عنوان : نظرات خوانندگان محترم
با سپاسِ فراوان از خوانندگانِ گرامی، بخصوص از توضیحاتِ خوانندگانِ محترم: ف. فارسی، آشنا م. و مهران رجایی.
منظور من در شعر واقعا "عبوس" بوده و اشتباها به جای "س"، حرفِ "ث" را نوشته ام. دلیلش در آن لحظه عدمِ دقت کافی بوده. البته چنین اشتباهی فاجعه نیست، با این وجود دقتِ خوانندگانِ محترم تنها مایه ی خوشحالی ست. باز هم سپاس، همچنین از آشنا م.، از ایشان آموختم که اصولا چنین واژه ای در زبانِ عربی وجود دارد.
با مهر
مه ناز طالبی طاری
۱۱۲٣ - تاریخ انتشار : ۷ خرداد ۱٣٨۷       

عنوان : حق با ف. فارسی است.
آقا یا خانم ف. فارسی من حق را می‌دهم به شما.
کلمه‌ی عبوث در فارسی رایج نیست حتی در فرهنگ عمید و فرهنگ معین هم نیامده است. اگر واقعا شاعر در اینجا منظورش «عبوث» بوده، به نظر من این از ناتوانی در سرودن شعر است، از ناتوانی در یافتن واژه ی فارسی ی مناسبی برای این مقام. آقا یا خانم آشنا م. اگر شاعر به جای عبوث به انگلیسی می گفت یوزلس (useless) خود شما هم چه بسا زبان به اعتراض می گشودید. نمی توان به صرف اینکه الفبای عربی شبیه الفبای فارسی است هر واژه ی عربی را در فارسی به کار برد.
در ضمن اگر شاعر آنقدر عربگرا یا عربی‌دان بود زبان شعرش هم به گونه ایی دیگر (عربی تر) می بود. از این جهت من هم گمان می کنم نظر شاعر در اینجا عبوس بوده است. «عبوس» به معنای اخمو می تواند صفتی غیر مستقیم برای «گزمگان» باشد. اشتباه در تایپ یا حتی فراموشی نگارش یک واژه برای کسانی که سالهاست در خارج از ایران زندگی می کنند فاجعه نیست.

یک نکته ی را هم می خواهم به آقا یا خانم آشنا م. بگویم: این شیوه ی برخورد شما مرا به یاد «قلدر»های فیلم های فارسی قدیم می اندازد که می خواستند رقیبان تازه کار یا «نوچه»های دیگران را به ضرب ترس و تحقیر از میدان به در کنند. شما که در فراگیری زبان عربی چنین مقام شامخی را کسب کرده اید کمی هم آداب معاشرت و مردم داری بیاموزید. دیگران هم حق نظر دادن دارند حتی اگر زبانشان به صلابت و «عربیت» زبان شما نباشد.
۱۱۱۴ - تاریخ انتشار : ۷ خرداد ۱٣٨۷       

عنوان : فارسی را پاس... بدهیم!
جناب پاسدار زبان فارسی، اشتباه فرموده اید. عبوث درست است. از مصدر عَبَث و اسم مفعول است. در شعر نیز به معنای انتظاری عبث و بی هوده آمده است. عبث بر وزن فَعَل. فاء الفعل آن می شود ع. عین الفعل آن می شود ب. و...لام الفعل آن نیز،می شود ث. و پایان کلام این که این لغت اصلا فارسی نیست! لطفا غوره نشده مویز نشوید. بارک الله!
۱۱۱۰ - تاریخ انتشار : ۶ خرداد ۱٣٨۷       

عنوان : فارسی را پاس بداریم
"عبوس"
۱۱۰٨ - تاریخ انتشار : ۶ خرداد ۱٣٨۷