عنوان : اول ماه مه
یادداشتی را در زیر نویس شعر خانم ناهید باقری نهادم ، که برای شما عزیز نیز این زیر می گذارم

لیثی حبیبی
عنوان : گوش انصاف زمان کر گشته بود ----- گم شده انسان ز ِ خود بر گشته بود
سلام ناهید عزیز و سلام بر همه

دیده بودم این جهان با خویشتن بیگانه بود
در دل و چشمش بسی ویرانه بود
گوش ِ انصاف ِ زمان کر گشته بود
گم شده انسان ز ِ خود برگشته بود
دست من از باد های تیره می لرزید چو بید
روشنای مه چو خورشید است اینک پر نوید
...........................
یاد از ماه مه از سوی شما و دیگر عزیزان نشان دهنده ی آن است که در این غربت غریب ، در این پر فریب ، هنوز کسانی در گرم خانه های خود ، به یاد خانه های سرد و سفره های تهی کارگران و بیکاران می زیند ، این حد اقلی است که می توانیم ، و این زیباست. دست مریزاد.
۸۵۶ - تاریخ انتشار : ۹ اردیبهشت ۱۳۸۷
٨٨۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨۷