عنوان : شیوه تفکر آخرالزمانی، بنیاد حکومت اسلامیست
برای شتاخت عمیق حکومت اسلامی درایران ، به گفتارهای روزانه منوچهر جمالی
گوش دهیذ
گفتار۱۲۱
تفکر« آخرالزمانی »، چگونه و کی ، آغازمیشود ؟
این کیست که زمان را کرانمند میکند ؟
شق القمرکردن ، همان ازهم پاره کردن زمان است
هرلحظه ای که زمان، پیش میرود
زمان، آخرترمیشود ، و انباشته تر
ازتجاوزوترس و وحشت وخشونت و کین توزی میگردد
۴۹۵۹ - تاریخ انتشار : ۱۵ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : شیوه تفکر آخرالزمانی، بنیاد حکومت اسلامیست
برای شتاخت عمیق حکومت اسلامی درایران ، به گفتارهای روزانه منوچهر جمالی
گوش دهیذ
گفتار۱۲۱
تفکر« آخرالزمانی »، چگونه و کی ، آغازمیشود ؟
این کیست که زمان را کرانمند میکند ؟
شق القمرکردن ، همان ازهم پاره کردن زمان است
هرلحظه ای که زمان، پیش میرود
زمان، آخرترمیشود ، و انباشته تر
ازتجاوزوترس و وحشت وخشونت و کین توزی میگردد
۴۹۵٨ - تاریخ انتشار : ۱۵ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : شما درست میفرمایید
از متن مقاله:
((من از مشاهدات و اعمالی که همین انسانهای سرشار از عاطفه و رحمت در همان روزها که این مقاله نوشته شده (دهه۶۰) در زندان اوین بر سرم آوردند، چیزی نمی گویم. ))

گویا میزان دلبستگی به اصلاحات بستگی به نحوه پذیرایی در هتل اوین دارد.

هر کس به فلسفه وجودی یک آخوند آگاه باشد تحت هیچ شرایطی به زیر عبای آنها نمیرود. قدیمیها به یاد دارند که برای ۱۰ ریال پول روضه این آخوندها در یکشب ده دفعه سر امام حسین را میبریدند.

بهرحال شما درست میفرمایید. البته افکار توده ای هم سخت از فکر انسان خارج میشود.
۴۹۵۷ - تاریخ انتشار : ۱۵ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : زندانیان سابق طرفدار اصلاحات
خانم یا آقای "بی نام"، با حرف شما مخالفم. اتفاقا کم نیستند کسانی که سالها در زندانهای ج.ا. بوده اند و طرفدار (بخشهایی از) اصلاح طلبان حکومتی هستند. نمونه اش آقای رضا فانی یزدی که در سایت ایران امروز قلم میزند.
۴۹۵۵ - تاریخ انتشار : ۱۵ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : پیاده شدن از قطار انقلاب!
هرکسی مزه زندانهای جمهوری اسلامی را چشیده باشد زیاد دم از اصلاحات نمیزند. ایشان هم با اینکه ازخانواده خیلی مذهبی هستند و بستگان آخوند دارند گو یا از ملی مذهبیها دل خوشی ندارند. در اوایل انقلاب ایشان با برادر صباغیان عضو هیئت سرپرستی دانشگاه تهران بودند و ریاست دانشگاه تهران را هم بعهده داشتند.

بهرحال مثل معروفی است که میگوید: خود کرده را تدبیر نیست.
۴۹۵۲ - تاریخ انتشار : ۱۴ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : گُزیدمان فَرنِشینی دولت و نافرمانی شهرینگی
با درود به آقای دکتر محمد ملکی،
با سپاس از روشنگری ای که شما با این نوشتار کرده اید. در این نوشتار رسا (کامل) کمابیش هیچ یک از گرفتاری هایِ مردم از خامه‍یِ (قلم) شما نیافتاده است.
پس از ۳۰ سال فرمانروایی خودکامگی و بیداد در ایران کمتر کسی است که به اندازه و گنجایش بیداد در این کشور پی نبرده باشد و یا با پوست و استخوان خود سُهِش نکرده باشد. ولی آنچه که در این رهگُذر کرامند (بااهمیت) است، تنها بازگویی آزَرَنگِ (مُصیبت) سایه انداخته بر کشور نمی باشد، ونکه (بلکه) دادن برنامه ،رهبری و گُذردادن مردم از این نِهِش (وضع) آشفته و اندوهبار میباشد. در این زمانی که تا برگُزاری گُزیدمان (انتخابات) مانده است، آزادیخواهان میتوانند در چهار چوب یک نافرمانی مدنی، بدور یک کس نامدار و پُرآوازه ای مانند آقای عباس امیر انتظام یا کس دیگر، و با یک برنامه‍یِ ویژه در ایران گرد بیایند و او را در خاستگاه گُزینه‍یِ خود برگُزینند. این برنامه همانگونه که خودتان آنرا بازگو کرده اید میتواند این ویژهگی ها را در برداشته باشد:
۱) برهم زدن ًنظارت استصوابی شورای نگهبانً
۲) پایان دادن به ولایت مطلقه فقیه
۳) پایان دادن به کار مجلس مصلحت نظام
۴) فراخواندن سازمان ملل برای دیدهبانی بر روند درست گُزیدمان
اگر آزادیخواهان بتوانند بکمک اَرتش یک میلیونی دانشجویان، کارگران آموزگاران و زنان شیردل و آزاده ایران در زمانی که هنوز در دست است، این برنامه را در میان مردم گُسترش بدهند و بتوانند در سراسر ایران یک جُنبش مردمی را بدور آن به پویش در بیاورند، میشود با کمترین هزینه، در سنجش با برنامه هایِ دیگر، خودکامگان در تهران را ناگُزیر کرد، که نماینده‍یِ آزادیخواهان در گُزیدمان آینده را بپَذیرند.
به پویش در آوردن مردم بدور این برنامه کمترین کاری است که آزادیخواهان میتوانند بدون هر گونه سیج (ریسک) یا پَژمَرگ جانی (خطر جانی) مردم را برای پُشتیبانی از آن فرابخوانند. زیرا هزینه‍یِ همراهی با این برنامه‍یِ نافرمانی شهرینگی برای مردم بسیار کمتر از آن خواهد بود تا اینکه مردم بخواهند روزی با هُماسیدن (شرکت کردن) در یک پویش کور از راه شورش خیابانی و یا درگیر کردن خود با نیروهای چماقدار و مُزدوران فرمانپاد (حاکمیت) جان خود را از دست بدهند. در نِهشی که نماینده‍یِ آزادیخواهان از سوی مُلاها پَذیرفته نشود، کَمینه و کمترین سودی که مردم میتوانند از این جُنبش ببرند، فُروزان کردن آتشدان اُمید به دگرگونی در آنها و بیدار کردن سُهِش (احساس) خودآگاهی آنها در هَناییدن (تاثیر گُذاشتن) بر ساختار کشور مداریک (سیاسی) کشور خواهد بود. از این نیرو میتوان در راه نهادینه کردن مردمسالاری در ایران از راه سازماندهی آنها در کارزار آزادی در برابر خودکامگی، بالاترین بهره را بُرد.
۴۹۴۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : بخود بیآید
ایکاش طرفداران خاتمی وخط او که در سایتها قلم می زنند ودل به اودارند .به این مقاله ومقاله هایی از این نوع رجوع کنند تا هوس دوباره آمدن خط خاتمی از سرشان بیفآد . موفق باشید
۴۹۴۵ - تاریخ انتشار : ۱۴ آذر ۱٣٨۷