عنوان : سراب انتخابات
بدبخت مردم ایران که تنها سرمایه آنها امیدشان است؛ امید به دگرگونی با دخیل بستن به صندوق های رای، امیدی که برای سه دهه، هر چهار سال یکبار پرپر میشود و چهار سال این مردم وقت دارند تا از شوک و ضربه ای که خورده اند بخود بیایند.. با امید به دگرگونی های گام به گام، هر چهار سال یکبار با شرکت در انتخابات نمایشی رژیم و انداختن رای خود به صندوق، برای رژیمی که کشور آنها را سه دهه است اشغال کرده است، مشروعیت جهانی میخرند، ولی امید خود را همچنان برای دگرگونی از دست نمیدهند، زیرا فریفته-ی تفسیر های نادرست روشنفکران و سیاسیون حرفه ای خود از اوضاع کشور میشوند. بدبختانه مردم ایران تنها مردمی در جهان هستند که روشنفکران آنها از مردم عادی نادان تر و ناآگاه تر هستند. و از اینرو باید که مردم آزموده ها را همچنان بیازمایند.
همه چشمان خود را بر روی واقعیت های کشور بسته اند؛ آن واقعیتی که همه قدرت تصمیمگیری برای گرفتاری هایِ کلان کشور را به دست ولایت فقیه آیت الله خامنه ای داده است، بدون اینکه او خود را در برابر مردم پاسخگو بداند. سرچشمه فساد در هر کشوری، تمرکز قدرت در دست زمامدارانی است که خود را نه مسئول کارهای اشتباه خود و نه پاسخگو به مردم میدانند. تا ساختار قدرت در این کشور به سود دمکراسی و حکومت مردم بر مردم دگرگون نشود، اگر صد دولت اصلاح طلب دیگر مانند خاتمی یا کروبی بیایند و بروند، آب از آب تکان نخواهد خورد. زیرا تا کنترل پول نفت، دستگاه های انتظامی و سرکوب در دست مقام رهبری است، او میتواند یک تنه برنامه های راهبُردی کشور را تعیین کند. و برنامه ای که آقای خامنه ای دنبال میکند سوای آن وعده و وعیدهای انتخاباتی است که دولت های فرمایشی در حکومت اسلامی برای انتخاب شدن به مردم میدهند. آقای خامنه ای نیز نشان داده است که برای او مشکلات مردم فلسطین، لبنان و سودان خیلی مهمتر از مشکلات اقتصادی، بیکاری و رفاه مردم ایران است و آسایش مردم ایران آخرین چیزی است که او به آن فکر میکند. و برای پیشگیری از به خطر افتادن این روابط، او اجازه هیچگونه شکل گیری به جوانه زدن جَنبش های مدنی را نخواهد داد. هنگامیکه چهار تا آدم در این کشور اجازه ندارند که درخانه شخصی خود گردهم آیند و در باره مسائل کشور گفتگو کنند، و حکومت اینچنین مهمانی هایی را به عنوان براندازی نرم، سرکوب میکند، بدون در نظر گرفتن به اینکه دولت دست خاتمی باشد یا احمدی نژاد، تئوری پیشروی گام به گام بسوی دمکراسی از راه شرکت کردن در انتخابات فرمایشی، و برگزیدن دولت های اصلاح طلب، چیزی بیشتر از خیال پردازی نیست. تنها زبانی که این حکومت اسلامی میفهمد زبان زور است. و برای شکستن چرخه اهریمنی و تکراری جابجا شدن قدرت در دست دولت های بد و بدتر، باید که جوانان از فضایِ در پیش رویِ انتخاباتی برای گردهمایی و تظاهرات ضد دولتی بهره ببرند و با اینکار با دامن زدن به یک جنبش سراسری اعتراضی، حکومت اسلامی را غافلگیر کنند. تنها سودی که این انتخابات برای مردم دارد، این فضایی است که در آن مردم کمتر سرکوب میشوند و امکان سازماندهی های اعتراضی به جوانان آزادیخواه را آسانتر میدهند. وگرنه امید بستن به دگرگونی های ساختاری بدست دولت های گلچین شده ای که از صافی شورای نگهبان عبور میکنند، سرابی بیش نیست.
۱٣٣۶۷ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣٨٨       

عنوان : کسی نباید فریب شعبده بازی های انتخاباتی را بخورد
خانم دکتر عبقری عزیز حکومت اسلامی در اوج بحران بسر می برد و نیاز به مشروعیت دارد. این بازارگرمی های انتخاباتی می تواند به دستگاه ظلم حمایت بر ساند و عمر حکومت را طولانی نماید.
۱٣٣۰۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ خرداد ۱٣٨٨