از : روزنامه هنر و مبارزه حمید محوی
عنوان : «کمپلکس بادر ماینهوف»
اخیرا مقاله جالبی از داریوش برادری خواندم که ذکر آن در اینجا چندان بی مناسبت نیست و مطالعه آن را به همگی توصیه می کنم : روانکاوی فیلم «کمپلکس بادر ماینهوف» و مدل ایرانی آن
داریوش برادری روانشناس/ روان درمانگر
http://sateer.de/۱۹۸۰/۱۰/blog-post.html
«...باری تنها با رشد هرچه بیشتر این گفتمان نو و ساختار حقوقی وسیاسی منطبق با آن است که ما میتوانیم بر مرگ همه عزیزانمان و یارانمان و دگراندیشان و دشمنان ایرانیمان بگرییم، در سوگ همه شهدا و قربانیان بعد از انقلاب، از رژیمی اعدام انقلابی شده تا چریک و فدایی، از مسئول دولتی ترور شده تا مجاهد و چریک شهید شده و یا اعدام شده بگرییم و اینگونه به همه این مردگان جایی در حافظه عمومی دهیم و به آنها به سان «هشداری» برای حال و آینده خویش بنگریم. تنها اینگونه است که «قطعه خاوران» و همه قطعههای دیگر قربانیان «خشونت و ترور» سیاسی، مذهبی، فکری، فرهنگی میتوانند سرانجام به سان «گریهایی اندیشمندانه» به تجربه و قدرت جمعی تبدیل شوند و واقعا آرامش یابند و به قول لکان به «مرگ سمبولیک» خویش دست یابند.»
۷۲۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۵ بهمن ۱٣٨۷
|
از : خیرالله اخوی
عنوان : مقایسه
نان پخته دیگران را نخوریم.امروز که رژیم هزاران بار از رژیم سابق بدتر است چرا دست به مبارزات چریکی نمیزنید.همه شرائط انقلابی آماده است .بفرمائید ما نیز به شما ملحق خواهیم شد .
۷۰۷۶ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣٨۷
|
از : حمید محوی
عنوان : نقد مارکسیست از واقعه سیاهکل
من نظرم را در تاپیک زیر نوشته ام، و دراینجا نیز ضروری دانستم آن را یادآور شوم. زیرا برای من مبارزه با جنبش فدائیان ، در متن مبارزه طبقاتی واجد اهمیت خاصی ست و ما هرگز نباید اجازه دهیم که چنین نظریاتی به عنوان مارکسیسم خودشان را تحمیل کنند.
http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId=۱۹۳۳۷
۷۰۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣٨۷
|
از : هومن دبیری
عنوان : گرامی باد
چه بهاری است که خدا را در دشت ملال
لاله ها آینه ی خون سیاوشانند
۷۰۴٣ - تاریخ انتشار : ۱۹ بهمن ۱٣٨۷
|