یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

تأملی بر علل و نتایج یک واقعه تلخ تاریخی - صادق شکیب

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : تقی شرقی

عنوان : آشفته فکری
ضرب المثلی هست که میکوید نر است میکویم بدوش

آقای محترم انتظار شما از نهضت ملی مردم ایران خطاست که بخواهید از یک تقاضا ویک خواست اقتصادی مبارزه علیه امپریالیسم را در بیاورید.

نمیگویم چند ملیون چند سد نفر در همان زمان در سالهای ۲۰ تا ۳۲ خواهان
نظام مورد علاقه شما بودند

نهضت ملی دارای سازمان وتشکیلات حزبی وسازمانی نبود که بتواند کار یرا از بیش ببرد. اکر هم دارای سازمان میبود نبایستی نظام قانونی کشور را برهم بزند

دلیلی برای مخالفت با نظام سلطنت در دست نیست.امکان رشد حزب توده
در همان دوران ۲۰ تا ۳۲ میباشد.بعد از سال ۳۲ هیچ جریانی از چپ وغیر چپ
پا نگرفت.مقصر با کمال تاسف در این مورد فقط حزب توده است.
دوست گرامی شرائط ایران در دوران ۲۰ تا۳۲ آماده پذیرش عقاید اقتصادی چپ نیود .کشور ما کشوری دهقانی بود وکارگران صنعتی را شما میتوانید با انگشت
بشمارید. هموطن گرامی چرا باید کشور ما کمونیستی میشد ویا باید بشود .
آیا این خواست همه مردم است ویا اینکه شما دارید بدون مردم برای مردم تصمیم
میگیرید.دوست گرامی ضرباتی که چپ متحمل شده متاسفانه از طرف خود چپ است تا از طرف ارتجاع.رشد کیفی حزب توده از ۲۰ تا ۳۲ بیشتر از سالهای ۳۲ تا امروز است.دوست عزیز هدف نباید وسیله را توجیه کند واین همه اعدام در بدری وآوارگی ووو متاسفانه بی ثمر بود.شما حق دارید بنویسد ما هم پاسخ میدهیم.
۵۵۴٨ - تاریخ انتشار : ٨ دی ۱٣٨۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست