یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

انتشار شماره ی سوم «کار داخل کشور»

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : اردشیر-۲۰ ریکنده

عنوان : انتشار شماری سوم((کار داخل کشور))
آفا تقی ممنون از توجه ات به سوالم.
جدا از اینکه پاسخ شما به سوالم را تا کنون پذیرفتم یا نه بحث دیگری است اما اگر اشتباه نکرده باشم این درک را یافتم که که این نیم کاسه هم زیر سر کاسه فراکسیون یک نفره است . اگر درست متوجه شده باشم مراتب احترام را به فراکسیون یکنفری دارم چرا که این یک نفر چقدر قعال است ۲ سایت اینترنتی یاران (داخل و خارج) و یک نشریه ماهانه به نام کار داخل را هم بیرون میدهد.
امیدوارم که این پشت کار و زحمت برای تبلیغ و ترویج ایشان برای همه ما ها و احزاب و سازمان های سیاسی ایران درس آموز باشد.
۱۶٣۲ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣٨۷       

    از : تقی

عنوان : آیا قصد جایگزینی در میان هست؟
آقای اردشیر، نکته مورد اشاره من برای اخبار روز بعنوان سانسور یک خبر و یا یک نوشته نیست. سانسور زمانی معنی میدهد که گفته و یا نظر یک فرد یا یک جریان حقیقی و حقوقی، حذف، تعدیل و یا واژگونه منتشر شود. در اینجا من به سلامت بروز خبر مربوطه اشاره داشته ام و نه به موضوعیت آن. طبیعی است که نیروهای بسیاری در ایران میتوانند و عملاً هم وجود خواهند داشت که نه تنها سیر تحولات سیاسی در ایران را در راستاهائی بدور از آموزه های مذهبی می بینند، بلکه به سهم خود اندیشه های عدالت پژوهانه را مبنای تفکر و برنامه و اندیشه خود قرار میدهند. اما، متمرکز شدن آن درون فلان و بهمان نام و مثلاً ادعای نمایندگی ذهنی جریان معینی در ایران داشتن، از کارهائی است که تردید برانگیز است. ضمناً باید به شما یادآور شوم که چنین قضایائی را نباید و نمی توان از کسانی پرسید که عملاً و مشخصاً قادر نیستند صحت و سقم آنرا تأیید و یا رد کنند. من طبعاً هیچ سوالی از اکثریت و مجریان فعلی سازمان فوق ندارم. چرا که حتی راه اندازی یک جریان هوادار در ایران توسط آنان نیز خود نقض آشکار حقوق اجتماعی افراد برای داشتن احزابی قانونی و دولتی که موظف به رعایت حقوق مردم برای تحزب، میباشد. در واقع اگر سازمان اکثریت خواسته باشد محافلی در ایران برپا دارد که به فعالیت غیرقانونی دست زنند - منظور نه در تأیید قانون اساسی جمهوری اسلامی، بلکه موانع جزائی که میتواند فعالیت غیرقانونی در ایران برای کنشگران سیاسی بوجود آید - چنین کاری طبعاً مورد اعتراض قرار خواهد گرفت.
بهرحال علت مراجعه من به کار آنلاین نه برای دیدن تأیید آنان، بلکه به این دلیل بود که میخواستم میزان رسمیت بخشی به این مجموعه را دنبال نمایم. باز هم تأکید میکنم که خواست من از دوستان اخبار روز، نه سانسور خبر، بلکه تصحیح سلامت مجاری خبر و در واقع دفاع من از سلامت انتخاب های اخبار روز میباشد. اینکه سایت های دیگر چنین و چنان می کنند، نمیتواند مبنای درستی باشد برای انتخاب، انتشار و حتی فراهم کردن زمینه مباحثه برای این یا آن نوشته و نشریه.
شما اشاره ای داشتید به برخوردی که حزب توده ایران در باره فلان و بهمان خبر داشته. من فکر میکنم این توهم نیز بسیار ساده خواهد بود که انگار حزب توده ایران آنچنان بر همه قضایای مختلف درون اینران وقوف دارد که هر حرکتی را میتواند با اطلاعات دقیق تأیید یا نفی نماید.
باز هم اضافه می کنم که فعالیت این جمعی که خود را فراکسیون می نامند، حتی اگه مبنای درستی و سلامت سیاسی دست اندرکارانشان باشد، باز هم ناقض حقوق و رفتارهایی است که بعنوان مبانی آئین نامه ای سیر فعالیت سیاسی و حقوق و وظایف فراکسیون در سازمان اکثریت می باشد.
آنان در لوای " داخل کشور " شکنندگی امنیتی و غیره خودشان را پنهان کرده و خود را از هرگونه پاسخگوئی در قبال سازمانی که ادعای طرفداری از آن را میکنند، مبرا می سازند. انعکاس بخش بسیار ناچیزی از جلسه شورای مرکزی سازمان - که خود بطور علنی به چاپ رسانده، نمیتواند نشانه تبعیت این جمع از اکثریت باشد. بهرحال امیدوارم دوستان اخبار روز به این نکته توجه نمایند که سلامت امر خبررسانی خود را با تبلیغ برای جریاناتی که ناروشنی زیادی در مورد فعالیت آنان وجود دارد، دچار خدشه نسازند.
شما هم اردشیر عزیز زیاد حرص نخور داداش، بگذار احزاب برای کارها و اعمالی که خود انجام میدهند پاسخگو باشند نه درباره تمایلات و یا گروه و حزب سازی دیگران!
۱۶٣۱ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣٨۷       

    از : اردشیر _۲۰ ریکنده

عنوان : انتشار شماره ی سوم(( کار داخل کشور))
آقا تقی یک خبری مبنی بر انتشار نشریه کار داخل کشور در سایت اخبار روز آمده است و شما گردانندگان سایت را بخاطر انتشار این خبر به انتقاد گرفته اید.اگر شما اطمینان دارید که این خبر نادرست است و خبر جعلی است میتوانید این اعتراض را داشته باشید. همانطور که میدانید این سومین شماره است که انتشار یافته است .تا آنجائی که من خبر دارم بخوان که خواجه حافظ شیرازی هم میدانند شماره اول آن ماها پیش انتشار یافت و اتفاقا خبرانتشار آن نیز در سایتهای اینترنتی آمده بود.آیا شمامیفرمائید که اینگونه خبرها را باید سانسور کرد که اعتراض داری؟

آقا تقی من اتفاقا بعد از آگاهی به اولین شماره انتشار کار داخل کشور بمانند شما به نشریه کار ارگان سازمان رجوع کردم و در عجب ماندم که چرا سازمان نسبت به این موضوع هیچ واکنشی چه مثبت و یا منفی نشان نداد.آقا تقی آیا به مسولین سازمان هوشدار دادی که باید به این موضوع با مسئولیت جدی واکنش نشان داد چرا که اگر مورد تائید رهبری نیست و یا اگر هست اعلام موضع سری کرد ؟
آقا تقی همانطور که شاید بدانی و احتمالا رهبری سازمان میتواند از وضعیت دوستداران سازمان در کشور بخاطر قطع ارتباط بعضی از دوستداران سازمان با سازمان مطلع باشد آنها بادیدن این نشریه با گردانندگان نشریه ارتباط بر قرار کنند و خدای ناکرده مشکلی برای دوستداران سازمان پیش بیآید مسئولیت آن بگردن رهبری سازمان است .البته شاید شما آقا تقی میدانید که سازمان به سوال ها پاسخگو نیست و همانطوری که چندین سوال در رابطه با جوابیه رهبری به نامه مادران از رهبری سوال شد بی پاسخ ماند. آیا این مسئله مانع شد که از پرسش به رهبری پرهیز کنی و از اخبار روز بخواهی که خبر را سانسورکند؟
آقا تقی یک تشابه چونینی را یاد آوری میکنم.حدودا بالغ بر ۱۵ سال پیش شایعی مبنی بر تاسیس حزب توده ایران در داخل کشور در جراید داخل و خارج آمده بود(آن زمان زیاد اینترنت نبود و یا تا این اندازه همه گیر نبود)بالافاصله در ارگان حزب توده ایران -نامه مردم- اطلاعیه ای از طرف رهبری منتشر شد و موضع شفاف نسبت به این شایع و آن خبر را مشکوک اعلام کرد و به اطلاع دوستداران و هوادارانش رساند که نه حزب توده در داخل گشور سازمانی ندارد و این کار یعنی نجات جان کسانی که احتملا به خاطر قطع ارتباطات به دام افتند. آقا تقی آیا رهبری سازمان نباید موضع روشنی در تائید و یا تکذیب این جریانی که اشاره کردید بگیرد ؟ آیا رهبری شازمان نباید در این حد تیر هوشی داشته باشد؟

آقا تقی گیریم که اخبار روز بخاطر گل روی شما ااین خبر را سانسور کند بقیه سایت ها را چگونه میشود کنترول کرد ؟
۱۶٣۰ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣٨۷       

    از : تقی

عنوان : آیا قصد جایگزینی در میان هست؟
من از کاری که مسئولین اخبار روز انجام داده و میدهند، سخت در عجب هستم! به کار آنلاین مراجعه کردم تا ببینم آیا آنان برای انتشار این خبر و بطور کلی چه نوع ارزیابی نسبت به وجود چنین گرایشی دارد و همانطور که حدس میزدم، آنان - چه نسبت به این خبر حس مثبتی داشته باشند و یا منفی - هیچ نشانه و واکنشی در کار نذاشتند. در واقع به نحوی از انحاء حضور چنین مجموعه ای را فاقد مبانی حقوقی - حداقل در چارچوب آنچه که ادامه راه و نظر اکثریت میتوان معنی کرد - میدانند. در چنین شرائطی قرار دادن متن کامل و طولانی مجموعه ای کولاژ کرده از اخبار و احادیثی که در هر گوشه و کنار فضای اینترنتی میتوان پیدا نمود و از سوی دیگر ابراز برخی تحلیل ها و نوشته ها در راه و مقاصدی معین، بنظر تبلیغی ناصحیح و فراهم کردن زمینه ای خواهد بود برای گرایشی که هیچ پایه و بنیان روشنی از آن تا کنون بچشم نخورده و نمی خورد. مگر اینکه مسئولین اخبار روز از هویت حقیقی انتشار دهندگان کار داخل کشور مطلع بوده و خود مسئولیت تبلیغ برای آنان را بپذیرند.

در کنار مباحث و تحلیل هایی بسیار شتاب زده که در این مجموعه آمده و منجمله درباره مجاهدین و یا نامگذاری ۲۲ خرداد بعنوان روز همبستگی زنان و در واقع فروغلطیدن در مجموعه تبلیغی که بدست و برنامه عده معینی دنبال میشود و هنوز چند و چون آن برای طرفداران واقعی روند دموکراسی در ایران روشن نیست، حرکتی است که بیش از مفهوم استقلال نظری بعنوان فراکسیون معینی در چارچوب اکثریت، که تبدیل همین فراکسیون به زائده ای از یک جنبش ساخته و پروده در راستای منافع گروه های معینی است. به دیگر سخن، این افراد که برای جا انداختن خود ابتدا با نام " هواداران اکثریت در داخل " به انتشار مطالبی مثلاً تحلیلی مشغول شدند در ادامه با انتشار کار هواداران اکثریت در داخل و قرار دادن نام فراکسیون کمونیستی به خود و پیام برای گروه تحریریه و غیره، همه این فعل و انفعالات را در چارچوب دفاع از برنامه ای قرار دادند که فعلاً قصد آن دامن زدن به ناآرامی هایی درون جامعه هست که خود موضوع مشخص برنامه حاکمیت برای برون رفت از بحران درونی خود با گسترش بحران و منتهی کردن آن به برخی جابجائی های سطحی در هرم قدرت می باشد.

نکته ای که به تجربه حضور خود در سازمان اکثریت و بطور کلی در نگاه به جنبش سیاسی تحت لوای چپ مرا نسبت به عمل فوق بدبین میکند هشدار گونه در ذهنم جای میگیرد اینگونه هست که: یکی از بنیادی ترین معضل جنبش چپ و شاید بسیاری دیگر از گرایشات دیگری سیاسی اجتماعی در ایران، چگونه گی بنیادگزاری شان بوده است. حضور در تحولات سیاسی و اجتماعی که در واقع میباید مشغله و الزامات واقعی مردمی باشد که بدلیل ارتباطات اجتماعی از حقوق مناسب بی بهره اند، تبدیل میشود به آرزومندی عده معینی که درون پستوهای خاصی می نشینند و برای بقیه راه و روش و حزب و دسته و گروه می سازند و با تبعیت از شیوه های معینی در رسیدن به باصطلاح اهداف سیاسی، از همان اولین لحظات خود را بر رأس ساختاری قرار میدهند که چند صباحی دیگر میباید در قدرت حاکم برجامعه نقش و نشان معینی داشته باشد.
سازمان فدائی که در همین راستا و با همین نوع ساختار شکل گرفت، اعضاء و افرادی را که به گونه ای بشدت غیر دموکراتیک و با معیارهائی بسیار سطحی و ابتدائی به خود جذب میکرد، بعدها و با گسترش امکان ارتباطی بین آنانی که مثلاً طرفدار جنبش چپ و در راستای تغییرات اجتماعی با هدفهایی برای عدالت اجتماعی بودند، بطور اتوماتیک بعنوان رهبران و کادرها قرار گرفتند و بدلیل ناتوانی از درکی مناسب برای شکل دادن ساختاری خودپو و متناسب با ضروریات مدیریتی در جامعه، به رهبرانی ابدی مبدل شدند و متأسفانه تا امروز نیز شاهدیم که چنین شیوه ای از حزب و دسته سازی و چگونه گی حضور در فعل و انفعالات اجتماعی تولید و باز تولید میگردد.
آنانی که برای همه هواداران احتمالی تحولات سیاسی عمیق در جامعه ایران و نه برای برپائی سوسیالیسم و یا این یا آن شکل مشخص ساختار دولتی، بلکه برای غلبه بر همه ناهنجاری های اجتماعی با آرزوی شکل دهی مناسباتی معقول و انسانی برای جامعه ای مفروض مثل ایران، خود دسته و گروه تشکیل میدهند و همه اینها را مثلاً بدلیل حضور ساختار سرکوب و خفقان در پستوهائی خاص دنبال میکنند، باید بدانند که همین اولین قدم آنان غیردموکراتیک، ضد حقوق همه آنانی است که مثلاً با ادعا برای دفاع از آنان دست به این کار میزنند.
حتی در نشریه ای که چنین افرادی در عین بهره گیری و سوء استفاده از نام نشریه کار - نمیدانم از نظر حقوقی آنان مجاز هستند بدون اطلاع مسئولین عرفی و حقوقی نشریه کار و سازمان اکثریت، چنین نامی را استفاده کنند؟! - برخی موضوعات غیر ضرور و حتی مغایر با نظرات فعلی مجموعه ای که ادامه دهنده راهی معرفی میشوند که اکثریت نام دارد، آنان مباحثی انحرافی، اخبار و احادیثی را دنبال میکنند که انگار تاریخ در زندگی نویسندگانش منجمد گشته و هنوز خود را در محدوده ای از شعارها و دامن زدن بر اندیشه شهید پرستانه و غیر قرار میدهند.
بهرحال فکر میکنم همه این مجموعه کجراهه ای است که مانند کارهائی که عوامل دست اندرکار در خدمت جمهوری اسلامی از جمله افرادی مثل عبدالله شهبازی و یا امثالهم دنبال میکنند و امیدوارم حتی اگر سلامت سیاسی این افراد قابل تأکید و روشن باشد، عمل خطا و بشدت غیر دموکراتیک آنان برای راه اندازی چنین دم و دستگاهی را بتوان به آنان گوشزد نمود و جلوی گسترش و ترویج چنین کجراهه ای را گرفت.
۱۶۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣٨۷       

    از : jalal m

عنوان : pirooz bashid
با آرزوی پیروزی در راه ازادی وافعی کارگران و زحمتکشان
۱۶۲۲ - تاریخ انتشار : ۱۱ تير ۱٣٨۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۵)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست