عنوان : مناظره های آقای موسوی - تفاوت میان ماه ِ ما و ماه گردون
نگاهی به نظرات و سخنان موسوی که همان ادبیات ( شهدا و رزمندگان و امام) ۵۹ تا ۶۷ است بدون کوچکترین تغییری به ما می گوید که عمامه کروبی را باید سر موسوی گذاشت۰ تا ژست آخوند گرایانه او و چهره واقعیش برای این نسل جوان که آزادی می خواهند روشن شود۰

تب تنفر از سیاست های احمدی نژاد آنقدر بالاست که حتی وقتی آقای موسوی در مناظره اش به حداقلی ترین خواسته های مردم هم پاسخی نمی دهد باز طرفداران ایشان بجای اینکه از نامزد محبوب شان برنامه و راهکار بخواهند، به این دلخوش اند که آقای موسوی مودب بود و جواب "های" را با "هوی" نداد. بعضی را هم ناموس پرستی آقای موسوی خوش آمده است که از همسرش دفاع کرد. کمتر کسی می پرسد که بالاخره ایشان استفاده ی شخصی از امکانات دولتی کرده است یا نه؟ خانواده ی یک دختر یا پسر دانشجو خرج یک ترم دانشگاهی را به زور می توانند تامین کنند. ایشان چطور پشت سر هم سرگرم تحصیل بوده و مدارج را در رشته های مختلف و بدون ربط با هم طی کرده است. شکی نیست که احمدی نژاد این ها را می گوید تا از یک طرف رانت خواری اطرافیان خودش را بپوشاند و از طرف دیگر افکار عمومی را بر علیه موسوی تحریک کند.

و من باز تعجب می کنم که دوستان ما که در سایت ها و وبلاگ های شان از روی کار آمدن آقای موسوی یک رویای شیرین می سازند، چرا صریح و روشن از نامزد انتخاباتی شان نمی پرسند که چرا ایشان نباید طلایه دار مبارزه با فسادهای اقتصادی باشد؟ دو جناح حکومتی رانت خواری و فساد همدیگر را آشکار می کنند. ما بعنوان روشنفکر و روزنامه نگار و نویسنده نباید بپرسیم که هزینه ی این فساد و رانت خواری آقایان از هر دسته را مگر کسی غیر از مردم می دهند؟ ما از موضع مردم باید با نامزدها حرف بزنیم یا از موضع جانب داری قبیله ای از این یا آن جناح حکومتی؟
اتفاقا شاید بهترین موقع است که روزنامه نگاران و فعالان جامعه ی مدنی طلب کنند که یک کمیته ی شفافیت و با حضور حقوقدانان مستقل برای رسیدگی به این مسائل تشکیل شود. نه اینکه همه ی اینها را در غوغاهای انتخاباتی بدست فراموشی بسپاریم
۱٣٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣٨٨       

عنوان : هنگامی که فرخ نگهدار کارشناس B B C شد
وقتی که سازمانی از اعتقادات خود عدول میکند جای تاسف و تعجب نیست نشریه همرزمان دیروز خود را با کیهان شریعتمداری در یک ترازو بگذارد .
آیا امریکا برنامه حمله نظامی به ایران را نداشته و ندارد ؟ سرمایه داری خصوصا امریکا با بحران بی سابقه ای که مواجه گردیده خود را به آب و آتش نمی زند ؟ جنگ افغانستان عراق پاکستان و ... رویاست ؟ اگر امروز هوشیاری و اطلاع رسانی راه توده را دروغپردازی ( به هر دلیلی ... ) می نامید یقینا فردا مورد مواخذه همه مردم ایران خواهید شد . این را نیز بدانید مردم ایران بهتر می دانند راه حزب توده ایران را پیک نت و راه توده طی می کنند یا نشریه نامه مردم و کسانی که خود را حزب توده می نامند .
۱٣٣۵۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣٨٨       

عنوان : توده و راه توده
خیالی راحت و آسوده دیرُم
که راه عافیت پیموده دیرُم

مسلمون بلشویکی لیبرالوم
مو این دانش ز حزب توده دیرُم
۱٣٣٣۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨٨       

عنوان : سایت "چوپان دروغگو"
پیک نت را باید سایت "چوپان دروغگو" نامید. بیش از هشت سال است که این سایت به طور روزانه از حمله احتمالی آمریکا و اسرائیل به ایران خبر میدهد. پس از انتخاب اوباما مدتی بود که پیک نت این "آی گرگ" را کنار گذاشته بود ولی این روزها دوباره شروع کرده است. چرا که این ایجاد ترس در مردم به انتخاب موسوی کمک میکند. برای پیک نت "هدف وسیله را توجه میکند". نویسندگان این سایت هیچگونه ضابطه و تعهد ژورنالیستی و امانت داری از خبر را برای خود قائل نیستند. پیک نت با تیترهای پر طمطراق و جنجالی از هیچی خبر می سازد تا نوع نگرش خود را به اثبات برساند. شاید تیتر فردای این سایت این باشد: "توطئه جدید احمدی نژاد با انتشار مطلبی سر و پا دروغ در سایت اخبار روز کلید خورد".
۱٣٣٣۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨٨       

