عنوان : سبز، سبز، سبز کوآتزال
محکوم کردن خشونت با نتایج بسیار بسیار بسیار... تأسف بار که واقعا معلوم نیست چه جریاناتی را باید بخاطر آن محکوم کرد؟
ولی از دیدگاه من مشکل «سبزها» در سطح بین المللی یعنی مدافعین حفظ محیط زیست که نباید آن را با سبزهای موسوی اشتباه بگیریم، در این جاست که مخاطب جدی در رابطه با ایران ندارد و بخصوص در ارتباط با جمع اپوزیسیون های ایرانی که کاملا در موضع طبقاتی طبقه ابتذال به سر می برند) ، به شکل کاملا متناقضی بهترین مخاطب سبزها همان نهاد های دولتی مربوطه در خود ایران هستند. چون که «سبز» پیش از همه یعنی تحقیق علمی و دقیق درباره حوادث طبیعی و تغییر و تحولات آن و تشخیص عینی مخاطرات نزدیک و دور....و درراین خصوص نه تنها اپوزیسیون های ایرانی واقعا بیکاره هستند بلکه هیج ادعایی نیز در این زمینه نداشته و حتی احتمالا به چشم تحقیر به سبزها نگاه می کنند. حماقت از این بیشتر را تنها می شد نزد اپوزیسیون ایرانی پیدا کرد (چرا؟)

البته من را باید ببخشید چرا که در این جا مطالب را یک کمی مخلوط می کنم، این از عادات من است و علاجی هم ندارد.

در پایان اعلام می کنم که از این پس (البته خیلی وقت است) یکی از پارامترهای تمام گفتمان ها بدون پارامتر حفظ محیط زیست، به عنوان یک عامل ثابت، در تمام گفتمان های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و غیره ...(بدون هیچ تردیدی می گویم) اگر جنایت علیه بشریت نباشد، حاکی از ناآگاهی ست.
۱۴٣۹۴ - تاریخ انتشار : ۱٣ تير ۱٣٨٨