شعار: "رأی من کجاست"، مرحله عالی درک از آزادی
-
عطا هودشتیان
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : عطا هودشتیان
عنوان : دعوت برای گفتگو
حمید جان سلام. تازه امروز نوشته های شما در باره دو مقاله تازه منتشر شده ام را ملاحظه کردم. و هنگامی که بروی اسم "حمید محوی" متمرکز شدم، دیدم که از دوستان قدیم هستیم. امیدوارم یادتان باشد: جلسات پاریس در سالهای ۹۰ و حرفهای شما درباره "برشت". من ماجرای اخراج دردناک شما از سوربن را حالا به خاطر می آورم. درباره آن بارها در اتاق زیر شیروانی مان صحبت کردیم، و به دنبال چاره میگشتیم.
حال از صمیم قلب امیدوارم راه حلی برای آن یافت شود.
حمید جان، دیده ای که اوضاع در ایران بسیار بحرانی ست. بهتر آن که انرژی خود را بر سر نزاع های کوچک کنار بگذاریم، در برابر آنهمه شجاعت این مردم بی پناه سر به تعظیم بگذاریم، از آنها حمایت کنیم،..... با تمام انرژی، و هر کس به میزان توان خود. ناخوشنود شده اید و نوشته اید : دوباره او آمد. حمید جان عزیز، اگر این قلم توانمندی دیگری داشت، بی تردید بر علیه نظم حاکم بکار می برد. اما، هرکس به میزان توان خود عمل میکند. کار ما هم نوشتن است. روشنفکر تنها با قلم رابطه میگیرد. و فکر میکنم، بر عکس، شما باید خوشنود شوید وقتی می بینید که ایرانیان از همه حوزه ها وارد میدان میشوند. بعلاوه، ما در مونترال در هماهنگی با دیگر شهرها هرچه در توان داشته ایم در حمایت از جنبش گذاشته و میگذاریم.
بی تردید می توان و می بایست پیرامون ادعاهای نظری عنوان شده بحث کرد. اینکه (بنا به ادعای من که مودر نقد شما قرار گرفته):
«فردیت است که فکر مستقل را پدید می آورد و به همان ترتیب آزادی فکر است که امکانات پدیداری فردیت مستقل را ایجاد می کند....»
خوب، کار ما گفتگوست. و دعوت بسیار دو ستانه من از شما این است که ، بجای گوشه و کنایه – که عادت تاریخی ما بوده است- شما هم، ایده های اساسی خود را در نقد ادعای اینجانب بنویسید. پس منتظر گفتگوی دوستانه شما هستم، که نوشتاری را در نفی "رابطه مستقیم فردییت و فکر مستقل" برایم ارسال دارید، در نفی اینکه ...." آزادی فکر است که امکانات پدیداری فردیت مستقل را ایجاد می کند".
اگرهم مایل نبودید، میتوانیم در باره آن بطور شفاهی گپ دوستانه بزنیم.
متاسفانه آردس امیل شما را ندارم. آدرس من: hoodasht@yahoo.com
در حاشیه گفته باشم که این قلم اساسا تنها "هگل" را برای ایران تجویز نمیکنم، بلکه برآن هستم که ایران ما هنوز در مرحله پیش از "روشنایی" است، و باید به آن رجوع کرد. شاید این نوشته این ایده های مرا بیشتر بگشاید:
http://www.hoodashtian.com/Article۲۰Journal۲۰Iran۲۰Jan۲۰۰۹۲۰Drhodashtian۲۰۲.pdf
اگر نه :
www.hoodashtian.net
با تشکر
عطا هودشتیان
۱۴۵٣٣ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣٨٨
|
از : روزنامه هنر و مبارزه حمید محوی
عنوان : «فردیت است که فکر مستقل را پدید می آورد»
ببینید آقای دکتر عطا هودشتیان، اگر شما فارغ التحصیل از دانشگاه سوربن و استاد فلسفه و علوم سیاسی و مدیر مدرسه عالی مدیریت کانادا هستید، منهم افتخار این را دارم که از خیل بیکاران کشور فرانسه تعلق داشته و از آنجایی هم که دشمن شماره یک اپوزیسیون ایران در فرانسه هستم (امیدوارم که این طور باشد) از دانشجویان قدیمی و اخراجی همان دانشگاه شما یعنی سوربن می باشم. این را گفتم چرا که شما آن را گفتید.
ببینید من تاریخ شناس نیستم که بتوانم نظر خاصی در مورد دسته بندی های شما مطرح کنم، و تنها باید آن را بپذیرم. با این وجود می توانیم حدس بزنیم که در هر گونه دسته بندی تاریخی همواره سورپریزهایی هم ممکن است وجود داشته باشد. بحث اصلی من البته به این موضوع ارتباطی ندارد.
بحث اصلی من درباره بخش اول فرمایشات جناب عالی ست که تا حدودی هم من را به یاد شوخی آلن سوکال می اندازد. یعنی ارائه متنی که خیلی علمی و استوار به نظر می رسد ولی در واقع نیست.
موضوع به عبارتی ایده آلیسم هگلی شما ست که در این جا نه توسط من که توسط استادید برجسته ای نظیر لوسین سو که ستون فقرات حزب کمونیست فرانسه و فیلسوف ماتریالیست است در همان ثانیه اوّل ضربه فنی می شود. و چه جای خوشبختی برای شما که ضربه فنی شده اید چرا که به ضعف خود پی برده و فن جدیدی خواهید آموخت که اگر بخواهید واقعا اعتبار آن را به رسمیت بشناسید و آن را به شاگردانتان تدریس کنید، از پست استادی باید صرفنظر کنید و به جای پرچم سبز با پرچم سرخ به میدان نبرد بیایید.
شما در بخش «مشروطه: درک از آزادی "قانون" بود» می فرمایید که :
«فردیت است که فکر مستقل را پدید می آورد. و به همان ترتیب آزادی فکر است که امکانات پدیداری فردیت مستقل را ایجاد می کند....»
موضوع اصلی و مرکزی ما در این جا به این جمله شما مربوط می شود. این جمله اشتباه است.
چه کسی می تواند این اشتباه را برطرف کند؟ خب آنهایی که می توانند اشکال این جمله را بگویند، خواهش می کنم بیایند جلو. تازه من منبع را هم قید کردم.
ولی من می توانم به راحتی این اشکال را برطرف کنم. ولی یک شرط دارد. شرط این است که اگر اشکال آن را گفتم به اندازهی یک ماه حقوق شما را به حساب من هم واریز کنند.
برای رفقا مجانی ست، می توانید به وبلاگ های من سربزنید و هر کجا به نام لوسین سو برخورد کردید آن را بخوانید جوابتان را پیدا می کنید.
۱۴۴۹٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ تير ۱٣٨٨
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۲)
نظر شما
اصل مطلب
|