عنوان : بدون شرح !
منبع : نامه مردم

http://www.tudehpartyiran.org/detail.asp?id=۶۵۱


نشریه ضد توده ای ”راه توده“ که برای نشر اکاذیب و ضربه زدن به حزب توده ایران منتشر می شود، در شماره ۲۲۳ خود مطلبی را با عنوان ”گزارش راه توده از اجلاس ۴۹ حزب کمونیست و مترقی جهان“ منتشر کرده است. این نشریه در گزارش از این نشست می نویسد: ”راه توده که یک عضو شورای سردبیری، به همراه دو تن از مترجمین و نویسندگان خود را به این کنفرانس اعزام کرده بود، موفق شد با چند تن از رهبران هیئتهای نمایندگی پیرامون مسائل جهانی و مسائل خاص کشورها گفتگو کند. از میان این گفتگوها، دراین شماره گفتگوئی را می خوانید که با سرپرست هیات اعزامی حزب کمونیست فدراتیو روسیه، بدلیل اهمیت دیدار اخیر رهبر و اعضای رهبری این حزب با رئیس جمهور روسیه ”مدویدف“ انجام شده است. در شماره های آینده گزارش ها و مصاحبه های دیگری را منتشر خواهیم کرد.“
در پی تماس رهبری حزب با رفقای حزب ”کارگران بلژیک“ که میزبانی این نشست را بر عهده داشتند و گفتگوی تلفنی با مسئول شعبه بین الملل این حزب روشن شد که افراد ”راه توده“ برای اجازه شرکت یافتن در این نشست خود را به دروغ نمایندگان حزب توده ایران معرفی کرده اند. به قول رفیق ”بودیون دکرز“، مسئول روابط بین المللی حزب ”کارگران بلژیک“، این افراد با حیله و تقلب خود را نمایندگان حزب معرفی کردند و وارد جلسه شدند. در نامه رسمی شعبه روابط بین المللی حزب ”کارگران بلژیک“ به رهبری حزب ما (۳۰ اردیبهشت، ۲۰ ماه مه)، از جمله می خوانیم:
”رفقای عزیز حزب توده ایران پوزش ما را در زمینه اجازه شرکت دادن به افرادی که خود را نمایندگان توده معرفی می کردند بپذیرید. ما در آن روز بسیار مشغول بودیم و تعداد رفقای مان نیز به دلیل برگزاری دو انتخابات در بلژیک (انتخابات پارلمان اروپا و انتخابات محلی) کمتر از معمول بود. زیر فشار برگزاری جلسه در آن روز و اصرار شدید این افراد که خود را نمایندگان حزب معرفی می کردند، ما از آنجایی که هیچ اطلاع رسمی از سوی حزب توده ایران در زمینه شرکت این افراد نداشتیم -که روال عادی کار ماست - بالاخره قبول کردیم که این افراد تنها به عنوان حضار، و نه شرکت کننده در این نشست حضور یابند. ما در آن هنگام از ماهیت اصلی این افراد مطلع نبودیم ولی امروز می دانیم. ما از سردرگمی پیش آمده و مشکلاتی که این امر می تواند برای شما ایجاد کند متأسفیم. هیچ نامی از این افراد در اسناد رسمی کنفرانس و گزارش های آن برده نخواهد شد.
پوزش ما را بار دیگر بپذیرید. با درودهای کمونیستی بودیون دکرز، مسئول شعبه روابط بین المللی حزب کارگران بلژیک.“
ما در سال های اخیر اسناد گوناگونی را در زمینه عملکرد سئوال برانگیز این نشریه و مسئول آن در عرصه های مختلف از جعل تاریخ حزب زیر عنوان ”یاد مانده ها“ تا انتشار ”اسناد“ پخته شده در وزارت اطلاعات رژیم، دفاع از خائینی همچون شهبازی و پرتوی و دفاع نهان و آشکار از رژیم ولایت فقیه منتشر کرده ایم. این ”شاهکار“ اخیر ”عضو شورای سردبیری...” در تلاش برای نفوذ در جنبش کارگری و کمونیستی جهان با توسل به دغلکاری و دروغ نمونه دیگری از ماهیت و شکل عملکرد این جریان ضد توده ای است.
۱٣٣۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ خرداد ۱٣٨٨