مهار کردن احساسات کار بسیار دشواری است ولی چاره ای نیست و راهی جز تمرین و ممارست وجود ندارد. معلوم نیست چرا ما ایرانی ها که خود را از لحاظ هوش و ذکاوت و استعداد آموزش سر آمد میدانیم در این مورد ،که در واقع ریش و قیچی هم دست خودمان است ، جای گله باقیمی گذاریم . من به سهم خود از شما هم سپاسگزارم که این امکان را در اختیار ما گذاشته اید.
شاید بی مناسبت نباشد در ین مورد یادی هم از سعدی بکنیم که گویا دل پری از هم عصران خویش داشته است :
...مشو غره بر حسن گفتار خویش
به تحسین نادان و پندار خویش
همه کس را عقل خود به کمال نماید و فرزند خود به جمال
یکی جهود و مسلمان نزاع می کردند
چنان که خنده گرفت از حدیث ایشانم
بطیره گفت مسلمان گرین قباله من
درست نیست خدایا جهود میرانم
جهود گفت بتوریه می خورم سوگند
وگر خلاف کنم همچو تو مسلمانم
گر از بسیط زمین عقل منعدم گردد
بخود گمان نبر د هیچکس که نادانم
۶۵۰ - تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : ایرج رشتی
عنوان : سایت زنده و سایت مرده
بنظر من دو نوع وب سایت وجود دارد. یکی وب سایت زنده است که این امکان را به نظر دهنده(حاشیه نویس) می دهد بدون سانسور نظرش را در رابطه با محتوای مقاله بیان کند. نویسنده و نظر دهنده مکمل یکدیگرند. این آلترناتو خوبی در مقابله با سانسورچیان در اپوزیسیون و رژیم می باشد.
دوم : وب سایت هائی هستند که این امکان را به خواننده نمی دهند و در واقع وب سایت های بی روحی هستند. مثل بعضی وب سایت های اپوزیسیون و رژیم که سانسورچی می باشند و اسمشان را وب سایت های مرده باید گذاشت.
در خاتمه بهتر بود یک در خواستی هم از نویسندگان مقالات میکردید که در مباحث شرکت کنند. تا بحال فقط چند نویسنده در مباحثات شرکت کردند.
بعضی از نویسندگان هم "نار سیت "( شیفته قیافه خود؟) هستند و فقط می خواهند خودشان را مطرح کنند و وقتی هم تقلبات شان را گوشزد می کنید, زیر سبیلی .... . و جوابی نمی دهند.
۶۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : تقی
عنوان : درباره واکنش نسبت به نوشته های سایت
با سلام.
تازه گی منحصر بفرد دنیای نظرخواهی و نظردهی باعث میشود نه تنها مسیر حرکت آن از شفافیت و راستای مناسب خصوصاً در ابتدای حرکتش برخوردار نشود، بلکه فضائی بوجود خواهد آورد که آوردگاهی است عمومی در تمامی دنیایی که آنرا دنیای رسانه ای میتوان نام گذاشت. از روزنامه های کاغذی که بعدها با نامه هائی از سوی خوانندگان نسبت بدان واکنش نشان داده میشد تا رادیو و سپس تلوزیون و حال فضای اینترنتی، همه اینها محل تلاش و درگیری آشکار و پنهان خردورزی و نابخردی است. بستن یا بازگذاشتن این یا آن وجه از چنین و چنان امکاناتی، موضوع اصلی را حل نمیکند. همین امکان نگارش مستقیم و نشان دادن واکنش مستقیم به این یا آن مطلب، هم میتوان فضائی بوجود آورد که برای خواننده رغبتی برای دیدن نظرات ایجاد نکند و یا بجای خود حالتی داشته باشد که بخش نظرخواهی فضای خواندنی تری را به خود اختصاص دهد.
همه اینها توجه، پشتکار و صبر ویژه ای را طلب میکند و خصوصاً داشتن تجسم مناسبی از کاری که انجام میشود و تصویری عام از فضائی که امروزه در چنین عرصه ای موجود هست. در همین راستا، فکر میکنم بیش از اینکه مسئولین سایت خواسته باشند خود را درگیر این بخش کنند، لازم می آید نویسندگان مطلب برای همکاری و برای روشنی و حتی تدقیق مباحث و واکنش نسبت به نظرات وارد صحنه گردند. چنین کاری امکان میدهد این عرصه بیش از اینها حضور خود را در مناسبات متقابل قلمی، مباحثه ها و غیره باز کرده و به رفتاری متناسب و معقول و قابل پسند تبدیل شود. کمااینکه همچون فضای بسیار کریه امروزین رسانه های عمومی جهان، نباید دچار این توهم بود که کار و تلاش در این زمینه میتواند بر منافع نابخردان در جهان غلبه کرده و مثلاً به تحولی عمیق منجر شود.
بعنوان یک خواننده مطالب و گاهاً نظرخواهی ها، تا کنون به هیچ وجه تحت تأثیر فلان و بهمان واکنش نسبت به یک مطلب قرار نگرفتم. شاید اینجا و آنجا بخاطر اهمیتی بی معنی که نسبت به نقش کلمه در ذهن و روح و روان خود دارم، از این یا آن حرف توهین آمیز ناراحت شدم؛ اما در کل نه یادی از آن نظرخواهی در ذهنم باقی ماند و نه نظردهنده و موجودیتش حضوری بیش از چند ثانیه توانست در من داشته باشد.
در پایان تأکید میکنم که برای گفتن چنین اخطاریه ای، هنوز خیلی زود هست. حتی فکر میکنم غیرضروری است. وقتی در تمام دنیای کنونی، انتخاب را هرج و مرج در بازار تعیین میکند، شما چه بخواهید و یا نخواهید می باید تابعی باشید از این قانون جنگل واره که، هر نوشته ای در میزان تأثیری که روی خواننده می گذارد - حتی میزان فریبی که دنبال میکند - میتواند به موفقیت خود بیاندیشد و خواننده، متأسفانه از حقی برخوردار است که براحتی میتواند با یک کلیک نظردهنده و نظر را براحتی محو کند! لذا، بگذارید این روند پیش برود. ضمناً بعنوان یک دوست اینرا هم عنوان کنم که نه آن کاری که دیگران میکنند و نه این کاری که شما میکنید، هیچکدام مبنای ارزشی ویژه ای نیستند؛ اینها صرفاً امکاناتی نوین و کل قضیه هم عرصه ای بسیار جدید برای حضور و تأثیرگذاری متقابل در فکر و اندیشه یکدیگر هست. کمترین تأثیر مثبت نظردهی دیگران، دامن زدن هوشیاری در نویسندگان مطالب هست که دقتی بیشتری در نگارش بکار گیرند و برای مسئولین سایت نیز، تلاش برای انتخاب مطالبی مناسب تر جهت انتشار.
فضای تازه ای است، دیر به این فضا رسیده ایم و حال بهتر هست کمی بیشتر صبور باشیم. اگرچه میزان تأثیر مطالب روی زندگی واقعی ما بسیار ناچیز و تنها و تنها در حد پاسخ به ضروریات یک هوبی است!
با احترام
۶۴۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : کوروش برادری
عنوان : درخواست نه اخطار!
بهتر بود از لفظ اخطار استفاده نشود. درخواست بهتر بود. یا حتا سخنی با خوانندگان. به نظر من ما لازم نیست به خاطر چند پیام که بار ضد اخلاقی دارد درباره کل پیامگذاری تردید کنیم. برخورد با تهمت و افترأ و کذب نیاز به تمرین دارد. به جای این اخطار شاید بهتر بود تحلیلی از این پدیده در سایت ارائه می شد و درباره دلائل آن به نقد و تامل می نشست. البته درست است که وقتی شما هزینه چیزی را نمی پردازید برای شما اخطاریه می آید و پس از اخطار سوم، کار به دادگاه و غیره می کشد، اما در زمینه پیام ها چنین روشی ناصواب است. گیرم که برخی نخست نیاز دارند تهمت و ناسزا بگویند، اما پس از مدتی که های و هوی آن ها فرو نشست و خوانندگان نیز با لبخند به این ناسزاها پاسخ دادند، فضای تیره برخی پیام ها رو به تغییر رنگ می نماید. رواداری با این کسانی که به ناسزا و به تهمت و کذب خو کرده اند و هنوز اندر خم تفاوت افترأ و برهان مانده اند، نیاز به "اخطار" ندارد، به تأمل و درنگ و گفت وگو دارد. بگذریم از این که، برای من خواننده، جالب است بدانم که پیام ها در کدام بخش بیشتر گذاشته می شود.
۶۴۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : محسن مقصودی
عنوان : بجای اخطار ، اعتماد !
گویی این " اخطار" را باید مقدمه ممیزی آتی دانست که گویا بعضی از همکاران اخبار روز برای آن لحظه شماری می کنند!
به نظر من، شیوه ای که برای نظر دهی خوانندگان اخبار روز برگزیده شده است، بسیار مثبت می باشد و آزادی بیان را در حد امکاناتی که این نمابر دارد به خوبی تامین می کند. این روش خواننده و نیز نویسنده را با نظرات دیگران مستقیم و بدون پرده پوشی و تعارف های مرسوم آشنا می نماید و نیز واکنش ها به هر موضع گیری را آشکار می سازد. برای یک فعال سیاسی صادق و بی شیله پیله که آرزویش تنها سعادت انسانها است و برای یک محقق و پژوهشگر که ظریف ترین مفاهیم و جزئی ترین واقعیت ها اهمیت و مقام دارند، برخورد و بیان نظر یک خواننده، حتی اگر همراه فحش و بد و بیراه باشد، گوهر و طلا ست ! در زشت ترین کلمات و بی شرمانه ترین واژه ها هم می توان رگه هایی از واقعیت ها را دید! باید کوه حقیقت بود تا از تند باد ناسزا نهراسید !
و چه واهمه ای از نظر دهی عوامل رژیم و یا طرفدارانش ، که فساد و بی آبروئی و ناتوانی نظام حاکم حتی در کوی و برزن های ایران فریاد زده می شود.
روش کنونی بازتاب نظرات خوانندگان اخبار روز ، آزمایشگاهی را گشوده است که شما حتی می توانید در نمونه های نظرات گذشته از دلایل و استدلال ها با لهجه ها ، املا ها و انشا های گوناگون هم آشنا شوید و اخبار روز را از این لحاظ منحصر بفرد و استثناء می کند که نقطه قوت آن است. اتفاقا درست وارونه این "اخطار" ، می بایست برای هرچه علاقه مند کردن خوانندگان به نظر دهی به هر شیوه و سیاق که می خواهند تبلیغ کردو آگهی داد.
بجای بستن این آزمایشگاه و یا مصنوعی و غیر واقی کردن آن، در راستای آنچه که امروز در دنیای ارتباطات در حال شدن است، به گسترش و طبقه بندی آن بیاندیشیم.
به خواننده اعتماد کنیم . به مردم اعتماد کنیم و هر گز فراموش نکنیم که این مردم بر خلاف بسیاری از "رهبران و راهبران سیاسی" هرگز به اعتماد خیانت نکردند .
۶۴۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱٣٨۷
|
|
از : حسن احمدی
عنوان : بردباری برای تحقق پلورالیسم
کاش یک روزی نیروهای سیاسی ایران به آن درجه از دموکرات منشی رسیده باشند که مانند احزاب کشورهای اروپائی با یکدیگر مناظره کنند ، عملکرد و برنامه های یکدیگر را با بیرحمی به نقد بکشندو تلاش کنند به مردم نشان دهند که برای حل مسائل مملکت و پیشرفت کار چه برنامه هائی ارائه می کنند.
چنین آرزوئی بر جوانان عیب نیست !!!!!!!!!! اما دلیلی نمیشود که فرهنگ و رفتار فئودالی شاه الهی ها و حزب الهی ها حتی در زندگی مخالفان آنها سایه افکند.
در ایران جائی برای اقتدارگرائی بشیوه ی قدیمی و "مدرن" و حتی به اسم "اپوزیسیون" وجود ندارد. حتی در دنیای مجازی اینترنت هم با شانتاژ نمی توان آب را گل آلود کرد .مجموعا بیش از ۱۶۰ نفر که در نظر دهی های اخبار روز شرکت کردند را با سایت های پر بیننده غیر از ایرانی مقایسه کنیم که هزاران بیننده و صدها نظر دهنده دارند. واقعا مقایسه کنیم و قضاوت کنیم که چرا ما اینقدر پراکنده گرا هستیم. نکند "خدای نکرده" ماموران رژیم منفور با لباس "اپوزیسیون" اینجا و آنجا سر میزند تا وضع را بهم بریزد ؟ اخبار روز و هیچ سایت دیگری نمی تواند جلوی خرابکاری ها را بگیرد ولی خودمان می توانیم مسیر بحث ها را در جهت تحقق پلورالیسم هدایت کنیم.
البته واضح و مسلم ست که خیلی از نیروهای غیر از شاه الهی و حزب الهی هم به جز خودشان و یا همفکرانشان برای بقیه حقی قائل نیستند. این را هم پای بندان به پلورالیسم باید حمایت کنند.
اخبار روز هم در تبلیغ و ترویچ بردباری و احترام به عقاید دگراندیشان موفق باشد.
۶٣۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱٣٨۷
|
