سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

دمکراسی و توسعه، چین و هند - داریوش همایون

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : هومن دبیری

عنوان : رعایت اصل زمان و مکان
سرمایه گذاری های کانسرن های بزرگ در دوران جنگ سرد معروف به Jointventure عموما در جهان سرمایه داری و خصوصا در جهان سوم رایج بود. ما نمی توانیم عملکرد کشورهای مختلف جهان را در آن دوران «یکسان» تصور کنیم . همه مثل زاپن و کره جنوبی در آسیا نشدند. همه مثل برزیل در آمریکای جنوبی هم نشدند.نقش مدیریت های ملی را نباید نادیده گرفت.

اما وقایع بعداز فروپاشی شوروی و پروژه های انتقال تولید و سرمایه در این ۲۰ سال در تمام کشورهای پیشرفته سرمایه داری مانند آمریکا ، آلمان ، فرانسه ، انگلستان با انتقادات جدی روبرو بوده و بحران کنونی جهانی بعداز دهه ۳۰ میلادی وجود نداشته ست. امیدوارم چین و هندوستان از این بحران صدمه نبینندو توسعه عالی آنها ادامه یابد.امیدوارم برزیل ، ژاپن و کره جنوبی هم به پیشربف خود ادامه دهند.تمام این کشورها بر روی هم تاثیر میگذارند مسئله گره ای اینست.
٨٣۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣٨۷       

    از : چطور مکزیک و برزیل و ویتنام

عنوان : سیاه و سفید دیدن و مطلق گرایی ما را در حال درجا زدن ابدی نگه داشته است
چطور مکزیک و برزیل و ویتنام و ۰۰۰ دیگر که سطح دستمزدها در آنها پایین است و سرمایه داری جهانی به آنجا ها هم تشریف برده به این رشد نرسیدند؟
باز جزئ و کل را برای دستکاری واقعیت در خدمت ایدئولوژی مخلوط کردن
؟
سیاه و سفید دیدن و مطلق گرایی ما را در حال درجا زدن ابدی نگه داشته است
٨٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣٨۷       

    از : هومن دبیری

عنوان : بازهم نادیده گرفتن کل و جزء
نکته ی اساسی که در این نوشته به آن توجه نشده برخورد مکانیکی «مجرد» به هندوستان و چین می باشد. در صورتیکه این دوکشور عملا در «کلیت» سرمایه جهانی قرار داردند و تغییرات مثبت این کشورها فقط ناشی از دینامیزم درونی اجتماعی این کشورها نیست بلکه با همپیوندی Integration از تغییر استراتزی کانسرن های بزرگ صنعتی و مالی آمریکا و اروپا صورت گرفته ست.

۱. انتقال خط تولید و سرمایه به اروپای شرقی
در آغاز دهه ۹۰ یعنی بعداز سقوط اتحاد جماهیر شوروی ، کانسرنهای بزرگ شروع به انتقال بخشی از تولید و سرمایه به کشورهای اروپای شرقی نمودند که «ظاهرا» برای کمک به پروسه ی دموکراتیزاسیون در این کشورها بود.

۲. انتقال خط تولید و سرمایه به کشورهای با دستمزد پایین
در آغاز هزاره سوم در محافل صنعتی پروژه هائی بشدت توسعه نمود که به انتقال تولید به کشورهای با «دستمزد پائین» Low Salary Countries شهرت یافت . در راس این کشورهای با «دستمزد پائین» کشور چین قرار داشت. به این ترتیب صنایع آمریکائی و اروپائی تلاش کردند تا تولید محصولات «زمان بر» خود را که قیمت تمام شده را بالا میبرد ، به کشورهای با دستمزد پائین منتقل نمایند این امر، خود یک از دلایل افزایش بیکاری و کاهش توسعه و بحران کنونی اقتصادی در کشورهای پیشرفته می باشد.

۳. خرید قطعات نیمه ساخته و سایر خدمات اداری از کشورهای دستمزد پائین
به موازات انتقال تولید و سرمایه به اروپای شرقی و کشورهای با «دستمزد پائین» مانند چین ، پدیده ی اقتصادی دیگری رونق گرفت که بسیار مورد اهمیت ست. کانسرنهای بزرگ شروع به سفارش نه فقط قطعات مورد نیاز خود بلکه خدمات کامپیوتری و اداری به کشور هندوستان نمودند که از مشابه آمریکائی و اروپائی آن بسیار ارزان تر میباشد. امروزه مرسدس بنز، فولکس واگن، بی . ام . و. و بسیاری کارخانجات دیگر قطعات خود را از هندوستان و نظائر آن وارد میکنند بسیار از تولیدکنندگان قبلی اروپائی ورشکسته شدند. هفته ی پیش بزرگترین کارخانه ی سازنده ی قطعات پلاستک برای صنایع اتومبیل سازی اروپا اعلام ورشکستگی نمود.

نتیجه :
در این باره نمی توان بیش از این در کوتاه نوشت ولی انگیزه ی سودآوری و انباشت سرمایه کانسرن ها ، برخلاف گذشته با یورش به چین ، هندوستان وکشورهای اروپای شرقی ابعاد وحشتناکی به خود گرفت.

ساده اندیشی ست که توسعه چپین و هندوستان را دید ولی بحران بی سابقه ی اقتصادی اروپا و آمریکا را ندید.
صادرات چین در فوریه جاری نسبت به فوریه ۲۰۰۸ به مقدار ۳۵ کاهش داشته ست.
تمام بانکهای اروپائی که در اروپای شرقی و کشورهای بالتیک فعالیت داشتند با بحران روبرو هستند.
عواقب بحران مالی جهانی بیش از همه به ارقام درخشان توسعه در چین و هندوستان صدمه خواهد زد .باید منتظر ماند تا در سال ۲۰۱۱ به بالا که اوضاع جهان دوباره به دوره ی رونق اقتصادی بر خواهد گشت برچین و هندوستان چه خواهد گذشت.
٨٣۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣٨۷       

    از : تکثرگرایی

عنوان : پلورالیسم سیاسی تنها راه رشد در ایران است
مقاله جالب و بیطرفانه ای بود۰ حیف است که جریان سلطنت طلب در ایران به امثال این نویسنده گرایش نداشته باشند و آلت دست عده ای سیاسی کار با دستورکارهای مشخص شوند۰ همینطور مایه تاسف است که چپ سنتی و خودمحور و جمهوریخواهان مطلق گرا از ارزشهای موجود در جناح مخالف غافل بمانند۰
٨٣۲۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣٨۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست