عنوان : پایان شاهنامه
دوست گرامی پروانه عزیز!
نوشته جالب شما را خواندم. از اینکه سعی کرده اید که نوشته شما بر پایه "فاکتهای" لازم بنا شود و اطلاعات لازم به خواننده داده شود، قابل قدر دانیست. شما احتمالا بهتر از من میدانید که تجزیه و تحلیل اینجنین بحرانی در جامعه بغرنج و درهم تنیده کنونی کار یک یا دو مقاله نیست. از همان آغاز نمونه های این بحران نیز بسیاری از همکاران این سایت و دیگر سایتهای جدی ایرانی در این خصوص رقم زده اند. از جمله کمترین نیز کلیتی از نظرات خود را چند ماه پیش انتشار دادم. موضوعی که مرا به نوشتن برای شما واداشت در واقع قسمت نتیجه گیری از نوشتار شما بود. شما از جمله معدود کسانی هستید که گر چه نه به صورت مستقیم اما در خلال چند جمله پایانی به نوعی جامعه "پست کاپیتالیستی" اشاره میکنید که در آن نه مالکیت بر ابزار تولید به شکل سرمایه، بلکه "تملک" مالی در مرکز قرار میگیرد! (حتی فوکویاما نیز در پایان تاریخ خود بر پیروزی لیبرالیسم تکیه دارد نه در عبور از فرماسیون سرمایه داری) باوجودی که تملک را من در کنتکس مقاله درست نفهمیدم، اما لازم میدانم که درک خود را از برخی عبارات بکاربرده شده در فرهنگ اقتصادی و سیاسی را عنوان کنم:
یک فرماسیون اجتماعی-سیاسی مانند سرمایه داری دارای خصایص مشخصی است که متقکران گاه متناقض از لحاظ ایدئولوژیک در آن با هم موافقند. با وجودیکه مارکس بزرگترین نقاد این جامعه بوده، اما معاصران او (وبر، دورکیم، دویی و...) هم بر این خصایص در اساس باور داشتند. این فرماسیون دارای کنش اقتصادی و تولیدی مشخصی است و روابط اجتماعی، فرهنگی، حقوقی و ایدئولوژیکی خاص خود را نیز بوجود آورده و اشاعه میدهد. شیوه تولید سرمایه داری به معنای مالکیت مجزای ابزار تولید و تولید اجتماعی شده است و سوسیالیسم از نگاه مارکس وحدت این دو.
سرمایه به شکل کلی آن نه فقط "پول" یا ارزش سمبلیک تولید بوده، بلکه انباشت تولید اضافی در اشکال مختلف آن خارج از اراده تولید کنندگان مستقیم آن است. در این درک، سرمایه تجاری و مالی نیز با وجود خارج شدن موقتی از گردش تولید مستقیم ، خود در همین زمره قرار گرفته و با وجود سرعت سیر صعودی یا نزولی آن در دوران رونق یا بحران، همین انباشت را دست بدست کرده و متمرکز میکند. شما را به نوشته های مارکس در "گروندریسه" و "سرمایه" ارجاع میدهم که در آن به صراحت گفته میشود که با وجودیکه سرمایه مالی یا تجاری (سرمایه غیر مولد) در تولید ارزش اضافی لازم است، اما سود بالای این سرمایه باعث رکود تولید و سود سرمایه مولد میشود. در آتجا به صراحت به نسبت معکوس تکامل سرمایه غیر مولد و تولید کل جامعه اشاره دارد. بر کسی پوشیده نیست که سرمایه تجاری و مالی خصلتی انگلی دارد. این را نه بعنوان یک استهزا بلکه به معنای کنش واقعی این نوع سرمایه تاکید میکنم. سرمایه غیر مولد و بازار بورس و غیره فقط در تغذیه و امید به سوددهی و بهره ناشی از سرمایه تولیدی قابل توضیح است. وسعت تاثیر این بازار در گردش سرمایه تولیدی، تولید اقتصادی، بازار کار و غیره در سیستم بغرنج اجتماعی و اقتصادیی است که خود شما به آن اشاراتی داشته اید. این نوشته شما و بحران مالی و اقتصادی آمریکا و رفته رفته جهانی شده است، صحت تحلیلهای مارکس را بخوبی نشان میدهد.
من در اینجا به هیچ وجه در سدد دفاع از زمینه های فلسفی و اجتماعی مارکس و صحت پیش بینی های او را ندارم و بخوبی به ضعفها و کمبودهای آن بخصوص در جامعه ۱۵۰ سال پس از مارکس آگاهم. اما برای من بسیار تعجب آور بود که ادله و اطلاعات مقاله شما نه به تائید بلکه به رد نظر او انجامید!! اینکه کشورهای به اصطلاح سوسیالیستی چگونه نظرات مارکس را متحقق کردند یا نه، و چه مشکلاتی در ادغام کنترل اجتماعی بر تولید و دمکراسی (چه از لحاظ تئوریک و چه در عرصه پراکتک) وجود دارد، لازمه بحث و مقاله دیگریست. به اعتقاد من نوشته شما جمع بندی دیگر و جمع بندی شما نوشته دیگری را میطلبد.
باز هم از نوشته شما ممنون و برایتان آرزوی موفقیت داردم
۲۲ آپریل ۲۰۰۹
۹٣٨٨ - تاریخ انتشار : ٣ ارديبهشت ۱٣٨٨       

عنوان : خسته نباشی
پروانه ی عزیزواقعا خسته نباشی
مقاله جالب وخواندنی است
موفق وسالم باشی
۹۱۱٣ - تاریخ انتشار : ۲۴ فروردين ۱٣٨٨