یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

اعلامیه حزب کمونیست ایران
به مناسبت اول ماه مه ۱۳۰۷

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : حمید محوی

عنوان : پیش به سوی جامعه بدون طبقه
با عرض پوزش اشتباه تایپی صورت گرفته بود مجبور شدم تصحیح کنم. پیش به سوی جامعه بدون طبقه. ما هم چنان در حال پیش روی هستیم تا برقراری دیکتاتوری طبقه کارگر.
۶۶۷٣ - تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱٣٨۷       

    از : حمید محوی

عنوان : پسش به سوی جامعه بدون طبقه
وقتی این مقاله دیدم واقعا تعجب کردم، تصور نمی کردم در ایران حزب کمونیستی هم وجود داشته باشد. انترناسیونال سوم. مثل حزب کمونیست فرانسه، اگر اشتباه نکرده باشم.

در هر صورت از آشنایی با حزب کمونیست ایران خوشوقتم، من پرولتاریا هستم و توصیه می کنم که از کلمه‍ی رنجبر استفاده نکنید.
رنجبر در واقع منعکس کننده بینش و ایدئولوژی طبقه ابتذال است که گویی کار و تلاش و سازندگی حتما باید با رنج و تحمل مشقت و تحمل توهین و ناسزا هم راه باشد.

کارگران جهان متحد شوید!
۶۶۷۲ - تاریخ انتشار : ۷ بهمن ۱٣٨۷       

    از : لیثی حبیبی

عنوان : اول ماه مه
یادداشتی را در زیر نویس شعر خانم ناهید باقری نهادم ، که برای شما عزیزان نیز این زیر می گذارم

لیثی حبیبی
عنوان : گوش انصاف زمان کر گشته بود ----- گم شده انسان ز ِ خود بر گشته بود
سلام ناهید عزیز و سلام بر همه

دیده بودم این جهان با خویشتن بیگانه بود
در دل و چشمش بسی ویرانه بود
گوش ِ انصاف ِ زمان کر گشته بود
گم شده انسان ز ِ خود برگشته بود
دست من از باد های تیره می لرزید چو بید
روشنای مه چو خورشید است اینک پر نوید
...........................
یاد از ماه مه از سوی شما و دیگر عزیزان نشان دهنده ی آن است که در این غربت غریب ، در این پر فریب ، هنوز کسانی در گرم خانه های خود ، به یاد خانه های سرد و سفره های تهی کارگران و بیکاران می زیند ، این حد اقلی است که می توانیم ، و این زیباست. دست مریزاد.
۸۵۶ - تاریخ انتشار : ۹ اردیبهشت ۱۳۸۷
٨٨۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست