عنوان : رنگ و وارنگ
یک زمانی حزب توده و در راس آن نورالدین کیانوری حرفهای خمینی و همراهان او را «تفسیر» میکردند و در داخل و خارج حزب تبلیغ میکردند و در و دیوارها پر شده بود از نقل وقول های خمینی ....
حالا نوبت داریوش همایون شده که هر حرکت مفیدی را با همذات پنداری به خود نسبت میدهد در این نوشته به این صورت تکرار شده :«امضا کنندگان اعلامیه دست کم اکنون از خود انتخابات انتظار چندانی ندارند و آشکارا از آن برای رسیدن به منظوری مهم‌تر ــ همان پیشبرد گفتمان دمکراسی لیبرال ــ بهره جسته‌اند که ناگزیر زمینه ساز یک جنبش سیاسی نیز خواهد بود. »

داریوش همایون با ماهیت مشخص از طایفه ی ماورای راست فاشیستی ایران از یک طرف با «حزب مشروطه خواهان ایران بعداز انقلاب» ادای «طرفداری» از قانون اساسی و جامعه ی مدنی در میاورد . مردم ، برای جماعتی که از قبل شاه خود را هم تعیین کرده اند و از ناشیانه از حکومت «پادشاهی مشروطه» دم میزنند که خود این موضوع نشانگر وجه قالب پادشاهی به مشروطه می باشد تره ای خرد نمی کنند . طرح پادشاهی مشروطه اثبات می کند که آقایان حالا حالا ها با مشروطه کنار نمی آیند.و طبق روال گذشته همه چیز را از قبل تعیین کرده اند و به رای مردم هم توجهی نداشته و ندارند. اگر می گفتند که به مشروطه پای بند هستند و برای تدوین قانون اساسی نوین تلاش می کنند و به هر شکل حکومت که مردم انتخاب کنند احترام می گذارند اعم از جمهوری یا «مشروطه ی سلطنتی » میشد این را به فال نیک گرفت ولی متاسفانه آنها شکل حکومت را هم از قبل تعیین کرده اند «پادشاهی ی مشروطه » البته میدانند که دوره ی این بازی ها سپری شده. پس تصمیم می گیرند تا اسم « حزب مشروطه خواهان ایران بعداز انقلاب » را یواشکی عوض کنند و در «کنگره» خود مقدمات نام جدید «لیبرال دمو کرات» را طرح می کنند.
نتیجه : داریوش همایون تلاش می کند تا سوابق ماورای راست فاشیستی - سومکا - حزب رستاخیزی را پشت جریان های خوش نام سیاسی مثل مشروطه ، دموکراسی لیبرال- لیبرال دموکراسی و نظائر اینها مخفی نماید که عملی نیست.

نکته ای که اهمیت دارد این ست که این رفتار داریوش همایون این شبهه را ایجاد مینماید که آیا مشروطه خواهان واقعی یا دموکرات های واقعی مانند همانطور که داریوش همایون در صحنه ی سیاسی ایران عمل کرده به فعالیت سیاسی می پردازند ؟ چرا داریوش همایون از جریان های سیاسی که واقعا در آنها فعالیت داشته سر افکنده ست و به آنها مباهات نمی کند ؟
۹۶۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨٨